گفتوگو با عبدالستار کاکایی، دبیر یک جشنواره با موضوع کرامت زن
جشنوارهای مردانه برای مهر مادری
به نظرم هر زمان مردی از حق تقدم خانمها گفت، کمی مکث کرده، همه شرایط را چند بار مرور کنید.تجربه ثابت کرده وقتی مردان سینه سپر میکنند و از حق و حقوق زنها میگویند و اصرار میکنند حق زنان باید رعایت و مهر مادر باید پاس داشته شود یک یا چند جای کار میلنگد ! و گرنه مردی که حقوق زنان برایش مهم باشد حرف نمیزند، در عمل نشان میدهد که به زنان و حقوق آنها احترام میگذارد.
برای اثبات گفتههایم ارجاعتان میدهم به جشنوارهای بهنام « مهر مادر» که قرار است به مناسبت میلاد حضرت فاطمه (س) در بخشهای مختلف فرهنگی و هنری برگزار شود و حامی مالی و برگزار کنندهاش یک کارخانه بخش خصوصی است که اتفاقا برند و نشانهاش بهنام مادر است و حدود 60 سالی است با همین برند دل میبرد و بچه و آدم بزرگها را مشتری خودش میکند.برای دهه پنجاهیها و شصتیها این یک نوستالژی است و برای این نسل نوستالژی از آب و نان روزانه مهمتر است. به همین علت این شرکت همچنان روی پاست و شاید به میمنت همین تداوم در تولید، تصمیم گرفته جشنوارهای فرهنگی هنری برگزار کند و به برگزار کنندهها و شرکتکنندهها که برگزیده میشوند هم نان وآبی برساند.اما وسط این همه نان و آب جای زنان و مادران خالی است و این خالی بودن آنقدر به چشم آمده که از دیروز به یکی از مطالب پربازدید شبکههای اجتماعی بهخصوص توییتر تبدیل شده است.جشنوارهای بهنام مهر مادر برگزار خواهد شد، اما تا اینجای کار هیچکدام از دستاندرکارانش از هیات هشت نفره سیاستگذاری بگیر تا هیات انتخاب فیلم و هیات انتخاب بخش نقاشی و پوستر « زن » نیستند.
یک عده مرد دور هم جمع شدهاند و تصمیم دارند جشنوارهای برای زنان و مادران برگزار کنند ! یکی از آن اتفاقات نادری که بار اول نیست در کشور ما رخ میدهد، اما شاید برای اولین بار است که زنگ هشدارش به صدا درآمده آنهم به یمن شبکههای اجتماعی که همه اتفاقات ریز و درشت را رصد میکنند و زیر ذرهبین نقد میگذارند و همین نقدها گاهی چارهساز میشود و گاهی نه.اما آنچه مهم است همین رصد کردن و به نقد کشیدن است.
کینهورزان صبور باشند
عبدالستارکاکایی، دبیر جشنواره مهر مادر،اما این رصد و نقد کردن را به حساب کینهجویی و حسودی میگذارد و میگوید: ما میدانیم این هجمهای که در شبکههای اجتماعی راه افتاده است از کجا نشات میگیرد و سرنخش کجاست؟ اما صبر میکنیم و جوابی نمیدهیم. شما هم عجله کردی و قضاوت کردی. باید صبر میکردی تا داوران دیگر بخشها را معرفی میکردیم، آن وقت اگر خانمها نبودند، اعتراض میکردید...
به کاکایی میگویم: به نظرم کلید اشتباه برای این جشنواره از زمانی زده شد که یک خانم را به شورای سیاستگذاری دعوت نکردید ! اگر جشنواره برای کرامت و بزرگداشت مقام زن است، پس زنان باید سیاستهای جشنواره را مشخص کنند چون زنان مسلما میدانند حد و اندازه کرامتشان تاکجاست و الان کجای این حد و اندازه کم و زیاد دارد.
