مدیر شركت پارس مداد از معضلاتی می‌گوید كه این روزها مدادسازان ایرانی را درگیر كرده است
لطفا بنویس مداد ایرانی!
قبل‌تر گریبان مداد را گرفته بوده. همین مداد و سایر نوشت‌افزارهایی كه تولید داخلی هستند و برخی تولیدكنندگان نهایت تلاششان را برای حفظ كیفیت آنها به‌كار گرفته اند تا دانش‌آموز با قلم ایرانی بنویسد. هر چند هنوز هم تولیدکنندگان در تلاشند كیفیت‌ها افت نكند ودانش آموز ایرانی از لوازم التحریر وطنی ناامید نشود، اما تا چه مدت دیگر می‌توانند به این تلاش ادامه دهند و پای تولیداتشان بایستند؟
مداد قبلا قربانی شده
قرار است كالاها گران نشود. بخشنامه‌ها دست به دست می‌گردد و می‌رسد به تولیدكنندگان داخلی، كسانی كه قرار است همه چیز دست به دست هم بدهد تا چرخه‌های تولید و به تبع آن اقتصاد جامعه پویاتر پیش برود. اما شاید كمتر كسی بداند قبل از گران شدن بنزین، قبل از نوشته شدن و چرخیدن بخشنامه ها، برخی تولیدكنندگان شرایط نابسامان و دشواری را پشت سر گذاشته اند و شوكی را تجربه كرده‌اند كه حالا عامه مردم در مواجهه با قیمت بنزین متحمل شدند.
بخشی از تولیدكنندگان، فعالان و كارخانه داران تولید لوازم التحریر داخلی‌اند. آنها كه به گفته سید ضیاءالدین جلالیان، مدیر شركت پارس مداد، می‌روند وزارتخانه و جلسه برگزار می‌کنند و درباره مسائل مختلفی با مسؤولان حرف می‌زنند، اما وقتی سه روز بعد برای ثبت ارز 4200 تومانی وارد سامانه می‌شوند، با شوكی روبه‌رو می‌شوند، مشابه آنچه جامعه در جریان گرانی بنزین متحمل شد. دیگر ارز 4200تومانی در كار نیست و این موضوع حتی در جلسه چند روز قبل هم به آنها اطلاع رسانی نشده است، ناگهان سامانه‌ها بسته شده‌اند و تولیدکنندگان باید از این به بعد با ارز نیمایی و آزاد بتواند برنامه ریزی‌های تولید را پیش ببرد.
خرید با ارز آزاد، فروش با ارز 4200 تومانی؟
بدون ارز 4200 تومانی و با حدود سه برابر شدن هزینه‌های تولید برای مدادسازان ایرانی، این روزها بخشنامه‌ها می‌گویند مداد نباید گران شود؛ اتفاقی كه با مرور آنچه بر تولیدكنندگان گذشته، خواسته‌ای نامعقول به نظر می‌رسد. مدیر شركت پارس مداد در این باره می‌گوید: ما حالا به قیمت دلار آزاد خرید می‌كنیم، خریدهای قبلی‌مان هم تمام شده و نیاز داریم برای ادامه كارمان قیمت‌ها را اصلاح و به روز كنیم. جریان ما و آنچه بر ما گذشته ربطی به گران شدن بنزین ندارد، شوكی را كه مردم با حذف یارانه بنزین پشت سر گذاشتند، ما تولیدكنندگان نوشت افزار چند ماه پیش پشت سر گذاشته ایم. اگر قرار باشد فشاری را كه این ماه‌ها تحمل كردیم، دوباره متحمل شویم، كارخانه‌ها تحلیل خواهند رفت. او تاكید می‌كند: در حال نامه نگاری با سازمان حمایت هستیم و می‌خواهیم با آنها در این باره بحث كنیم كه من تولید كننده نمی‌توانم به قیمت ارز آزاد مواد اولیه وارد كرده و محصول تولیدی را به قیمت ارز 4200 تومانی به فروش برسانیم.
3 برابر شدن هزینه‌ها
وقتی ارز 4200 تومانی حذف می‌شود و تولیدكننده باید با ارز آزاد مواد اولیه وارد كند، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ این سوالی است كه با جلالیان مدیرعامل شرکت پارس مداد مطرح می‌كنم. او می‌گوید: چوب و مغزی مداد را با ارز 4200 تومانی وارد می‌كردیم. به‌طور مثال سال گذشته برای هر كانتینر چوب مداد حدود 350 میلیون تومان هزینه می‌كردیم، اما در حال حاضر برای وارد كردن همین مقدار چوب مداد یك میلیارد تومان می‌پردازیم. پس با این حساب هزینه وارد كردن چوب مداد حدودا سه برابر شده است، آن هم در حالی كه قیمت لوازم التحریر از مهر امسال تغییر چندانی نداشته است. مدیر شركت پارس مداد در این باره توضیح می‌دهد: اول امسال كه به ما اطلاع دادند ارز 4200 تومانی حذف شده است، ما با بازار صحبت هایمان را كرده بودیم و از آنجا هم كه خریدهای قبلی مان با همین ارز حذف شده انجام شده بود، قیمت‌ها را بالا نبردیم.
