آنچه امروز در افغانستان می‌گذرد، آزاردهنده است. مردم افغانستان، سال‌ها و بلکه دهه‌هاست رنگ صلح و آرامش را در کشورمان( افغانستان ) ندیده‌اند. همه کسانی که دلسوز افغانستان و مردم عزیز کشورمان هستند، نگران آینده بوده و نسبت به منازعاتی که امروز در این کشور در می‌گیرد، نگران هستند. بدیهی است باید در چنین شرایطی به فکر راه چاره و عبور از بحران در افغانستان بود. آیا کسی می‌تواند دلسوز افغانستان باشد و دغدغه‌ای جز این داشته باشد؟ کشته و زخمی شدن شهروندان و هموطنان در نقاط مختلف افغانستان، دل ما را به درد آورده و بسیاری از خانواده‌ها را در غم و اندوه فرو
برده است.
واقعیت این است هر اندازه زمان گذشته است، شرایط در افغانستان طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر پیچیده‌تر شده است. باید بگوییم گذشت زمان تاکنون به سود منافع مردم افغان نبوده است. با تشدید درگیری‌ها و نبرد میان طالبان و نیروهای ارتش و مردمی، افغانستان در شرایطی بحرانی‌تر نسبت به هر زمان دیگری قرار گرفته است. نشانه‌های ثبات روزبه‌روز در کشورمان کمرنگ‌تر می‌شود و این مساله پذیرفتنی نیست. قبلا هشدار داده بودیم اگر بحران در افغانستان مهار نشود، شاهد گسترده‌تر شدن دامنه و عمق آن خواهیم بود. این هشدارها از سوی سازمان‌های بین‌المللی جدی گرفته نشد و اگر در مرحله کنونی نیز اقدامی واقعی برای حل این مساله صورت نگیرد، با سخت‌ترین بحران‌ها مواجه خواهیم شد. این یک قاعده مهم و اساسی است. نباید ایجاد ثبات و آرامش در یک کشور را به آینده موکول یا تصور کرد در آینده به طور طبیعی اوضاع نسبت به وضعیت کنونی بهتر خواهد شد. این یک تصور خطاست و هزینه‌های امنیتی زیادی نیز برای کشورمان به همراه دارد.
در این میان، تنها باید روی یک هدف متمرکز شد. هدف ما در حال حاضر، مواجهه با بحران امنیتی در افغانستان و ایجاد ثبات و آرامش در کشور است. ثبات در افغانستان، کلید و راه‌حل سایر بحران‌ها در این کشور محسوب می‌شود.
در این مسیر، نباید از کمترین اقدامی فروگذار کرد. ما به صورت واقعی، نگران دموکراسی، آرامش و ثبات در کشورمان هستیم. همان‌طور که اشاره شد، ما سال‌هاست از این مسائل و بحران‌ها رنج می‌بریم و اکنون، این بحران‌ها را بیش از هر زمان دیگری لمس می‌کنیم. این شرایط باید پایان یابد و مردم افغانستان به یک زندگی آرام و باثبات، یعنی آنچه حق یک کشور و ملت است دست پیدا کنند.
ما کشور خود را دوست داریم. بنابراین حق داریم نسبت به سرنوشت افغانستان دغدغه داشته باشیم. این حق ماست که ایجاد امنیت پایدار در افغانستان را هدف خود بدانیم و برای رسیدن به آن تلاش کنیم. معتقدم در نهایت راه نجات افغانستان، تقویت ساختارهای داخلی و حفظ انسجام در کشورمان است. تجربه نشان داده است یک ملت باید با اراده و عزم خود، امنیت و ثبات را ایجاد و
 تضمین کند.