کاکایی میگوید: من خودم پدر یک دختر هستم که وقتی بچه بود برایش دو بال مشخص کردم و گفتم آنها را قوی کن. اول این که یک ورزش رزمی یاد بگیر تا در مواقع ضروری بتوانی از خودت دفاع کنی که رفت و کاراته یاد گرفت و مدال هم به دست آورد. به دخترم توصیه کردم درس بخواند و علم و آگاهیاش را افزایش دهد که درس هم خواند و الان دانشجوی رشته پزشکی است. بنابراین قدر و قوت زنان یکی از دغدغههایم است و میدانم اگر میخواهیم جامعه ما پیشرفت کند باید زنان را قوی کنیم و شان و منزلت آنها را حفظ کنیم! خودم هم سالهاست برگزار کننده یا یکی از برگزار کنندههای جشنوارههای مختلف بودهام و نمیتوانید مرا متهم کنید کارم را بلد نیستم ! در همه دنیا شرکتهای خصوصی جشنوارههای فرهنگی و هنری برگزار میکنند و به این وسیله باعث پیشرفت فرهنگ و هنر کشورشان میشوند.در کشور خود ما هم شرکتهای داخلی و خارجی زیادی حامی مالی جشنوارههای مختلف میشوند و تا الان هم کسی به این روند اعتراضی نکرده و جالب اینجاست که الان برای جشنواره مهر مادر صدای همه درآمده و این نشاندهنده حب و بغض است !
جشنواره خصوصی
به کاکایی میگویم البته صاحبنظران به تعداد زیاد جشنواره فرهنگی و هنری که در طول سال در کشور ما برگزار میشود، اعتراض دارند و برخی هم به تعداد زیاد جشنواره و برنامه فرهنگی و هنری که به اسم مادر و زن برگزار میشود.کاربران شبکههای اجتماعی هم با این موضوع زیاد شوخی میکنند که در لابه لای روز زن و دختر و مادر چند روزی هم بدون این مناسبتها داریم که در قالب شوخی نشان میدهد متولیان فرهنگی و هنری که اغلب مرد هم هستند، به برگزاری مراسم بزرگداشت و جشنواره برای زنان بیشتر همت دارند تا برای مردان و پدران !
دبیر جشنواره مهر مادر میگوید: اگر کارخانهای در کشور بود که بیسکویتی به نام پدر تولید میکرد، حتما برگزاری جشنوارهای برای مردان و پدران را به آنها پیشنهاد میدادم! حالا هم کمی صبر کنید به مرور اسامی داوران بخشهای مختلف و اسامی آثار پذیرفته شده اعلام خواهد شد و آن وقت متوجه خواهید شد سهم زنان در این جشنواره کم نیست !
به کاکایی میگویم: مسلما بعد از این حجم انتقاد به جشنوارهای که فقط نامش زنانه است و برگزارکنندگانش مرد هستند، در قدمهای بعدی زنان را هم به همکاری دعوت خواهید کرد.تا اینجای کار هم در حق زنان خیلی کمکاری کردهاید...
کاکایی میگوید:اگر بگویم به چند خانم از حوزه فرهنگ و هنر پیشنهاد دادم که با این جشنواره همکاری کنند و آنها نپذیرفتند، شاید باور نکنید. کمتر کسی جشنواره مهر مادر را جدی میگرفت اما الان که جشنواره پا گرفته و آثار رسیده به آن زیاد است، مدعی و منتقد زیادی پیدا کرده است.
در دهه 70 جشنوارهای با موضوع زن به همت جهادسازندگی برگزار میشد به نام « عذرا»، جشنواره خوبی بود که تمرکزش روی زنان روستایی بود اما دبیر آن جشنواره هم مرد بود! در کشور ما جشنوارهها و فعالیتهای فرهنگی و هنری زیادی با موضوع زن و پاسداشت او برگزار میشود اما دستاندرکاران آن مرد هستند ! پارادوکس عجیبی است.ناگفته نماند جشنوارهای هم به نام «مادر» در دو بخش عکس و فیلم فراخوان داده و قرار است سال آینده برگزیدهها را اعلام کند.دبیر این جشنواره فاطمه گودرزی است و چنین استنباط میشود که نیمه اول سال آینده با تراکم جشنوارههای زن و مادر روبه رو خواهیم بود.
