در این ورزش‌ها بدن سراغ منابع ذخیره قند می‌رود و برای سوزاندن آن نیاز به اکسیژن دارد. به همین دلیل نوع تنفس در این ورزش‌ها بسیار مهم است.

 واحد تشکیل‌دهنده مولکول‌های قندی، گلوکز است. یعنی ما هر ماده قندی و نشاسته‌ای که مصرف می‌کنیم، در سیستم گوارشی باید به این واحدها تجزیه شود. 

 سلول‌های ماهیچه‌ای و کبدی ما توانایی تولید انرژی از این واحدهای گلوکزی را دارند. 

 زمانی که اکسیژن با واحدهای گلوکز در سلول‌های ماهیچه‌ای و کبدی واکنش می‌دهد، منجر به ترکیب حدواسطی به نام پیرووات می‌شود. 

 پیرووات آغاز کننده زنجیره‌ای از واکنش‌های شیمیایی است که در نهایت منجر به تولید 38 مولکول ای‌تی‌پی یا آدنوزین‌تری‌فسفات (ATP) می‌شود. 
​​​​​​​
 آدنوزین تری‌فسفات حکم بنزین خودرو را برای سلول‌ها دارد. توان حرکت ماهیچه‌های ما در طول حرکات هوازی با مصرف این ای‌تی‌پی‌ها فراهم می‌شود.