ادعای توماس باخ درباره نامه كتبی كه مانع محرومیت ورزش ایران شد
تضمین پر ابهام
انتشار خبری در سایت insidethegames. خبر خیلی عجیب است. توماس باخ رئیس كمیته بین‌المللی المپیك اعلام كرده است كه تضمین كتبی ایران برای رعایت منشور المپیك باعث عدم محرومیت این كشور از طرف كمیته بین‌المللی المپیك شده است! توماس باخ اعلام كرد، كمیته بین‌المللی المپیك، ورزش ایران را محروم نكرده چون كمیته ملی المپیك ایران نامه كتبی داده كه سیاست‌های تبعیض‌گونه را در رقابت‌های ورزشی پایان خواهد داد.
كدام نامه كتبی؟ چرا ایران باید چنین نامه‌ای به كمیته بین المللی المپیك بدهد؟در ماه‌های گذشته وضعیت ورزش ایران به شدت اسفناك بوده است و عدم مدیریت صحیح مسؤولان ورزش كشور باعث شده تا خیلی از ورزشكاران از زیر پرچم ایران خارج شده و برای سایر كشورها مبارزه كنند! حالا و پس از همه این شرایط این سایت خارجی از نامه‌ای حرف به میان آورده كه از طرف كمیته ملی المپیك ایران به IOC ارسال شده و مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش و سیدرضا صالحی امیری رئیس كمیته ملی المپیك ایران آن را امضا كرده‌اند. به گزارش این سایت، ایران همچنین در ماه می2019 نیز نامه مشابهی را به فدراسیون جهانی جودو و كمیته بین‌المللی المپیك ارسال كرده بود. رئیس كمیته بین‌المللی المپیك همچنین با اشاره به موضوع سعید ملایی و تعلیق جودوی ایران نیز گفته است: ما از فدراسیون جهانی جودو درخواست كردیم تا بیشتر درباره این موضوع با ما مكاتبه كند تا مشخص شود چه اتفاقاتی رخ داده و آیا كمیته ملی المپیك ایران در آن نقش داشته است یا خیر؟
توماس باخ در حالی از ارسال نامه از سوی ایران حرف می‌زند كه حدس و گمان‌ها فقط سمت یك چیز می‌رود، رعایت منشور جهانی المپیك و بازی با همه كشورها! وقتی صحبت از منشور كمیته بین‌المللی المپیك می‌شود و وقتی خبر رسیده كه ایران برای حضور در معتبرترین رویداد ورزشی جهان تضمین داده است این سؤال پیش می‌آید كه آیا قرار است ملی‌پوشان ایران با نمایندگان رژیم صهیونیستی در المپیك هم بازی كنند؟ چرا كه مضمون این نامه و تضمینی كه داده‌اند بعید است مربوط به چیز دیگری باشد. بر اساس ادعای توماس باخ، امضای وزیر ورزش و رئیس كمیته ملی المپیك پای آن نامه بوده است و اگر این چنین باشد دو حالت را باید در نظر گرفت. اولی كه خیلی بعید است رویارویی با ورزشكاران رژیم صهیونیستی خواهد بود و دوم باخت‌های مصلحتی در عین شایستگی. چرا كه كمیته بین‌المللی المپیك دیگر گواهی پزشكان كشورها را معتبر نمی‌داند و عدم شركت ورزشكاری در یكی از مسابقات باید با نظر پزشكان مورد اعتماد خودشان باشد. به همین دلیل هم تنها راهكار موجود برای عدم رویارویی احتمالی با آنها، باخت‌های مصلحتی است.
كدام نامه كتبی؟ چرا ایران باید چنین نامه‌ای به كمیته بین المللی المپیك بدهد؟در ماه‌های گذشته وضعیت ورزش ایران به شدت اسفناك بوده است و عدم مدیریت صحیح مسؤولان ورزش كشور باعث شده تا خیلی از ورزشكاران از زیر پرچم ایران خارج شده و برای سایر كشورها مبارزه كنند! حالا و پس از همه این شرایط این سایت خارجی از نامه‌ای حرف به میان آورده كه از طرف كمیته ملی المپیك ایران به IOC ارسال شده و مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش و سیدرضا صالحی امیری رئیس كمیته ملی المپیك ایران آن را امضا كرده‌اند. به گزارش این سایت، ایران همچنین در ماه می2019 نیز نامه مشابهی را به فدراسیون جهانی جودو و كمیته بین‌المللی المپیك ارسال كرده بود. رئیس كمیته بین‌المللی المپیك همچنین با اشاره به موضوع سعید ملایی و تعلیق جودوی ایران نیز گفته است: ما از فدراسیون جهانی جودو درخواست كردیم تا بیشتر درباره این موضوع با ما مكاتبه كند تا مشخص شود چه اتفاقاتی رخ داده و آیا كمیته ملی المپیك ایران در آن نقش داشته است یا خیر؟
توماس باخ در حالی از ارسال نامه از سوی ایران حرف می‌زند كه حدس و گمان‌ها فقط سمت یك چیز می‌رود، رعایت منشور جهانی المپیك و بازی با همه كشورها! وقتی صحبت از منشور كمیته بین‌المللی المپیك می‌شود و وقتی خبر رسیده كه ایران برای حضور در معتبرترین رویداد ورزشی جهان تضمین داده است این سؤال پیش می‌آید كه آیا قرار است ملی‌پوشان ایران با نمایندگان رژیم صهیونیستی در المپیك هم بازی كنند؟ چرا كه مضمون این نامه و تضمینی كه داده‌اند بعید است مربوط به چیز دیگری باشد. بر اساس ادعای توماس باخ، امضای وزیر ورزش و رئیس كمیته ملی المپیك پای آن نامه بوده است و اگر این چنین باشد دو حالت را باید در نظر گرفت. اولی كه خیلی بعید است رویارویی با ورزشكاران رژیم صهیونیستی خواهد بود و دوم باخت‌های مصلحتی در عین شایستگی. چرا كه كمیته بین‌المللی المپیك دیگر گواهی پزشكان كشورها را معتبر نمی‌داند و عدم شركت ورزشكاری در یكی از مسابقات باید با نظر پزشكان مورد اعتماد خودشان باشد. به همین دلیل هم تنها راهكار موجود برای عدم رویارویی احتمالی با آنها، باخت‌های مصلحتی است.
