صداوسیمای جمهوری اسلامی ماحصل تعهد به انقلاب‌اسلامی است. ما پیش از انقلاب چیزی به نام صداوسیمای ملی داشتیم كه وابستگی كامل به دربار پادشاهی داشت اما بعد از انقلاب اداره صداوسیما كاملا مشترك بین همه نهادهای عمل‌كننده قرار گرفت و در چارچوب این قرار گرفت كه شورای سرپرستی داشته‌باشد و همه آحاد مردم و همه نهادها و دستگاه‌ها در اداره صداوسیما شریك شوند.
در دهه 70 صداوسیما بسط زیادی پیدا كرد و از چند كانال رادیویی و تلویزیونی به ده‌ها مجرای مختلف افزایش یافت و مخاطب بیشتری به‌دست‌آورد. در دهه اخیر به نظر می‌رسید با تغییراتی كه در محیط پیرامون رخ‌داد، صداوسیما هم نیازمند یك‌جور بازنگری در میان نیروهای انسانی و كارشناسی خودش است. بنابراین برخی از مدیرانی كه از ابتدا وارد صداوسیما شدند، به زمان بازنشستگی رسیده‌بودند و در ازای آن باید نیروهای جدیدی می‌آمدند. در چند سال گذشته موج جوانگرایی در مدیران صداوسیما به وجود آمد كه از مدیران شبكه‌ها تا مدیران ستادی و در بین معاونان هم این اتفاق افتاد. امروزه ارزیابی‌ای كه از عملكرد آنها داریم این‌گونه است كه برخی از این پروژه‌ها موفق بوده و برخی ناموفق. من معتقدم كه فارغ از هر نوع ارزیابی نهایی آنچه كه مهم است این كه صداوسیما این ریسك را انجام داد و جوانگرایی را اجرا كرد كه این امتیاز بزرگی است. به عنوان مثال همین روزنامه جام‌جم ظرف چند سال گذشته یك تیم كاملا جوان آن را اداره می‌كند. بنابراین صداوسیما این ریسك‌پذیری را انجام‌داد و كار بزرگی كرد كه از این جهت امتیاز خوبی می‌گیرد.