نشناختن مخاطب مشکل ادبیات دینی ماست
سیده‌مریم کریمی‌شهیدی، پژوهشگر ادبیات دینی کودک و نوجوان گفت: نتیجه‌ای که ما از پایان‌نامه «بررسی تطبیقی داستان‌های برگزیده دینی کودک فارسی و انگلیسی» دریافت کردیم، نشان می‌داد ضعف اصلی داستان‌های دینی ما در حوزه عناصر داستان، زبان و موضوع است.
به گزارش ایبنا، وی گفت: ضعف اصلی ما در حوزه ادبیات دینی کودک و نوجوان نداشتن شناخت دقیق از مخاطب است. ما مخاطب امروزمان را نمی‌شناسیم، برای او ایده‌های جدید و سوژه‌های ناب نداریم و به‌طور کلی، مخاطب را دست‌کم می‌گیریم. انگار مدام می‌خواهیم مطمئن شویم کودک پیام ما را گرفته است، انگار می‌خواهیم همه‌چیز را خودمان توضیح دهیم و نتیجه را شفاف و واضح برای کودک بیان کنیم؛ اگر از خلق سوژه خود مطمئن هستیم، باید اجازه دهیم کودک راه خود را در داستان پیدا کند و نتیجه را خودش کشف کند تا داستان اثرگذار شود.او افزود: سوژه، مسأله بسیار مهمی است و ما کمتر به آن توجه می‌کنیم. درواقع آن ایده خلاق و آن تخیل قوی که باید در سوژه‌یابی وجود داشته باشد خیلی کم در آثار به چشم می‌خورد.
شعر می‌تواند سفیر خوبی برای ایران باشد
کامران شرفشاهی، شاعر و روزنامه‌نگار در گفتوگو با تسنیم با انتقاد از عملکرد دستگاه‌های دولتی گفت: ما با یک سلسله‌سازمان‌های کاهل و تن‌پرور روبه‌رو هستیم که به‌رغم جذب بودجه‌های فراوان و هزینه‌هایی که ارائه می‌دهند، خروجی‌های قابل‌ملاحظه‌ای تاکنون نداشته‌اند. متأسفانه این سازمان‌ها در این‌خصوص مورد بازخواست هم قرار نمی‌گیرند.این قبیل فرصت‌سوزی‌ها کم‌کم نتایج خود را نشان می‌دهد و قطعا به ضرر کشور خواهد بود؛ خصوصا در شرایطی که برخی از رسانه‌ها در کشورهای مختلف شبانه‌روز تلاش می‌کنند چهره منفی و نامناسب از کشور ما عرضه کنند و افکار عمومی جهان را با این خبر تحت تأثیر قرار دهند. شعر ایران در این شرایط می‌تواند سفیر خوبی برای کشور باشد؛ شعری که بزرگان عالم در برابر آن سر تعظیم فرود آوردند.من مقایسه می‌کنم در مقابل ترجمه شعر شاعران دیگر کشورها، می‌بینم به‌واقع خیلی از این کارها حرف بزرگی برای گفتن ندارد. جوهره شعریت بسیار ضعیفی دارند اما با سرمایه‌گذاری که می‌کنند، به اشکال مختلف در بازار کتاب و فرهنگ ایران منتشر می‌شوند.
«صندلی» نمادی برای نقد مدیران شد
با نزدیک شدن به موعد هشتم تیر‌ماه و انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳، مجتبی مجلسی، هنرمند طراح گرافیک و دبیر مجمع طراحان گرافیک انقلاب اسلامی «آیه» در سلسله‌پوسترهایی با عنوان «در ایرانی که دوستش داریم» به سراغ نماد صندلی رفته است که برای مخاطب آشناست. مجلسی در این پوسترها با استفاده از نماد ثابت صندلی، مفهومی جدید از آن خلق کرده است.مجلسی در گفتوگو با مهر درباره این آثار و هدف از طراحی آنها بیان کرد: این پوسترها را اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 در زمانی که بحث مطالبه‌گری از مسئولان باب شده بود، طراحی کردم. وقتی پوسترها تولید شدند، به‌سادگی اکران نشدند و خاطرم هست که در آن زمان نیز استانداری یزد، از حوزه هنری یزد شکایت کرد! یعنی همان زمان هم برخورد جدی می‌شد اما بعد از دهه 80 برخی تابوها شکست.
شعر می‌تواند سفیر خوبی برای ایران باشد
کامران شرفشاهی، شاعر و روزنامه‌نگار در گفتوگو با تسنیم با انتقاد از عملکرد دستگاه‌های دولتی گفت: ما با یک سلسله‌سازمان‌های کاهل و تن‌پرور روبه‌رو هستیم که به‌رغم جذب بودجه‌های فراوان و هزینه‌هایی که ارائه می‌دهند، خروجی‌های قابل‌ملاحظه‌ای تاکنون نداشته‌اند. متأسفانه این سازمان‌ها در این‌خصوص مورد بازخواست هم قرار نمی‌گیرند.این قبیل فرصت‌سوزی‌ها کم‌کم نتایج خود را نشان می‌دهد و قطعا به ضرر کشور خواهد بود؛ خصوصا در شرایطی که برخی از رسانه‌ها در کشورهای مختلف شبانه‌روز تلاش می‌کنند چهره منفی و نامناسب از کشور ما عرضه کنند و افکار عمومی جهان را با این خبر تحت تأثیر قرار دهند. شعر ایران در این شرایط می‌تواند سفیر خوبی برای کشور باشد؛ شعری که بزرگان عالم در برابر آن سر تعظیم فرود آوردند.من مقایسه می‌کنم در مقابل ترجمه شعر شاعران دیگر کشورها، می‌بینم به‌واقع خیلی از این کارها حرف بزرگی برای گفتن ندارد. جوهره شعریت بسیار ضعیفی دارند اما با سرمایه‌گذاری که می‌کنند، به اشکال مختلف در بازار کتاب و فرهنگ ایران منتشر می‌شوند.
«صندلی» نمادی برای نقد مدیران شد
با نزدیک شدن به موعد هشتم تیر‌ماه و انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳، مجتبی مجلسی، هنرمند طراح گرافیک و دبیر مجمع طراحان گرافیک انقلاب اسلامی «آیه» در سلسله‌پوسترهایی با عنوان «در ایرانی که دوستش داریم» به سراغ نماد صندلی رفته است که برای مخاطب آشناست. مجلسی در این پوسترها با استفاده از نماد ثابت صندلی، مفهومی جدید از آن خلق کرده است.مجلسی در گفتوگو با مهر درباره این آثار و هدف از طراحی آنها بیان کرد: این پوسترها را اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 در زمانی که بحث مطالبه‌گری از مسئولان باب شده بود، طراحی کردم. وقتی پوسترها تولید شدند، به‌سادگی اکران نشدند و خاطرم هست که در آن زمان نیز استانداری یزد، از حوزه هنری یزد شکایت کرد! یعنی همان زمان هم برخورد جدی می‌شد اما بعد از دهه 80 برخی تابوها شکست.
