داستان پندآموز   تاسیس بنیاد فرهنگی كمبل

داستان پندآموز تاسیس بنیاد فرهنگی كمبل

 جان‌هاوارد كمبل كه مشهورترین ویراستار در ناحیه پورت‌همپتون بود روزی درد موضعی شدیدی را در مركز قفسه صدری خود احساس كرد كه قابلیت انتشار به‌طرف آرواره، بازوها و پشت و گردن را داشت و بیشتر از 20 دقیقه طول كشید.
وی دانست كه مرگش فرا رسیده است. پس كاغذ و قلمی برداشت تا وصیتنامه خود را بنویسد و از آنجا كه عادت داشت نخست جمله را كامل كند و سپس به علامتگذاری آن اقدام کند، روی كاغذ نوشت: «تمام اموال خود را برای خواهرم می‌گذارم نه برای برادرزاده‌ام هرگز به برادرم هیچ برای مصرف در امور خیریه».
اما همین‌كه خواست علائم سجاوندی جمله را در میان كلمات جمله بگذارد، قلبش از كار افتاد و جان به جان‌آفرین تسلیم كرد.
پس از انجام مراسمات كفن و دفن و شب سوم و هفتم، وكیل آن‌مرحوم كپی وصیتنامه مختصر مرحوم را به خواهر، برادر، برادرزاده و تنی چند از سایر بستگان آن مرحوم داد تا مطالعه كنند و برای جلسه بررسی و تعیین تكلیف اموال آن مرحوم آماده باشد.
در جلسه بررسی و تعیین تكلیف اموال به‌جامانده از آن مرحوم، نخست خواهر آن مرحوم متن وصیتنامه را كه بر اساس دیدگاه ویرایشی خود علامت‌گذاری كرده بود قرائت كرد: «تمام اموال خود را برای خواهرم می‌گذارم.
نه برای برادرزاده‌ام، هرگز به برادرم، هیچ برای مصرف در امور خیریه».
سپس برادرزاده آن مرحوم متن وصیتنامه را كه بر اساس دیدگاه ویرایشی خود علامت‌گذاری كرده بود قرائت كرد: «تمام اموال خود را برای خواهرم می‌گذارم؟ نه. برای برادرزاده‌ام. هرگز به برادرم، هیچ برای مصرف در امور خیریه».
سپس برادر آن مرحوم متن وصیتنامه را كه بر اساس دیدگاه ویرایشی خود علامت‌گذاری كرده بود خواند: «تمام اموال خود را برای خواهرم می‌گذارم؟ نه. برای برادرزاده‌ام؟ هرگز. به برادرم.
هیچ برای مصرف در امور خیریه». سپس یكی از بستگان آن مرحوم كه یك مؤسسه خیریه را اداره می‌كرد متن وصیتنامه را كه بر اساس دیدگاه ویرایشی خود علامت‌گذاری كرده بود خواند: «تمام اموال خود را برای خواهرم می‌گذارم؟  نه. برای برادرزاده‌ام؟
هرگز. به برادرم؟ هیچ. برای مصرف در امور خیریه».
در این هنگام وكیل مرحوم پس از استماع سخنان حاضرین از جا برخاست و گفت: راه چاره رجوع به آخرین وصیتنامه مرحوم است.
وی سپس درب گاوصندوق مرحوم را باز و آخرین وصیت‌نامه مرحوم را كه چند سال پیش نگاشته‌شده بود قرائت كرد و معلوم شد مرحوم در آخرین وصیت‌نامه خود اعلام كرد بود كه تمام اموالش باید صرف تأسیس بنیاد فرهنگی ویرایشی نگارشی كمبل گردد.
به این‌ترتیب همه بستگان مرحوم پس از آن‌كه متوجه اهمیت بنیادین ویرایش در زندگی شدند فحش‌های زشتی به بخت و اقبال خود دادند و تصمیم گرفتند هیچ‌گاه علامت‌گذاری جملات خود را به پس از اتمام جمله موكول نكنند و تا پایان عمر بر این تصمیم وفادار ماندند.