علی کریمی چگونه از مستطیلسبز به لیدری آشوبهای۱۴۰۱ رسید
«فیلمنت» برنامه «یازده» را با چه اهدافی تولید کرد؟
علی کریمی، جادوگر سابق پیش از آنکه از یک «یاغی» فوتبالی تبدیل به یک یاغی آشوبطلب شود، در محور یک برنامه تحلیلی - گفتمانی با حمایت گسترده مالی- اقتصادی و بسیار گران هلدینگ گلرنگ و سامانه «فیلمنت» مخالفخوانی سیاسی خود را با چاشنی انتقاد از ساختار فوتبالی آغاز کرد.
فیلمنت و برنامه «یازده» از چند جنبه موقعیت اعتراضی این بازیکن را تبیین میکند. پلن A برنامه برای شیوه ریکاوری موقعیت بازیکن سابق پرسپولیس چیدمان سناریوی اعتراضی، براساس مشیء این بازیکن و دعوت از نظرات همعرض او در این برنامه است. اهداف کاملا مشخص است، این برنامه با محوریت بازیکن سابق استیلآذین، ساختار فوتبالی را با چالشهای جدی مواجه کند تا بازنشستههای مستطیل سبز نقش پررنگتری در آن ایفا کنند.
تاکشوی ورزشی یازده با اجرای خداداد عزیزی و حضور علی کریمی، مجتبی جباری، آندرانیک تیموریان و اشپیتیم آرفی برنامهای ظاهرا تخصصی در حوزه فوتبال است اما زمانی که چند قسمت از برنامه گذشت، میتوان به این تحلیل رسید که مهمترین ویژگی این برنامه میدانداری سیاسی بازیکن سابق «شالکه ۰۴» برای ایجاد نشر اعترضهای ظاهرا ساختاری او در حوزه فوتبال است. این معترض گاهی از چارچوبهای معمول فوتبالی خارج و زمینههای سیاسی آن هویدا میشود. یازده با یک تنظیمگری دقیق روی محور گفتمان فوتبالی خود حرکت میکند تا متهم به سیاسیکاری نشود.
عضو سابق تیم ملی در بخشهای گفتمانی این مجموعه حضوری محوری دارد و با توجه به رخدادهای اخیر میتوان دریافت که این برنامه بهصورت هدفمند طرح مواضع رادیکال و طرح انتقادهای سخت ساختاری را برای او فراهم آورده و به همین دلیل او در اغلب آیتمهای این برنامه در محور گفتوگوها حضور دارد. این مجموعه برنامه گفتوگومحور ورزشی با تبلیغ محصولات علیکریمی آغاز میشود و با ترفندهای نمایشی میخواهد برای علیکریمی، تشخصی در حوزه ورزش خلق کند. چگونگی این پروژه تطهیر و میزانسن آن بسیار اهمیت دارد. خداداد عزیزی در مقام یک مجری بازار مباحث هدف این برنامه را داغ میکند، کریمی با طرح مباحث عریانتر این گفتمان انتقادی را شعلهور میکند و مجتبی جباری تشخص گفتمانی را چاشنی مباحث کریمی میکند، چون لحن و ادبیات کریمی واجد تشخص گفتمانی نیست.
یکی از مباحثی که کریمی با شیطنت در گفتوگو با آندرانیک تیموریان در آیتمی خاص در مورد حذف تیم آرارات و اقلیتهای مذهبی از صحنه فوتبال ایران است، گفتوگو میکند؛ روایتی که لبریز از شیطنت سیاسی است. طرح مسأله مثل استخوانی لای زخم است و «قسمت هفتم» یازده بدون اصرار و بررسی ابعاد این مسأله به پاسخهای تیموریان بسنده میکند اما در آنسوی گفتوگو، شماره ۸ سابق پرسپولیس به اهداف گفتمانی خود دست پیدا میکند.