برای اثبات گفتههایم ارجاعتان میدهم به جشنوارهای بهنام « مهر مادر» که قرار است به مناسبت میلاد حضرت فاطمه (س) در بخشهای مختلف فرهنگی و هنری برگزار شود و حامی مالی و برگزار کنندهاش یک کارخانه بخش خصوصی است که اتفاقا برند و نشانهاش بهنام مادر است و حدود 60 سالی است با همین برند دل میبرد و بچه و آدم بزرگها را مشتری خودش میکند.برای دهه پنجاهیها و شصتیها این یک نوستالژی است و برای این نسل نوستالژی از آب و نان روزانه مهمتر است. به همین علت این شرکت همچنان روی پاست و شاید به میمنت همین تداوم در تولید، تصمیم گرفته جشنوارهای فرهنگی هنری برگزار کند و به برگزار کنندهها و شرکتکنندهها که برگزیده میشوند هم نان وآبی برساند.اما وسط این همه نان و آب جای زنان و مادران خالی است و این خالی بودن آنقدر به چشم آمده که از دیروز به یکی از مطالب پربازدید شبکههای اجتماعی بهخصوص توییتر تبدیل شده است.جشنوارهای بهنام مهر مادر برگزار خواهد شد، اما تا اینجای کار هیچکدام از دستاندرکارانش از هیات هشت نفره سیاستگذاری بگیر تا هیات انتخاب فیلم و هیات انتخاب بخش نقاشی و پوستر « زن » نیستند.
یک عده مرد دور هم جمع شدهاند و تصمیم دارند جشنوارهای برای زنان و مادران برگزار کنند ! یکی از آن اتفاقات نادری که بار اول نیست در کشور ما رخ میدهد، اما شاید برای اولین بار است که زنگ هشدارش به صدا درآمده آنهم به یمن شبکههای اجتماعی که همه اتفاقات ریز و درشت را رصد میکنند و زیر ذرهبین نقد میگذارند و همین نقدها گاهی چارهساز میشود و گاهی نه.اما آنچه مهم است همین رصد کردن و به نقد کشیدن است.
کینهورزان صبور باشند
عبدالستارکاکایی، دبیر جشنواره مهر مادر،اما این رصد و نقد کردن را به حساب کینهجویی و حسودی میگذارد و میگوید: ما میدانیم این هجمهای که در شبکههای اجتماعی راه افتاده است از کجا نشات میگیرد و سرنخش کجاست؟ اما صبر میکنیم و جوابی نمیدهیم. شما هم عجله کردی و قضاوت کردی. باید صبر میکردی تا داوران دیگر بخشها را معرفی میکردیم، آن وقت اگر خانمها نبودند، اعتراض میکردید...
به کاکایی میگویم: به نظرم کلید اشتباه برای این جشنواره از زمانی زده شد که یک خانم را به شورای سیاستگذاری دعوت نکردید ! اگر جشنواره برای کرامت و بزرگداشت مقام زن است، پس زنان باید سیاستهای جشنواره را مشخص کنند چون زنان مسلما میدانند حد و اندازه کرامتشان تاکجاست و الان کجای این حد و اندازه کم و زیاد دارد.
