کسب درآمد در هر دوره و در هر سن و سالی می‌تواند شیرین و امیدبخش باشد. هرچه که باشد، دل نوجوان و جوان را به آینده روشن می‌کند که اگر در زمان تحصیل می‌توانم درآمدی داشته باشم، بعد از اتمام دوران دانشجویی که دیگر موقعیت شغلی فراوان است اما متاسفانه این واقعیت جامعه امروز نیست.
کافی است سری به آگهی‌های استخدام بزنید و با ساعت‌های کاری فشرده و تمام‌وقتی روبه‌رو شوید که هیچ همکاری و انعطافی برای جوان‌های دانشجویی که در هفته چند ساعتی را باید در کلاس‌های درسی‌شان بگذرانند، ندارند. شرایط وقتی بدتر می‌شود که جوان تازه‌فارغ‌التحصیل‌شده از دانشگاه، با خیال این‌که حالا فرصت کار تمام‌وقت دارد، با شرط رزومه و داشتن سابقه‌ای پر و پیمان روبه‌رو می‌شود؛ شرطی که امیدش برای اشتغال و کسب درآمد با وجود داشتن تخصص را کمرنگ‌تر از همیشه می‌کند.
 اما الناز طبیبی، یکی از دانشجوهایی است که این فرصت را پیدا کرده‌است. او که دانشجوی رشته گرافیک است، کارش را به‌خوبی بلد است و در همین دوران دانشجویی، مشغول انجام پروژه‌های طراحی است و از طریق شبکه اجتماعی‌اش، سفارشاتی در قالب‌های مختلف می‌گیرد: «به نظر من، امکان کسب درآمد در هنگام تحصیل، به‌خصوص در همان حوزه‌ای که دانشجو تخصص دارد، باعث می‌شود تا دوران تحصیل به یکی از بهترین دوران زندگی افراد تبدیل شود؛ حداقل برای من که شده ‌است.» ماجرا این است که درحال‌حاضر بسترهای مختلفی در دنیای مجازی و فضای تکنولوژی به‌وجود آمده ‌است که باعث شده نه‌تنها دانشجویان که حتی دانش‌آموزان هم در حین تحصیل بتوانند به درآمد فکر کنند؛ فضایی که خیلی ساعت کاری مشخصی ندارد و این امکان را به جوانان می‌دهد که خودشان، کارفرمای خودشان باشند.
اما به نظر می‌رسد فارغ از چنین امکانی که در دنیای امروز، در اختیار جوانان قرار‌گرفته‌ است، لازم است نیاز جوانان بیشتر دیده و شنیده شود.
 جوانانی که توانایی پیش‌بردن همزمان تحصیل و کار را دارند اما با فرصت‌های کمی روبه‌رو می‌شوند؛ آن‌قدر که شاید لازم باشد افراد، موسسات و سازمان‌هایی به میدان بیایند که کارشان صرفا اشتغال‌زایی برای دانشجوها در رشته‌های تخصصی خودشان است؛ آن‌هم با حقوقی در شأن و متناسب با کاری که دانشجو انجام می‌دهد. موضوعی که بسیاری از دانشجویان از آن گله دارند؛ آن‌قدر که یکی از دانشجویان رشته زیست‌شناسی به جام‌جم می‌گوید: «مثلا در رشته‌های آزمایشگاهی، بسیاری از آزمایشگاه‌ها، چندین ماه یا حتی سال را به کارآموزی دانشجو اختصاص می‌دهند؛ آن هم بدون هیچ حقوقی. درصورتی‌که این دانشجو کارش را در دانشگاه یاد گرفته ‌است و الان به درآمد نیاز دارد.»
 شاید میدان‌دادن به دانشجوها در همان سال‌های اولیه تحصیل، آنها را به ادامه تحصیل و اشتغال در کشور خودشان دلگرم کند؛ آن‌قدر که دیگر فکر مهاجرت به سرشان نزند.‌