تقدیر ماندگار از خادمان
دوران شیوع کرونا باعث شد ارج و قرب جامعه‌پزشکی، پرستاری و کادر درمان بالاتر برود و قدر این عزیزان را بیشتر از قبل بدانیم. اگر از خطای ناگزیر پزشکی و ناخالصی عده قلیلی از کادر درمان بگذریم، بیشتر پزشکان و پرستاران خدمت صادقانه، متعهدانه و دلسوزانه‌ای انجام می‌دهند و از هیچ کوششی برای درمان بیماران دریغ نمی‌کنند و علاوه بر وظیفه و رسالت پزشکی و درمان، خبر کارهای خیر و خداپسندانه‌شان کم و بیش به بیرون درز و جامعه را به آنها معتقدتر می‌کند.
ساخت فیلم‌های هرازگاهی از تلاش و خدمتگزاری کادر درمان، حکم قدردانی و سپاسگزاری ماندگار از آنها را دارد و با تقویت پیوند مردم و جامعه پزشکی باعث می‌شود آن تنش‌های ناشی از خطاهای پزشکی - که البته آن هم نیاز به هشدار رسانه‌ای، ساخت فیلم و به حداقل رساندن دارد - کمرنگ‌تر شود. یکی از نمونه‌های مستند پرتره درباره پزشکان، «خانم طبیب» به کارگردانی مینا پرندوش است که در جشنواره مردمی فیلم عمار سال97 هم به نمایش درآمد. این مستند روایتگر خدمات پروفسور نرگس‌بیگم میربهبهانی، فوق تخصص هماتولو‍‍ژی و انکولوژی کودکان در گرگان است که فعالیت‌های زیادی را در حوزه بیماران بی‌بضاعت انجام می‌دهد و بیماران دچار فقر مالی را به صورت رایگان درمان می‌کند.
مستند «عبدا...» هم یکی از نمونه‌های خوب در زمینه معرفی پزشکان نیکوکار است که داستان زندگی پزشک خیری به نام عبدا... بهرامی را روایت می‌کند. این فوق تخصص کلیه و متخصص بیماری‌های داخلی از ابتدای فعالیتش مطبی تاسیس نکرد و همه کارهای درمانی‌اش را در بیمارستان انجام می‌داد، چون همدل و همراه با همسرش، معتقد است نباید پول بیمار را به خانه ببرد. کارگردانی این مستند را که با مشارکت و همراهی خیرین سلامت و جمعیت «میزبانان خورشید» ساخته شد، مصطفی دالایی به عهده داشت؛ مستندسازی که به عنوان فیلمبردار، یکی از همراهان همیشگی شهید سیدمرتضی آوینی در مجموعه «روایت فتح» بود.
ساخت چنین مستندی از سوی دالایی خط و ربط و پیوندی هم با عقبه فیلمساز در مستندنگاری دفاع‌مقدس دارد و می‌توان از آن به عنوان ضبط و ثبت جنگ و جهادی دیگر تعبیر کرد.
مستند «به نام پدر» به کارگردانی مشترک قربانعلی طاهرفر و فرزین ریحانی‌راد و تهیه‌کنندگی مصطفی رزاق‌کریمی در قالب مجموعه مستند «چونان سرو» هم از جمله این مستندهای پرتره است که نگاهی به زندگی دکتر سیدمحمدحسین مبین‌دارد.
ویژگی مهم و قابل اشاره این پزشک فقید این بود که به جای یک زندگی مرفه با حضور و زندگی در آسایشگاه بابا باغی تبریز که محل اجتماع جذامیان ایران بود، خودش را وقف درمان بیماران جذامی کرد و به «پدر جذامیان ایران» مشهور شد و نقشی به سزا در ریشه‌کنی این بیماری داشت.
مستند «عبدا...» هم یکی از نمونه‌های خوب در زمینه معرفی پزشکان نیکوکار است که داستان زندگی پزشک خیری به نام عبدا... بهرامی را روایت می‌کند. این فوق تخصص کلیه و متخصص بیماری‌های داخلی از ابتدای فعالیتش مطبی تاسیس نکرد و همه کارهای درمانی‌اش را در بیمارستان انجام می‌داد، چون همدل و همراه با همسرش، معتقد است نباید پول بیمار را به خانه ببرد. کارگردانی این مستند را که با مشارکت و همراهی خیرین سلامت و جمعیت «میزبانان خورشید» ساخته شد، مصطفی دالایی به عهده داشت؛ مستندسازی که به عنوان فیلمبردار، یکی از همراهان همیشگی شهید سیدمرتضی آوینی در مجموعه «روایت فتح» بود.
ساخت چنین مستندی از سوی دالایی خط و ربط و پیوندی هم با عقبه فیلمساز در مستندنگاری دفاع‌مقدس دارد و می‌توان از آن به عنوان ضبط و ثبت جنگ و جهادی دیگر تعبیر کرد.
مستند «به نام پدر» به کارگردانی مشترک قربانعلی طاهرفر و فرزین ریحانی‌راد و تهیه‌کنندگی مصطفی رزاق‌کریمی در قالب مجموعه مستند «چونان سرو» هم از جمله این مستندهای پرتره است که نگاهی به زندگی دکتر سیدمحمدحسین مبین‌دارد.
ویژگی مهم و قابل اشاره این پزشک فقید این بود که به جای یک زندگی مرفه با حضور و زندگی در آسایشگاه بابا باغی تبریز که محل اجتماع جذامیان ایران بود، خودش را وقف درمان بیماران جذامی کرد و به «پدر جذامیان ایران» مشهور شد و نقشی به سزا در ریشه‌کنی این بیماری داشت.
