آیین نکوداشت زندهیاد خسرو بامداد برگزار شد
انتشار آثار نمایشی خسرو تئاتر ایران
آیین نکوداشت زندهیاد خسرو بامداد، مدرس، محقق، بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر عصر شنبه 21آبان با حضور جمعی از هنرمندان، دانشجویان و همکاران این هنرمند در تماشاخانه سنگلج برگزار شد.
در این مراسم مانی بامداد، فرزند این هنرمند فقید، از انتشار تمامی آثار زندهیاد بامداد با حمایت ادارهکل هنرهای نمایشی خبر داد. مانی بامداد با ایراد سخنانی بیان کرد: کتابخانه شخصی پدر به مجموعه تئاتر شهر تقدیم خواهد شد تا دانشجویان بتوانند از این گنجینه کوچک استفاده کنند.
پس از این، احمد جولایی، نویسنده و پژوهشگر تئاتر نیز با حضور روی صحنه تماشاخانه سنگلج ضمن عرض تسلیت به مناسبت درگذشت استاد بامداد، گفت: خسرو الماس دنیای هنر بود. او برای دانشجویان بسیار زحمت کشید. پیش از آنکه به خودش بیندیشد به خانواده و دانشجویانش فکر میکرد. اینقدر که برای دانشجویان تلاش میکرد بهدنبال مطالبات شخصی و اداری نبود. اینها همگی نشان از بزرگمردی، رادمردی و دریادلی او دارد.
او ادامه داد: خاک قطعه هنرمندان بهشت زهرا جواهرات زیادی در سینه خود داشت، آلبومش کم بود و خسرو را به این آلبوم اضافه کرد. احمد جولایی افزود: در حدیث آمده است که اولاد پاک و خلف صدقه جاریه است که میتواند، منجر به بازماندن نام نیک از آدمی باشد و مانی اولاد خلف زندهیاد خسرو بامداد است. امیدوارم هرچه خاک اوست باقی عمر بازماندگانش بهویژه مانی عزیز باشد.
این نویسنده و پژوهشگر تئاتر مطرح کرد: دانشجویان زندهیاد بامداد هر زمان از دانشی که به آنها آموخت، استفاده کنند و از او به نیکی یاد کنند، گویی استاد زنده است و این همان مصداق «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق» خواهد بود. چراکه خسرو با عشق نفس میکشید، دم او عشق بود و بازدمش عشق. امیدوارم این ترانه عشق بر لبان همه دانشجویان و هنرمندان ایران زمین باقی بماند و خسروها به جای او در خاک هنر رویش داشته باشد. علی میرزایی، فیلمنامهنویس و پژوهشگر تئاتر و سینما و محمد ابراهیمیان، نویسنده، منتقد و کارگردان تئاتر از دیگر سخنرانان مراسم بودند که به بیان خاطراتی از همراهی با این هنرمند فقید پرداختند و یاد و خاطره او را گرامی داشتند.
پخش کلیپ، شعرخوانی علیرضا عامری در وصف زندهیاد خسرو بامداد و خوانش دو دلنوشته با یادی از خاطرات استاد بامداد به قلم جمعی از دانشجویان ورودی 1374 دانشگاه آزاد اراک بخشهای دیگری از این مراسم بود.
پس از این، احمد جولایی، نویسنده و پژوهشگر تئاتر نیز با حضور روی صحنه تماشاخانه سنگلج ضمن عرض تسلیت به مناسبت درگذشت استاد بامداد، گفت: خسرو الماس دنیای هنر بود. او برای دانشجویان بسیار زحمت کشید. پیش از آنکه به خودش بیندیشد به خانواده و دانشجویانش فکر میکرد. اینقدر که برای دانشجویان تلاش میکرد بهدنبال مطالبات شخصی و اداری نبود. اینها همگی نشان از بزرگمردی، رادمردی و دریادلی او دارد.
او ادامه داد: خاک قطعه هنرمندان بهشت زهرا جواهرات زیادی در سینه خود داشت، آلبومش کم بود و خسرو را به این آلبوم اضافه کرد. احمد جولایی افزود: در حدیث آمده است که اولاد پاک و خلف صدقه جاریه است که میتواند، منجر به بازماندن نام نیک از آدمی باشد و مانی اولاد خلف زندهیاد خسرو بامداد است. امیدوارم هرچه خاک اوست باقی عمر بازماندگانش بهویژه مانی عزیز باشد.
این نویسنده و پژوهشگر تئاتر مطرح کرد: دانشجویان زندهیاد بامداد هر زمان از دانشی که به آنها آموخت، استفاده کنند و از او به نیکی یاد کنند، گویی استاد زنده است و این همان مصداق «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق» خواهد بود. چراکه خسرو با عشق نفس میکشید، دم او عشق بود و بازدمش عشق. امیدوارم این ترانه عشق بر لبان همه دانشجویان و هنرمندان ایران زمین باقی بماند و خسروها به جای او در خاک هنر رویش داشته باشد. علی میرزایی، فیلمنامهنویس و پژوهشگر تئاتر و سینما و محمد ابراهیمیان، نویسنده، منتقد و کارگردان تئاتر از دیگر سخنرانان مراسم بودند که به بیان خاطراتی از همراهی با این هنرمند فقید پرداختند و یاد و خاطره او را گرامی داشتند.
پخش کلیپ، شعرخوانی علیرضا عامری در وصف زندهیاد خسرو بامداد و خوانش دو دلنوشته با یادی از خاطرات استاد بامداد به قلم جمعی از دانشجویان ورودی 1374 دانشگاه آزاد اراک بخشهای دیگری از این مراسم بود.