ادامه خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و بی‌توجهی آنها به تحولات اخیر این کشور، ثابت می‌کند مذاکرات دوحه که میان آمریکا و طالبان برگزار شد هیچ چارچوب کارآمدی برای پیشبرد امور در افغانستان فراهم نکرد و این مذاکرات صرفا یک پوشش سیاسی برای عقب‌نشینی ایمن آمریکا بود؛ البته این به آن معنا نیست که آمریکا نباید نیروهای خود را از افغانستان بیرون می‌کشید بلکه آنها می‌توانستند براساس طرحی متفاوت، این کار را انجام دهند. اما به نظر می‌رسد دلایل مهم دیگری پشت‌پرده رفتار آمریکا وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آنها تهدیدی است که آمریکا از سوی چین احساس می‌کند.
همین موضوع در جلسات توجیهی زلمای خلیل‌زاد، نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان در کمیته روابط‌خارجی مجلس نمایندگان در 18می ثبت شد. استیو چابوت، نماینده کنگره با تاکید بر این‌که آمریکا باید تمرکز بیشتری بر چین داشته باشد، گفت: با خروج آمریکا، چین و روسیه می‌توانند نفوذ بیشتری در افغانستان و آسیای میانه داشته باشند.
خلیل‌زاد دراین‌باره گفت: یکی از دلایل خروج آمریکا این است که اتفاقا روسیه و چین از حضور آمریکا در افغانستان سود می‌برند و به قول معروف به‌صورت مجانی سواری می‌گیرند اما با خروج آمریکا دیگر خبری از سواری مجانی نیست.
مبارزات آمریکا علیه چین به استراتژی آن در افغانستان محدود نمی‌شود اما نمی‌توان این مساله را نادیده گرفت که افغانستان در این پروژه نقش بسیار مهمی دارد.بازخوانی دیدار اخیر بایدن و پوتین در ژنو نشان می‌دهد که آمریکا حتی حاضر است برای منزوی‌کردن چین، مواضع خود را نسبت به روسیه نرم‌تر کند. این اتفاق تا حدودی شبیه تغییر موضع آمریکا نسبت به چین مائوئیست در اوایل دهه1970 به دلیل مبارزه‌ای است که این کشور در مقابل اتحاد جماهیرشوروی سابق داشت اما در جهان چندقطبی امروز که به‌طور فزاینده‌ای در حال رشد است بعید به نظر می‌رسد مبارزات آمریکا علیه چین به همان اندازه مبارزات آمریکا با شوروی در یک جهان دوقطبی موفقیت‌آمیز باشد.
منبع: thewire.in