او ادامه می‌دهد: ما خواستیم با رهبری و دولت كه خواهان حمایت از كالای داخلی بوده و می‌گویند فشار به مصرف كننده وارد نشود، همراهی كنیم، حواسمان هم هست كه بازار نوشت افزار حساس است و درآن باید مراقب سیاستگذاری‌ها بود اما نتیجه این شد كه به قطع می‌گویم امسال اگر شركت‌های مدادساز ضرر نكرده باشند، سود هم نكرده‌اند.
گران شده‌ها و نشده‌ها
آیا همه مواد اولیه گران شده اند؟ با مطرح كردن این سوال، جلالیان به نكته جالبی اشاره می‌كند؛ نكته‌ای كه بیش از دولت و تدبیر نكردن به موقع شرایط، رفتارهای سودجویانه بازار را نشانه می‌گیرد. او می‌گوید: همه چیز هم گران نشده، به طور مثال مقوا و جعبه را نسبت به سال گذشته 40 درصد ارزان تر می‌خریم. چون دلار ارزان تر شده است.
او ادامه می‌دهد: سال پیش و زمانی كه قیمت دلار تا 18 هزار تومان رفت، خوش انصاف‌های بازار هم از فرصت استفاده كرده و مقوایی را كه با ارز 4200 تومانی وارد كرده بودند، گران فروختند. مقوایی را كه كیلویی 5000 تا 6000 تومان بود، كیلویی 30 هزار تومان عرضه كردند و فشار زیادی بر تولید كنندگان وارد شد؛ اما چه می‌شد كرد، ما خریدهای جدیدمان را هم با دلار نیمایی و آزاد انجام دادیم و می‌دهیم، چون نمی‌توانیم
كارخانه را بخوابانیم.
نقش مثبت رسانه ملی
حالا با این همه تلاش و دشواری، كارخانه‌های تولید مداد و لوازم تحریر ایرانی اصلا مورد توجه دانش آموزان هستند؟ این سوال هم موجب می‌شود جلالیان ماجرای دیگری را بگوید. او اظهار می‌كند: دانش آموز مایل است كالای با كیفیت ایرانی را بخرد و خوشبختانه رادیو و تلویزیون هم حمایت خوبی از ما داشته و برایمان رایگان تبلیغ كرده‌اند.
او ادامه می‌دهد: اما برخی مدارس غیرانتفاعی كه انتفاعشان از طریق جیب مردم است، لیست می‌دادند به دانش آموز مداد و پاك كن و ... را خارجی بخرید، مجتمع بزرگی كه در یزد 4000 دانش آموز دارد همین كار را انجام می‌داد، ما كلی پیگیری كردیم و نامه نگاری كه این اجبار عملا خیانت به تولید ملی است و خوشبختانه ظاهرا امسال اوضاع بهتر بود.
قرار است كالاها گران نشود. بخشنامه‌ها دست به دست می‌گردد و می‌رسد به تولیدكنندگان داخلی، كسانی كه قرار است همه چیز دست به دست هم بدهد تا چرخه‌های تولید و به تبع آن اقتصاد جامعه پویاتر پیش برود. اما شاید كمتر كسی بداند قبل از گران شدن بنزین، قبل از نوشته شدن و چرخیدن بخشنامه ها، برخی تولیدكنندگان شرایط نابسامان و دشواری را پشت سر گذاشته اند و شوكی را تجربه كرده‌اند كه حالا عامه مردم در مواجهه با قیمت بنزین متحمل شدند.
بخشی از تولیدكنندگان، فعالان و كارخانه داران تولید لوازم التحریر داخلی‌اند. آنها كه به گفته سید ضیاءالدین جلالیان، مدیر شركت پارس مداد، می‌روند وزارتخانه و جلسه برگزار می‌کنند و درباره مسائل مختلفی با مسؤولان حرف می‌زنند، اما وقتی سه روز بعد برای ثبت ارز 4200 تومانی وارد سامانه می‌شوند، با شوكی روبه‌رو می‌شوند، مشابه آنچه جامعه در جریان گرانی بنزین متحمل شد. دیگر ارز 4200تومانی در كار نیست و این موضوع حتی در جلسه چند روز قبل هم به آنها اطلاع رسانی نشده است، ناگهان سامانه‌ها بسته شده‌اند و تولیدکنندگان باید از این به بعد با ارز نیمایی و آزاد بتواند برنامه ریزی‌های تولید را پیش ببرد.
