چند روز پیش رفته بودم بازدید یک باغ. باغدار آه و ناله می‌کرد از خسارت تگرگ بر شکوفه‌های درختانش. وقتی تنه بعضی از درخت‌ها را دیدم متوجه شدم تنه‌شان  از پایین شروع کرده به صمغ زدگی و  در بعضی پیشروی کرده و به شاخه‌ای بالاتر هم رسیده. پرسیدم اینها را دیده‌ای؟ دیده‌بود اما آن را جدی و مهم تلقی نکرده‌بود.  توضیح دادم این بیماری  شانکر باکتریایی است و همان‌طور که از اسمش بر می‌آید یک باکتری عامل حمله به درخت است. باکتری چطور وارد شده اصلا؟ از طریق زخم‌ها و ترک‌هایی که بر اثر سرما، یخبندان، هرس و نیش حشرات ایجاد می‌شود. معمولا محیط خنک و مرطوب شرایط را برای زندگی این باکتری مهیا می‌کند. البته ضعیف بودن درخت و تغذیه نامناسب آن و وجود راه نفوذ بیماری هم در تشدید آن موثرند. اگر باغدار در مراحل اولیه متوجه حضورش نشود، بیماری تا نوک شاخه‌ها بالا رفته و کل تنه را آلوده می‌کند. آن وقت دیگر کاری از دست کسی ساخته نیست و تنها راه علاج، بیرون آوردن درخت و سوزاندنش است.
چرخه‌ای درست شبیه پیدایش یک عادت بد اخلاقی در انسان که کم کم در جانمان لانه می‌کند و زمینه را برای دیگر عادات ناپسند فراهم می‌سازد.   حضرت علی؟ع؟ می‌فرمایند:« غالِبوا أنفُسَكُم عَلى تَركِ العاداتِ تَغلِبوها، و جاهِدوا أهواءَكُم تَملِكوها : با نفْس‌هاى خود در راه ترك عادت‌ها بستيزيد، تا بر آنها چيره گرديد و با هوس‌هاى خود مبارزه كنيد، تا آنها را در اختيار گيريد.‏»[1]
 1. [غرر الحكم : ۶۴۱۸]