نقش تلویزیون بسیار در جامعه، مفید است؛ در اجتماع و خانواده با تلویزیون و رادیو است كه می‌توان فرهنگسازی كرد و در نتیجه‌ مسؤولان ما و مدیریت صداوسیما و برنامه‌سازان كه در این زمینه كار می‌كنند باید با علم و آگاهی، برنامه‌هایی هدفمند بسازند.
من همیشه خودم قبل از ایفای نقش در یك سریال، كلی درباره داستان و نقش تحقیق می‌كنم تا مطلع شوم كه مردم كوچه و بازار درباره آن داستان و شخصیت چه فكر می‌كنند و چه ارتباطی با آن برقرار می‌كنند و كدام ویژگی نقش برایشان مهم است.
این روالی است كه باید قبل از ساختن هر سریالی صورت گیرد، یعنی باید تحقیق كرد كه چه داستان‌هایی مردم را درگیر می‌كند‌ و به فكر فرو می‌برد و مردم چه سریالی را دوست خواهند داشت.
در جوامع خارجی هم این كار را می‌كنند و حتی از مردم هم درباره سوژه‌ها رای می‌گیرند و بعدا به این می‌رسند كه آیا مقوله‌ای كه می‌خواهند در سریال به‌آن بپردازند، برای مردم جذاب است یا خیر؟!
گاهی در واقع این حسی كه در مردم نسبت به یك موضوع است با پخش یك سریال درخور و جذاب، شكوفا می‌شود و به‌دنبال آن است كه سریال می‌تواند مردم را به طرف خودش بكشد.
متاسفانه برخی مسؤولان متوجه این قضیه نمی‌شوند كه ارتباط حسی با مخاطب چقدر مهم است و برای همین است كه می‌بینیم در یك بازه چندماهه چند سریال ساخته می‌شود كه هیچ‌كدام كیفیت ندارد.
یكی از مواردی كه در تولید سریال مهم است، پیش‌تولید است. متاسفانه همین پیش تولید ضعیف كیفیت خیلی از سریال‌های ما را تحت‌الشعاع خودش قرار می‌دهد یعنی چون پیش‌تولید یك مقدار هزینه دارد، بعضی بدون هیچ‌مطالعه و تمرین و آگاهی، كار را كلید می‌زنند و در نتیجه كیفیت از همان ابتدا افت می‌كند.
مردم در دهه‌های پیش خیلی سریال‌ها را دوست داشتند و در زمان پخش سریال‌ها، خیابان‌ها خلوت می‌شد چون برای تحقیق، پیش‌تولید و تولید آن سریال‌ها وقت می‌گذاشتند و بحث‌های طولانی‌مدت می‌كردند تا كار به نتیجه ایده‌آل برسد.
اگر نظر مردم برایمان مهم است، بیش از گذشته پیش‌تولید سریال‌ها را جدی بگیریم.
همچنین لازم است قبل از تولید، پشتوانه تحقیقاتی خوبی برای آثار داشته باشیم.
نویسندگان آثار تلویزیونی باید این مساله را بیشتر مورد توجه قرار بدهند تا بتوانیم شاهد آثار فاخری در تلویزیون باشیم؛ البته در حال حاضر آثار خوبی پخش می‌شود ولی باید این مساله را بیشتر ترویج بدهیم تا رضایت مخاطبان را
جلب کنیم.