خرید با ارز آزاد، فروش با ارز 4200 تومانی؟
بدون ارز 4200 تومانی و با حدود سه برابر شدن هزینه‌های تولید برای مدادسازان ایرانی، این روزها بخشنامه‌ها می‌گویند مداد نباید گران شود؛ اتفاقی كه با مرور آنچه بر تولیدكنندگان گذشته، خواسته‌ای نامعقول به نظر می‌رسد. مدیر شركت پارس مداد در این باره می‌گوید: ما حالا به قیمت دلار آزاد خرید می‌كنیم، خریدهای قبلی‌مان هم تمام شده و نیاز داریم برای ادامه كارمان قیمت‌ها را اصلاح و به روز كنیم. جریان ما و آنچه بر ما گذشته ربطی به گران شدن بنزین ندارد، شوكی را كه مردم با حذف یارانه بنزین پشت سر گذاشتند، ما تولیدكنندگان نوشت افزار چند ماه پیش پشت سر گذاشته ایم. اگر قرار باشد فشاری را كه این ماه‌ها تحمل كردیم، دوباره متحمل شویم، كارخانه‌ها تحلیل خواهند رفت. او تاكید می‌كند: در حال نامه نگاری با سازمان حمایت هستیم و می‌خواهیم با آنها در این باره بحث كنیم كه من تولید كننده نمی‌توانم به قیمت ارز آزاد مواد اولیه وارد كرده و محصول تولیدی را به قیمت ارز 4200 تومانی به فروش برسانیم.
3 برابر شدن هزینه‌ها
وقتی ارز 4200 تومانی حذف می‌شود و تولیدكننده باید با ارز آزاد مواد اولیه وارد كند، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ این سوالی است كه با جلالیان مدیرعامل شرکت پارس مداد مطرح می‌كنم. او می‌گوید: چوب و مغزی مداد را با ارز 4200 تومانی وارد می‌كردیم. به‌طور مثال سال گذشته برای هر كانتینر چوب مداد حدود 350 میلیون تومان هزینه می‌كردیم، اما در حال حاضر برای وارد كردن همین مقدار چوب مداد یك میلیارد تومان می‌پردازیم. پس با این حساب هزینه وارد كردن چوب مداد حدودا سه برابر شده است، آن هم در حالی كه قیمت لوازم التحریر از مهر امسال تغییر چندانی نداشته است. مدیر شركت پارس مداد در این باره توضیح می‌دهد: اول امسال كه به ما اطلاع دادند ارز 4200 تومانی حذف شده است، ما با بازار صحبت هایمان را كرده بودیم و از آنجا هم كه خریدهای قبلی مان با همین ارز حذف شده انجام شده بود، قیمت‌ها را بالا نبردیم.
او ادامه می‌دهد: ما خواستیم با رهبری و دولت كه خواهان حمایت از كالای داخلی بوده و می‌گویند فشار به مصرف كننده وارد نشود، همراهی كنیم، حواسمان هم هست كه بازار نوشت افزار حساس است و درآن باید مراقب سیاستگذاری‌ها بود اما نتیجه این شد كه به قطع می‌گویم امسال اگر شركت‌های مدادساز ضرر نكرده باشند، سود هم نكرده‌اند.
گران شده‌ها و نشده‌ها
آیا همه مواد اولیه گران شده اند؟ با مطرح كردن این سوال، جلالیان به نكته جالبی اشاره می‌كند؛ نكته‌ای كه بیش از دولت و تدبیر نكردن به موقع شرایط، رفتارهای سودجویانه بازار را نشانه می‌گیرد. او می‌گوید: همه چیز هم گران نشده، به طور مثال مقوا و جعبه را نسبت به سال گذشته 40 درصد ارزان تر می‌خریم. چون دلار ارزان تر شده است.
او ادامه می‌دهد: سال پیش و زمانی كه قیمت دلار تا 18 هزار تومان رفت، خوش انصاف‌های بازار هم از فرصت استفاده كرده و مقوایی را كه با ارز 4200 تومانی وارد كرده بودند، گران فروختند. مقوایی را كه كیلویی 5000 تا 6000 تومان بود، كیلویی 30 هزار تومان عرضه كردند و فشار زیادی بر تولید كنندگان وارد شد؛ اما چه می‌شد كرد، ما خریدهای جدیدمان را هم با دلار نیمایی و آزاد انجام دادیم و می‌دهیم، چون نمی‌توانیم
كارخانه را بخوابانیم.
نقش مثبت رسانه ملی
حالا با این همه تلاش و دشواری، كارخانه‌های تولید مداد و لوازم تحریر ایرانی اصلا مورد توجه دانش آموزان هستند؟ این سوال هم موجب می‌شود جلالیان ماجرای دیگری را بگوید. او اظهار می‌كند: دانش آموز مایل است كالای با كیفیت ایرانی را بخرد و خوشبختانه رادیو و تلویزیون هم حمایت خوبی از ما داشته و برایمان رایگان تبلیغ كرده‌اند.
او ادامه می‌دهد: اما برخی مدارس غیرانتفاعی كه انتفاعشان از طریق جیب مردم است، لیست می‌دادند به دانش آموز مداد و پاك كن و ... را خارجی بخرید، مجتمع بزرگی كه در یزد 4000 دانش آموز دارد همین كار را انجام می‌داد، ما كلی پیگیری كردیم و نامه نگاری كه این اجبار عملا خیانت به تولید ملی است و خوشبختانه ظاهرا امسال اوضاع بهتر بود.
