برای ما كه خیلی شیرین بود، امیدواریم برای شما هم این طور باشد. ماجرا برمی گردد به صفحه 12 روزنامه مان در روز 28 آبان و با تیتر بندبازی كپی كاران هنری روی طناب بی قانونی.
در این مطلب رفته بودیم سراغ سوژه مهم كپی كاری در هنرهای تجسمی كشورمان و ذیل آن موارد وطنی و برون مرزی این عمل زشت و البته وقاحت‌های كپی كاران را بررسی كرده بودیم. موضوع را همكارمان زینب مرتضایی فرد پیگیری كرده و گزارش مفصلی در این باره
نوشته بود.
بهانه گزارش هم شده بود این كه آقایی به نام فرزاد بسارده آثار هنرمندان شناخته شده ایرانی در عرصه نقاشیخط را كپی كرده و در كشور سوئد هم نمایشگاهی با این آثار برگزار كرده بود.
در پاسخ اعتراضات این هنرمندان هم از فحاشی و بی ادبی كم نگذاشته بود و به زعم خودش به این افراد انگ‌های سیاسی هم زده بود. برای روشن تر شدن ماجرا همكارمان رفته بود سراغ هنرمندانی كه آثارشان كپی شده بود و درباره این ماجرا و موارد مشابه آن در داخل و خارج از كشور با آنها حرف زده بود، هم نقایص قانونی این پدیده در ایران و هم بسته بودن دست هنرمندان برای مقابله با موارد برون‌مرزی این كار را در قالب یك گزارش ارائه كرده بود.
هر چند گزارش بازخوردهای داخلی خوبی هم داشت، اما دیروز مطلع شدیم صفحه جام‌جم قرار است برود در دادگاه كشور سوئد و آنجا هم به‌عنوان یك شاهد كاغذی و سند ارائه شده و نشان دهد هنرمندانی كه آثارشان توسط بسارده كپی واقع شده محق هستند و آثارشان مدت‌ها قبل در ایران و برخی ماركت‌های جهانی عرضه شده است.
گفتیم ماجرای صفحه 12 را برایتان بگوییم تا ببینید جام‌جم چه می‌كند و به چه موضوعاتی می‌پردازد.
موضوعاتی را هم كه خارج از مرزهای ایران می‌گذرد و حقوق هنرمندان ایرانی را نادیده می‌گیرد، پیدا كرده و تلاش می‌كند برای حلشان.
هر چند باید تلاش كنیم و امیدوار باشیم برای ایجاد یك سازوكار قانونی برای این موضوع در داخل كشور و دفاع از حقوق معنوی هنرمندان در چارچوب مرزهای كشورمان.