دیروز خانم‌های روزنامه جام‌جم شروع خوبی داشتند. همین كه می‌رسیدند روزنامه و می‌خواستند بنشینند روی صندلی‌شان می‌دیدند گل‌های نرگس زودتر رسیده و جا خوش كرده اند روی میز. خلاصه هم عطرشان حال خوبی داشت و هم این كه روز كاری شان با تبریك روز زن و گل شروع شده بود، روز خوب و متفاوتی را رقم زد. خلاصه آنقدر حس و حال خوبی بود كه آرزو كنیم همه زن‌ها دیروزشان با گل و شادی گره خورده باشد و چند شاخه نرگس غافلگیر و شادشان كرده باشد. مگر از دنیا چه می‌خواهیم جز شادی‌ها و خوشبختی‌های كوچك؟
 بعد از شادمانی گل‌ها هم كه كم از شادمانی گل زدن در جام جهانی نداشت، رفتیم سراغ صفحات و كارمان را شروع كردیم. این طور برایتان بگوییم كه مثل همیشه هم گل كاشته‌ایم. اصلا روزهایی كه گل هدیه نمی‌گرفتیم هم گل می‌كاشتیم چه رسد به دیروز كه گفتیم برایتان چه خبر بوده. اصلا صفحه‌ها گلباران شده‌اند!
 امروز هم در صفحه 10 و 11 رفته ایم سراغ یك موضوع ویژه. درست است كه جشنواره تمام شده اما سوژه‌ها و موضوعات ویژه كه تمام نشده‌اند. ما حالا حالاها ذره بین به دست می‌گردیم دنبال موضوعاتی كه بشود مفصل به آنها پرداخت و درباره شان نوشت. امروز رفته‌ایم سراغ معضلات فرهنگی مهاجران افغانستانی در ایران. با حكیم وفا، گوینده رادیو دری حرف زده ایم كه بیش از سه دهه از زندگی‌اش در ایران می‌گذرد و با معضلات مهاجران به خوبی آشناست. در كنارش رفته‌ایم سراغ حاشیه‌هایی كه روسای جمهور ایران و افغانستان طی یك ماه گذشته ایجاد كرده و با واكنش اهالی فرهنگ و مردم در دو كشور مواجه شده‌اند. همین طور نگاهی انداخته‌ایم به چهره‌های برجسته هنر و ادب مهاجری كه در ایران پا گرفتند اما شرایط به مهاجرت مجبورشان كرد.
 در صفحه 12 هم گفت‌وگویی خواندنی داریم در صفحه نسبتا تاریخی  با محمدمهدی عبدخدایی  درباره دکتر فاطمی كه محمد رضا كائینی مثل همیشه زحمتش را كشیده است.