قطعا زندگی در كنار حضرت معصومه(س) برای من از چند منظر حائز اهمیت بوده و بركات بسیاری داشته است. من تقریبا ۳۰ سال مجاور حضرت در قم بوده‌ام. جدا شدن از حضرت معصومه(س) برای من محال است و اعتقاد دارم كسی كه آب قم را خورده باشد و نمك‌گیر مزه شور این آب شده باشد، محال است كه بتواند از این آستان دل بكند و جدا شود. به رغم این‌كه طبیعی است در هر شهری مشكلاتی وجود دارد اما فراتر از اینها وقتی هر صبح انسان به حرم حضرت و گنبد و بارگاه او نگاهی می‌اندازد و صبحش را با سلام به حضرت آغاز می‌كند، تمام مشكلاتش تحت الشعاع این حال خوب معنوی قرار خواهد گرفت و این از بركاتی است كه من و تمام مجاورین حضرت معصومه(س) در قم در این سال‌ها از آن بهره‌مند بوده‌ایم. من در این نزدیك به چهار دهه از زندگی‌ام، عالمان و بزرگان بسیاری را دیده‌ام كه هر روز پیش از آغاز هر كاری، با توسل به این بانو مراودات معنوی بسیار والایی داشتند. به نظر من لقب كریمه اهل‌بیت(س) كه به این حضرت نسبت داده شده لقب بسیار مهمی است و زندگی در جوار كریم و كریمه قطعا سرمنشأ خیرات و بركات بسیاری برای مجاورین است و هم از حیث دنیوی و هم از حیث معنوی بركات بسیاری دارد. از حیث فنی نیز شهر قم شهر علما و مراجع است و خود من در حیطه مداحی این توفیق را داشتم هر مطلبی كه پیدا می‌كردم آن را با علما و اساتید در جریان می‌گذاشتم تا سندیت علمی و تاریخی آن را بسنجم و این مجاورت با علما، خیرات بسیاری برایم داشته است. رشد در قم از این حیث سبب شد عیار فنی من رشد داشته باشد. من همیشه می‌گویم هركسی هرجا هم كه برود بالاخره روزی به قم پناه خواهد آورد و قطعا جدایی از قم امكان‌ناپذیر است. اگر بخواهیم در امان باشیم باید در آشیانه اهل بیت(ع) زندگی كنیم.
این رابطه‌ای كه بین كل ایرانیان و حضرت معصومه(س) شكل گرفته، قدمتی دیرینه دارد و كشور ما كشور فرزندان موسی‌ابن جعفر (ع) است. هیچ كشوری در دنیا این‌قدر پذیرای فرزندان اهل بیت(ع) نبوده و امامزاده‌ها و حرم‌ها نشان می‌دهد كه ما چقدر نسبت به حضرات معصومین(ع) اعتقاد راسخ داریم. این‌كه امروز سلفی‌ها و وهابیت‌ ما را محكوم می‌كنند به همین جهت است كه ما اعتقاد قلبی داریم كه این زیارتگاه‌ها و مشاهد مشرفه همه دستگیر و برآورده‌كننده حاجات هستند و اعتبار و اعتقاد ما این است كه به این خاندان اتصال داریم. ایرانی‌ها همان علقه و عاطفه‌ای كه به حضرت رضا(ع) دارند، از همان جنس به حضرت معصومه (س) نیز ارادت ویژه دارند همان‌طور كه این رابطه خاص بین این خواهر و برادر نیز شكل گرفته است. مردم بارها در مناسبت‌های مختلف نشان داده‌اند كه دومین حرم اهل بیت(ع) برای ایرانیان، حرم حضرت معصومه(س) است. در طول تاریخ نیز همین‌گونه بوده است و زمانی كه ورود حضرت معصومه(س) به قم را در تاریخ ملاحظه می‌كنیم، می‌بینیم كه در لحظه ورود حضرت، تمام مردم شهر از شهر خارج می‌شوند و به استقبال حضرت می‌روند. سادات اشعریون همگی دور محمل بی‌بی را می‌گیرند و با سلام و صلوات و دسته‌های گل و با احترام حضرت را وارد شهر می‌كنند. علی رغم این‌كه حضرت بیمار بودند، در بهترین محله شهر به ایشان منزل می‌دهند و نزدیك به 17روز ایشان در قم حضور داشتند. با این حساب در تاریخ قم مردم به جز احترام چیزی نثار حضرت نكرده‌اند و حتی من در جایی خوانده‌ام محله‌ای را كه حضرت در آن ساكن بودند برای مدتی قرق كرده بودند كه كسی از نامحرمان در آن حتی حضور نداشته باشد. مردم ما به شهادت تاریخ همواره ارادت خود را به حضرت نشان داده‌اند و همین كه انقلاب از این شهر آغاز می‌شود و مبارزات علیه ظلم و استكبار در همجواری حضرت ریشه دارد، نشانگر این است كه ارتباط ایرانی‌ها با حضرت معصومه(س) قطع نخواهد شد.