عبدالفتاح البرهان، فرمانده کل ارتش سودان در تازه‌ترین اظهارات خود، از انتخاب نخست‌وزیر و اعضای شورای حاکمیتی این کشور خبر داده است. وی و همراهانش قبلا متعهد شده بودند که نهایت تلاش خود را برای ایجاد ساز و کارهای قدرت دموکراتیک در سودان به کار خواهند گرفت. آنچه در سودان می‌گذرد، موضوع بحث ما نیست. قطعا اوضاع سودان باید در داخل این کشور حل و فصل شود.
آنچه در این میان، موضوعیت و اصالت دارد به مواضع مقامات آمریکایی باز می‌گردد. جو بایدن، رئیس‌جمهورآمریکا در بیانیه‌ای رسمی از ارتش سودان خواسته است فورا همه بازداشت‌شدگان در این کشور را آزاد کند و آنچه را «تسخیر قدرت توسط ارتش» می‌خواند، پایان دهد. سوال اصلی اینجاست آیا نگرانی کاخ‌سفید نسبت به تحولات سیاسی سودان و فراتر از آن، کودتا خواندن این تحولات برگرفته از یک دغدغه واقعی است یا خیر؟!
مقامات آمریکایی باید این حقیقت محض را بدانند که مردم کشورهای مختلف، حق تعیین سرنوشت خود را دارند. آنها حق دارند در جامعه شاهد ثبات، وحدت و حاکمیت باشند. ثبات کشورهای مختلف از طریق دخالت خارجی یا محاسبات بیرونی به آنها نباید تحمیل شود. این قاعده مهمی است که گویا مقامات آمریکایی هیچ‌گاه در صدد درک آن (به‌صورت عامدانه) بر نیامده‌اند. همگان به یاد دارند یک بار در مارس 2011 میلادی، آمریکا قطعنامه‌ای را در شورای امنیت با عنوان ایجاد منطقه پرواز ممنوع در لیبی ایجاد کرد و پس از آن از این منطقه به‌عنوان مجرا و کانونی برای ضربه زدن به این کشور آفریقایی و دخالت در آن استفاده کرد.
آمریکا مدعی شده است نگران مردم کشورهای مختلف بوده و خواستار ایجاد ثبات در کشورهاست! اما این ادعا با رفتار واقعی واشنگتن در کشورهایی مانند لبنان، سوریه و... همخوانی ندارد. سوال اصلی اینجاست که چرا آمریکا به جای کمک به کشورهایی مانند لبنان برای غلبه بر بحران اقتصادی، دست به تحریم بانک‌های این کشور به اتهام حمایت از ایران و حزب‌ا... می‌زند؟! حتی آمریکا با روش‌هایی بدخواهانه، جلوی مواجهه با تحریم‌هایی که علیه لبنان وضع شده است را می‌گیرد. حتی کار به اینجا نیز ختم نمی‌شود. آمریکا با دخالت در امور داخلی کشورها، مولد منازعات گسترده‌ای در آنها بوده که هدف از استمرار آنها، زمینه‌سازی برای افزایش قدرت واشنگتن (و متحدان آن) است. آیا اینها مصادیق حمایت از مردم کشورهای مختلف است؟