کشتوکار روی هوا!
در طی دو دهه گذشته ایدههای مختلفی در مورد کشاورزی عمودی مطرح شد. از مهمترین اهداف این طرح دستیابی به کشاورزی پایدار، کم کردن فاصله بین تولیدکننده و مصرفکننده و کاهش دور ریز غذایی بود. شهرهای بزرگ معمولا در تامین مواد غذایی مورد نیاز با چالشهایی چون کمبود آب و خاک مورد نیاز، هزینههای سنگین حمل و نقل و مشکلات آبوهوایی مواجه هستند.
برخی از ایدههای مزارع عمودی ممکن است غیرعملی یا حتی آرمانشهری به نظر برسد اما از نظر فنی، کشاورزی عمودی را میتوان در خارج از خانه نیز با چیدن گلدانها در زیر نور طبیعی خورشید نیز انجام داد، البته مزارع عمودی سرپوشیده طیف وسیعی از مزایا را ارائه میدهند. در داخل این مزارع که اصطلاحا ایروپونیک نام دارند، هیچ فصلی وجود ندارد و چراغهای LED تخصصی رشد مداوم گیاهان و چرخش را در میان محصولات مختلف با سهولت بیشتری ممکن میکند. محیط کنترلشده و استانداردسازی این سیستمها نیز اتوماسیون را آسان میکند. در ژاپن، با تلاشهایی مانند کارخانه سبزیجات که کاملا توسط رباتها اداره میشود، رویکردها بهطور قابل پیشبینی پیشرفتهتر شدهاند. در داخل، یک سیستم ایروپونیک حلقه بسته در تمام طول سال از هیچ آفتکشی استفاده نمیشود و 95درصد آب کمتری نسبت به کشاورزی مزرعه در آنها مصرف میشود. این مزارع مهار فضایی بازیافت را کارآمدتر میکند، فساد را کم و خطر گسترش بیماریها و آفات را به خارج از یک مرکز خاص کاهش میدهد. ایروپونیک همچنین به ورودی مواد کمتری نیاز دارد. برخی از ایدههای افراطی کشاورزی عمودی ممکن است واقعا دور از ذهن و ناپایدار باشند اما حرکات بازار نشان میدهد که آیندهای در این نوع تسهیلات و رویکردها وجود دارد. سرمایهگذاریهای زیاد در این حوزه انجام گرفته و به توسعه فناوریهای جدید کشاورزی انجامیده است. در حال حاضر، کشاورزی عمودی یک صنعت دو میلیارد دلاری است و کارشناسان پیشبینی میکنند که در دهه آینده تا 30درصد در سال نیز رشد خواهد کرد. مزارع عمودی البته راهحل کاملی برای تهدیدهای مداوم مانند تغییرات آبوهوایی و افزایش بحرانهای غذایی جهانی نیستند اما آنها راهکاری امیدوارکننده محسوب میشوند. این تلاشها به آرامی موانع شهری و روستایی را از بین میبرند، شهرها را به منابع غذایی که آنها را حفظ کرده، وصل و فاصله بحرانی مزرعه تا میز غذا را کوتاه میکنند.
تیتر خبرها