کاکایی میگوید: من خودم پدر یک دختر هستم که وقتی بچه بود برایش دو بال مشخص کردم و گفتم آنها را قوی کن. اول این که یک ورزش رزمی یاد بگیر تا در مواقع ضروری بتوانی از خودت دفاع کنی که رفت و کاراته یاد گرفت و مدال هم به دست آورد. به دخترم توصیه کردم درس بخواند و علم و آگاهیاش را افزایش دهد که درس هم خواند و الان دانشجوی رشته پزشکی است. بنابراین قدر و قوت زنان یکی از دغدغههایم است و میدانم اگر میخواهیم جامعه ما پیشرفت کند باید زنان را قوی کنیم و شان و منزلت آنها را حفظ کنیم! خودم هم سالهاست برگزار کننده یا یکی از برگزار کنندههای جشنوارههای مختلف بودهام و نمیتوانید مرا متهم کنید کارم را بلد نیستم ! در همه دنیا شرکتهای خصوصی جشنوارههای فرهنگی و هنری برگزار میکنند و به این وسیله باعث پیشرفت فرهنگ و هنر کشورشان میشوند.در کشور خود ما هم شرکتهای داخلی و خارجی زیادی حامی مالی جشنوارههای مختلف میشوند و تا الان هم کسی به این روند اعتراضی نکرده و جالب اینجاست که الان برای جشنواره مهر مادر صدای همه درآمده و این نشاندهنده حب و بغض است !
جشنواره خصوصی
به کاکایی میگویم البته صاحبنظران به تعداد زیاد جشنواره فرهنگی و هنری که در طول سال در کشور ما برگزار میشود، اعتراض دارند و برخی هم به تعداد زیاد جشنواره و برنامه فرهنگی و هنری که به اسم مادر و زن برگزار میشود.کاربران شبکههای اجتماعی هم با این موضوع زیاد شوخی میکنند که در لابه لای روز زن و دختر و مادر چند روزی هم بدون این مناسبتها داریم که در قالب شوخی نشان میدهد متولیان فرهنگی و هنری که اغلب مرد هم هستند، به برگزاری مراسم بزرگداشت و جشنواره برای زنان بیشتر همت دارند تا برای مردان و پدران !
دبیر جشنواره مهر مادر میگوید: اگر کارخانهای در کشور بود که بیسکویتی به نام پدر تولید میکرد، حتما برگزاری جشنوارهای برای مردان و پدران را به آنها پیشنهاد میدادم! حالا هم کمی صبر کنید به مرور اسامی داوران بخشهای مختلف و اسامی آثار پذیرفته شده اعلام خواهد شد و آن وقت متوجه خواهید شد سهم زنان در این جشنواره کم نیست !
به کاکایی میگویم: مسلما بعد از این حجم انتقاد به جشنوارهای که فقط نامش زنانه است و برگزارکنندگانش مرد هستند، در قدمهای بعدی زنان را هم به همکاری دعوت خواهید کرد.تا اینجای کار هم در حق زنان خیلی کمکاری کردهاید...
کاکایی میگوید:اگر بگویم به چند خانم از حوزه فرهنگ و هنر پیشنهاد دادم که با این جشنواره همکاری کنند و آنها نپذیرفتند، شاید باور نکنید. کمتر کسی جشنواره مهر مادر را جدی میگرفت اما الان که جشنواره پا گرفته و آثار رسیده به آن زیاد است، مدعی و منتقد زیادی پیدا کرده است.
در دهه 70 جشنوارهای با موضوع زن به همت جهادسازندگی برگزار میشد به نام « عذرا»، جشنواره خوبی بود که تمرکزش روی زنان روستایی بود اما دبیر آن جشنواره هم مرد بود! در کشور ما جشنوارهها و فعالیتهای فرهنگی و هنری زیادی با موضوع زن و پاسداشت او برگزار میشود اما دستاندرکاران آن مرد هستند ! پارادوکس عجیبی است.ناگفته نماند جشنوارهای هم به نام «مادر» در دو بخش عکس و فیلم فراخوان داده و قرار است سال آینده برگزیدهها را اعلام کند.دبیر این جشنواره فاطمه گودرزی است و چنین استنباط میشود که نیمه اول سال آینده با تراکم جشنوارههای زن و مادر روبه رو خواهیم بود.