در تهران ۳۵۰ آزمایشگاه وجود دارد که به صورت برخط، کیفیت آب را رصد می‌کنند و آب شرب تهران، قطعا جزو بهترین آب شرب‌های منطقه است و گاهی دنیاست اما تهران بعد از سیستان و بلوچستان، فقیرترین استان کشور از نظر منابع آبی است.
وی گفت: متوسط سرانه مصرف آب برای هر شهروند در دنیا، 6000مترمکعب است. این رقم در ایران، 1600مترمکعب اما در استان تهران، ۳۵۰مترمکعب که یعنی، تهرانی‌ها یک چهار متوسط سرانه مصرف کشور را باید داشته باشند. علت آن هم این است که در تهران، جمعیت بسیار فراوانی در یک گستره بسیار کوچک مستقر شده‌اند. در یک درصد از مساحت کشور، حدود ۱۸درصد از جمعیت کشور جمع‌شده‌اند.
وی تاکید کرد: برای تامین آب این درصد از جمعیت کشور در تهران، هر قدر که می‌توانستیم آب منتقل کرده‌ایم؛ به طور مثال، سد‌های طالقان و کرج با همین هدف ایجاد شده‌اند و هر آبی موجود بوده را به تهران آورده‌ایم. با اجرای پروژه انتقال آب از لار به تهران توسط شرکت آب منطقه‌ای، منابع جدیدی به تهران منتقل می‌شود اما واقعیت این است که اطراف استان تهران، دیگر آبی وجود ندارد که بخواهیم منتقل کنیم.  پروژه لار به تهران حدود ۳۰ماه آینده به اتمام می‌رسد؛ پروژه رینگ تهران نیز ۶۵درصد پیشرفت دارد که با اجرای آنها، کمی از مشکلات آب تهران کاسته خواهد شد. افزایش مخازن نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد که در همین خصوص طی سه‌چهار ماه آینده، ۲۳۰هزار مترمکعب به حجم مخازن شهر تهران اضافه خواهیم کرد.
وی تصریح کرد: کل مخازنی که در ۷۰سال تاسیس سازمان آب تهران ایجاد شده، دومیلیون و ۷۰۰هزار مترمکعب حجم دارند که با اضافه شدن ۲۳۰هزار مترمکعب در این مدت کوتاه، تاب‌آوری شبکه اضافه خواهد شد.