دوشنبه‌شب بود که زبانه‌کشیدن شعله‌های آتش از مرکز قرنطینه بیماران کرونایی در ساختمان اصلی بیمارستان آموزشی الحسین در مرکز شهر الناصریه مرکز استان ذی‌قار، به مهم‌ترین اخبار عراق و بسیاری از رسانه‌های جهان تبدیل شد. در یک آن، حجم زیادی از خودروهای آتش‌نشانی به بیمارستان اعزام شدند. شدت آتش به حدی بود که حجم وسیعی از منطقه را روشن کرده بود. دود بسیار غلیظ و سیاه‌رنگی از یکی از پنجره‌های بیمارستان به بیرون راه پیدا کرده و ترس و هراس زیادی را به دل همراهان بیمار و اهالی استان ذی‌قار و نیروهای امدادی انداخته بود. بنابر اخبار اولیه، مسؤولان شهر، بیمارستان را تخلیه کرده بودند اما منابع حاضر در صحنه حادثه می‌گفتند هنوز ده‌ها بیمار در محاصره آتش قرار دارند و خطر مرگ آنان را تهدید می‌کند.
با گذشت زمان، به عمق فاجعه افزوده می‌شد و درهم‌آمیخته‌شدن صدای آژیر آمبولانس‌ها و خودروهای آتش‌نشانی و اجسادی که با برانکار خارج می‌شدند، صحنه رعب‌آوری را برای ساکنان ذی‌قار رقم زده بود.
 افزایش آمار کشته‌ها
درحالی‌که نیروهای امدادی تلاش می‌کردند آتش سرکش را مهارکنند، لحظه‌به‌لحظه به آمار کشته‌ها افزوده می‌شد. خبرهای اولیه از مرگ حدود 25 نفر حکایت داشت اما با شدت‌یافتن آتش‌سوزی و بسته‌شدن راه‌های فرار، آمار کشته‌ها بالارفت. گستردگی آتش به حدی بود که آب موجود در مخازن آتش‌نشانان تمام شد و ساکنان محلات مختلف با تانکرهای آب به کمک آنان شتافتند. با گذشت زمان، اخبار بیشتری از کشته‌های بیمارستان به بیرون درز کرد و این‌بار خبر از فوت 50 نفر دادند. هیچ‌کس نمی‌دانست چه تعداد جسد دیگر از بیمارستان بیرون خواهد آمد. یک منبع امنیتی در استان ذی‌قار دراین‌باره ‌گفت: «آنچه دوشنبه‌شب رخ‌داد، خود جهنم است. در این مرکز 68 بیمار مبتلا به کرونا بستری بودند و هر فرد آلوده حداقل یک همراه داشت و تعداد کل افراد در مرکز بیش از 140 نفر بود.» بر اساس‌ گزارش رسانه‌های عراقی، پنج تن از کادر پزشکی بیمارستان، دو پرستار، سه زن و یک نیروی وزارت کشور عراق (احتمالا مامور امنیت و حفاظت بیمارستان) در میان قربانیان آتش‌سوزی هستند.
بیش از 140 نفر به گفته این مقام امنیتی در هراس سوختن در آتش به‌‌سر می‌بردند و مقامات بیمارستانی از کندی تخلیه حاضران در بیمارستان به‌شدت گله‌مند بودند. با آغاز تحقیقات اولیه در خصوص این حادثه، مقامات عواملی مانند قطع برق و منفجر شدن‌ کپسول اکسیژن را از دلایل وقوع آتش‌سوزی ذکر کردند.
 یکی از شاهدان ماجرا درحالی‌که به‌شدت مضطرب بود، رو به دوربین‌های تلویزیونی‌ گفت: «حادثه بسیار تلخی در بیمارستان رخ داده است. مجروحان در وضعیت بدتری قرار دارند و از سایر بیمارستان‌ها درخواست کمک کرده‌ایم.»
 تصمیم‌های مهم در شب آتش‌سوزی
با افزایش لحظه‌به‌لحظه آمار کشته‌ها به بیش از 90نفر، مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح عراق جلسه اضطراری برگزار کرد که در آن تعدادی از وزرا، مقامات و رهبران امنیتی شرکت کرده بودند. در این جلسه، تصمیم‌های مختلفی اتخاذ شد که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
آغاز تحقیقات در سطح بالای دولت برای یافتن علل حادثه.
اعزام تیم دولتی متشکل از وزرا و رهبران امنیتی به استان ذی‌قار برای بررسی مراحل داخلی حادثه.
برکناری مدیر بهداشت ذی‌قار، رئیس بیمارستان و رئیس بخش دفاع مدنی در استان و تحقیق از آنها.
 تعامل وزارتخانه‌ها برای ارسال کمک‌های فوری پزشکی و امدادی به استان ذی‌قار
 شهید محسوب‌کردن کشته‌های حادثه.
 پاسخ فوری به نیازهای آنان و اعزام مجروحان با شرایط وخیم به خارج از عراق.
اعلام سه روز عزای رسمی برای کشته‌های حادثه.
 واکنش مقامات به حادثه ذی‌قار
واکنش به آتش‌سوزی بیمارستان الحسین تنها به جلسه الکاظمی ختم نشد. عمار حکیم، رئیس جریان ملی الحکمه هم در واکنش به این حادثه‌ گفت: «بار دیگر گرفتار فاجعه‌ای شدیم که تداوم فاجعه‌های تاسفبار گذشته است، از مقامات مسؤول می‌خواهیم تحقیقاتی فوری در این زمینه انجام دهند تا دلایل حادثه مشخص شده و با مقصران آن برخورد شود.»
محمد الحلبوسی، رئیس مجلس عراق در حساب توییتری‌اش نوشته این حادثه نشانه بارز ناتوانی در دفاع از جان عراقی‌هاست و زمان آن رسیده که این ناتوانی فاجعه‌بار متوقف شود.
 سریال آتش‌سوزی‌ها در  بیمارستان‌های عراق
سریال آتش‌سوزی‌های مرگبار در عراق تمامی ندارد و در کنار ویروس کرونا، آتش‌سوزی در بیمارستان‌ها نیز جان مبتلایان به این ویروس منحوس را می‌گیرد. پنجم اردیبهشت امسال آتش‌سوزی در بیمارستان الخطیب در بغداد جان 82 بیمار و همراهان آنها را گرفت. این بیمارستان نیز مرکز بستری بیماران کرونایی بود. پس از این آتش‌سوزی، نخست‌وزیر عراق دستور برکناری وزیر بهداشت این کشور را صادر کرد.
سال 2016 نیز 12 نوزاد در آتش‌سوزی در بخش زنان و زایمان یکی از بزرگ‌ترین بیمارستان‌های بغداد، پایتخت عراق جان خود را از دست دادند.
این آتش‌سوزی‌های سریالی در حالی رخ می‌دهد که تاکنون شواهدی از خرابکاری یا عمدی بودن آنها به دست نیامده است.