حالا بیش یک هفته می‌شود که کسی کلید در قفل در آن اتاق را نچرخانده است. اتاق سردبیری روزنامه جام جم از همان روزی که خبر رسید دیگر روح‌ا...  رجایی به آن برنمی‌گردد یک شکل دیگر شد. نزدیک ظهر که کم کم تحریریه باید جان می‌گرفت هر کس گوشه‌ای بینی بالا می‌کشید و کسی با کسی حرف نمی‌زد. یا اگر هم حرف می‌زدند به چند کلمه نمی‌کشید که بغض هر دو طرف صحبت می‌ترکید و سر به شانه‌ هم می‌گذاشتند. در اتاق روح‌ا...  رجایی هم‌چنان باز بود با این تفاوت که جلویش یک میز پر از شمع و گل و عکسش را با روبان مشکی گذاشته بودند.
از همان روزی که تست کرونای مرحوم روح‌ا... رجایی مثبت شد و نشست توی قرنطینه که از راه دور مسؤولیت سردبیری‌اش را پیش ببرد، کسی در اتاق سردبیری را نبست. با این که سردبیر نبود ولی هم‌چنان و مثل همیشه شور و سرزندگی از آن اتاق به داخل تحریریه سرازیر می‌شد. از وقتی روح‌ا...  رجایی سردبیر روزنامه جام جم شده بود انگار شور و نشاطی که در وجود خودش داشت را به همه اعضای تحریریه منتقل کرده بود. همه با نظم و سرعت بیشتری کارشان را پیش می‌بردند و میز سردبیر از بعد از حضور مرحوم رجایی طوری جا به جا شده بود که ارتباط نگاهش با اعضای تحریریه حفظ شود. نگاه او شور و سرزندگی را به جان بچه‌هامی‌ریخت.
جز چند بار معدود یادم نمی‌آید که وقتی رجایی بود، در این اتاق بسته بوده باشد. آن چند بار هم برای چند دقیقه در را بسته بود که چند دقیقه پلک روی هم بگذارد. روزانه بیش از ده ساعت کار می‌کرد و این عادت برای بعد از سردبیری روزنامه جام جم نبود. اخیرا ویدئوکلیپی از او را دیدم که سوار بر بالگرد امدادی هلال احمر است و در آن سر و صدای داخل کابین، نشسته خوابش برده است. کسی که ویدئو را گرفته توضیح داده است که برای کمک و امدادرسانی به روستاهای سیل زده رفته بودیم و روح‌ا...  اصرار داشت سرکشی کنیم که امکانات به همه روستاها رسیده باشد. سه روز بود نخوابیده بود اما اصرار داشت خودش همراه‌ بیاید که دلش قرص شود. در تمام روزهای سردبیری هم همین روحیه جهادی در کار و خدمت را حفظ کرده بود.
حالا بیش از یک هفته است که در اتاق سردبیری روزنامه جام جم بسته است و کسی دل کلید انداختن و باز کردن در اتاقی که روح‌ا...  رجایی در آن نیست را ندارد. نمی‌دانم وقتی در آن اتاق را باز کنیم هم‌چنان شور و سرزندگی در آن جریان خواهد داشت یا خیر.‌