البته می‌توان گفت اصلی‌ترین دلیل آن ورود تکنولوژی در زندگی‌های جدید است. فناوری‌های قابل دسترسی همچون استفاده از فضای بی‌نهایت مجازی که حالا کودکان هم خواسته یا ناخواسته عضوی از آن شده‌اند.جذابیت و پر هیجان بودن فضای مجازی امری اجتناب ناپذیر است و این‌که حالا کودکان و نوجوانان حتی می‌توانند قبل از شروع آموزش‌های رسمی در این فضا هم به هویت مستقل و واحدی برسند، جذابیتش را برای آنها چند برابر کرده است. به نظر می‌رسد با توجه به پیچیدگی و دامنه وسیع آسیب‌های فضای مجازی، حفاظت کودکان نیازمند یک رویکرد چندجانبه و هماهنگ بین افراد، خانواده‌ها، نهادهای آموزشی، قضایی و قوانین است. فقط با همکاری این نهادها و اعمال تدابیر متنوع و متعادل، می‌توان به حفاظت کودکان در برابر آسیب‌های فضای مجازی پرداخت و زمینه‌ای را فراهم کرد که در واقع مدیریت و تصمیم‌گیری درباره آن به‌عهده خانواده‌ها باشد تا هم آنها بتوانند بر مبنای ذاتی خود فرزندشان را کنترل کنند و هم به‌نوعی تلقی نشود که این دولت است که یک شیوه تربیتی کلی برای همه کودکان به یک شکل در نظر گرفته است.در واقع نیازمند پیوستن سه ضلع خانواده، نهاد‌های آموزشی و قوانین برای بهتر اجرایی شدن اینترنت کودکان هستیم.

​​​​​​​مریم شفیعی | گروه جامعه