فیلمنت و هلدینگ گلرنگ بهصورت هدفمندی فضای مدیایی را در اختیار یاغی فوتبالی قرار میدهند تا او هویتش را بازیابی کند و در دوران بازنشستگی بهرغم نداشتن فعالیت فوتبالی، همچنان مطرح بماند و در آخرین برگ کتاب «جادوگر»، صفحه اینستاگرامش به خبرنامه آشوبها تبدیل شود؟ آیا باید بپذیریم حمایت مدیایی- اقتصادی این پلتفرم از گرداننده خبرنامه فعلی آشوبها هدفمند نبوده است؟ کریمی در دوران پسافوتبالیاش هر چقدر از مستطیل سبز فاصله گرفت، یاغیتر شد و انفجار سیاسیاش حتی پیش از اتفاقات شهریور و مهرماه امسال قابل حدس بود.
تاکشوی ورزشی یازده با اجرای خداداد عزیزی و حضور علی کریمی، مجتبی جباری، آندرانیک تیموریان و اشپیتیم آرفی برنامهای ظاهرا تخصصی در حوزه فوتبال است اما زمانی که چند قسمت از برنامه گذشت، میتوان به این تحلیل رسید که مهمترین ویژگی این برنامه میدانداری سیاسی بازیکن سابق «شالکه ۰۴» برای ایجاد نشر اعترضهای ظاهرا ساختاری او در حوزه فوتبال است. این معترض گاهی از چارچوبهای معمول فوتبالی خارج و زمینههای سیاسی آن هویدا میشود. یازده با یک تنظیمگری دقیق روی محور گفتمان فوتبالی خود حرکت میکند تا متهم به سیاسیکاری نشود.
عضو سابق تیم ملی در بخشهای گفتمانی این مجموعه حضوری محوری دارد و با توجه به رخدادهای اخیر میتوان دریافت که این برنامه بهصورت هدفمند طرح مواضع رادیکال و طرح انتقادهای سخت ساختاری را برای او فراهم آورده و به همین دلیل او در اغلب آیتمهای این برنامه در محور گفتوگوها حضور دارد. این مجموعه برنامه گفتوگومحور ورزشی با تبلیغ محصولات علیکریمی آغاز میشود و با ترفندهای نمایشی میخواهد برای علیکریمی، تشخصی در حوزه ورزش خلق کند. چگونگی این پروژه تطهیر و میزانسن آن بسیار اهمیت دارد. خداداد عزیزی در مقام یک مجری بازار مباحث هدف این برنامه را داغ میکند، کریمی با طرح مباحث عریانتر این گفتمان انتقادی را شعلهور میکند و مجتبی جباری تشخص گفتمانی را چاشنی مباحث کریمی میکند، چون لحن و ادبیات کریمی واجد تشخص گفتمانی نیست.
یکی از مباحثی که کریمی با شیطنت در گفتوگو با آندرانیک تیموریان در آیتمی خاص در مورد حذف تیم آرارات و اقلیتهای مذهبی از صحنه فوتبال ایران است، گفتوگو میکند؛ روایتی که لبریز از شیطنت سیاسی است. طرح مسأله مثل استخوانی لای زخم است و «قسمت هفتم» یازده بدون اصرار و بررسی ابعاد این مسأله به پاسخهای تیموریان بسنده میکند اما در آنسوی گفتوگو، شماره ۸ سابق پرسپولیس به اهداف گفتمانی خود دست پیدا میکند.
فیلمنت و هلدینگ گلرنگ بهصورت هدفمندی فضای مدیایی را در اختیار یاغی فوتبالی قرار میدهند تا او هویتش را بازیابی کند و در دوران بازنشستگی بهرغم نداشتن فعالیت فوتبالی، همچنان مطرح بماند و در آخرین برگ کتاب «جادوگر»، صفحه اینستاگرامش به خبرنامه آشوبها تبدیل شود؟ آیا باید بپذیریم حمایت مدیایی- اقتصادی این پلتفرم از گرداننده خبرنامه فعلی آشوبها هدفمند نبوده است؟ کریمی در دوران پسافوتبالیاش هر چقدر از مستطیل سبز فاصله گرفت، یاغیتر شد و انفجار سیاسیاش حتی پیش از اتفاقات شهریور و مهرماه امسال قابل حدس بود.