صدای جاودانه
شهرام ناظری که به دلیل مشکلات ریوی و قلبی در بیمارستان بستری شدهبود، با روند بهبود نسبی، از بیمارستان مرخص شد.
حمیدرضا عاطفی از مسئولان خانه موسیقی با اعلام این خبر به جامجم گفت: شهرام ناظری، صبح دیروز 22آذر از بیمارستان مرخص شد تا دوران نقاهت را در منزل سپری کند. استاد آواز ایران از اواخر هفته گذشته به علت مشکلات ریوی و قلبی در بیمارستان بستری شده بود که عصر دیروز خبر آن رسانهای شد. وی پیش از این نیز در سال1397 به دلیل عفونت ریه در بیمارستان بستری شده بود که چند روز بعد، با رفع این مشکل از بیمارستان مرخص شد. شهرام ناظری یکی از مهمترین خوانندگان تاریخ موسیقی ایران است. او به عنوان چهرهای نوگرا در عرصه موسیقی و آواز ایران شناخته میشود. در کارنامه وی آثاری دیده میشود که بیشک در تاریخ موسیقی ایران ماندگار خواهدبود.
شهرام ناظری موسیقیدان و از خوانندگان شناختهشده موسیقی اصیل ایرانی است که مجمع انجمن آسیا از او به عنوان «هنرمند برتر آسیا» و «لوچانو پاواروتی ایران» نامبرده است. شهرام ناظری از آغاز دهه 50 به عنوان یک هنرمند شناخته شد و نخستین آلبومهایش به صورتِ آلبومهای مشترک با محمدرضا شجریان با محتوای میهنی و مضامینی نظیر آزادیخواهی در اواخر دهه 50 توسط کانون چاووش منتشر شد. پس از پایان کار کانون چاووش، ناظری در دهه 60 به خواندن قطعات بسیار با شعر مولانا جلالالدین بلخی پرداخت و نخستین خوانندهای شد که بهطور ویژه به شعر مولوی توجه کردهاست و از آن میان، آلبوم گل صدبرگ به شهرت و محبوبیت بالا رسید. در آغاز دهه 70، همکاری شهرام ناظری با پسرعمویش کیخسرو پورناظری به خلق آثاری با ساز تنبور منجر شد. از آثار حاصل این دوره، تصنیف «مهتابرو» شهرت خاصی یافت.
از معروفترین تصنیفهای شهرام ناظری میتوان به تصنیفهای اندکاندک با شعر مولانا در آلبوم گل صدبرگ، تصنیف آتشی در نیستان با شعر مجذوب تبریزی در آلبومی به همین نام، کاروان شهید با آهنگ محمدرضا لطفی و شیدا شدم با شعر خودش، تصنیف مهتابرو در آلبومی به همین نام و تصنیفهای میهنی و ایراندوستانهاش (مانند سرود ایران جوان یا آثار کانون چاووش) اشاره کرد. همچنین آثاری که ناظری به زبان مادریاش (زبان کُردی) اجرا کرده، مشهورند. از معروفترین آثار کردی کرمانشاهانی که ناظری نیز خوانده، میتوان به تصنیفهای قدیمی کابوکی، شیرین شیرین و واران وارانه اشاره کرد که او بازخوانی کردهاست.
شهرام ناظری موسیقیدان و از خوانندگان شناختهشده موسیقی اصیل ایرانی است که مجمع انجمن آسیا از او به عنوان «هنرمند برتر آسیا» و «لوچانو پاواروتی ایران» نامبرده است. شهرام ناظری از آغاز دهه 50 به عنوان یک هنرمند شناخته شد و نخستین آلبومهایش به صورتِ آلبومهای مشترک با محمدرضا شجریان با محتوای میهنی و مضامینی نظیر آزادیخواهی در اواخر دهه 50 توسط کانون چاووش منتشر شد. پس از پایان کار کانون چاووش، ناظری در دهه 60 به خواندن قطعات بسیار با شعر مولانا جلالالدین بلخی پرداخت و نخستین خوانندهای شد که بهطور ویژه به شعر مولوی توجه کردهاست و از آن میان، آلبوم گل صدبرگ به شهرت و محبوبیت بالا رسید. در آغاز دهه 70، همکاری شهرام ناظری با پسرعمویش کیخسرو پورناظری به خلق آثاری با ساز تنبور منجر شد. از آثار حاصل این دوره، تصنیف «مهتابرو» شهرت خاصی یافت.
از معروفترین تصنیفهای شهرام ناظری میتوان به تصنیفهای اندکاندک با شعر مولانا در آلبوم گل صدبرگ، تصنیف آتشی در نیستان با شعر مجذوب تبریزی در آلبومی به همین نام، کاروان شهید با آهنگ محمدرضا لطفی و شیدا شدم با شعر خودش، تصنیف مهتابرو در آلبومی به همین نام و تصنیفهای میهنی و ایراندوستانهاش (مانند سرود ایران جوان یا آثار کانون چاووش) اشاره کرد. همچنین آثاری که ناظری به زبان مادریاش (زبان کُردی) اجرا کرده، مشهورند. از معروفترین آثار کردی کرمانشاهانی که ناظری نیز خوانده، میتوان به تصنیفهای قدیمی کابوکی، شیرین شیرین و واران وارانه اشاره کرد که او بازخوانی کردهاست.