كتاب «دا» به عنوان یكی از پرمخاطب‌ترین كتاب‌های انتشار یافته بعد از انقلاب، به چاپ صد و پنجاه و هشتم رسید.
كتاب «دا»؛ خاطرات سیده‌زهرا حسینی نوشته سیده اعظم حسینی از روزهای آغازین جنگ تحمیلی در دو شهر بصره و خرمشهر است و سال‌های محاصره خرمشهر توسط نیروهای عراقی محور مركزی كتاب را تشكیل می‌دهد.
حسینی در آن زمان دختر 17 ساله‌ای بوده و گوشه‌ای از تاریخ جنگ را بازگو می‌كند كه غالبا به اشغال و فتح خرمشهر مربوط می‌شود.
حسینی در این كتاب، خاطرات خود از روزهای آغاز مقاومت و روزهای پس از آن را با جزئی‌ترین موارد روایت می‌كند تا آنجا كه این گونه جزیی‌نگری و بیان لحظه به لحظه وقایع باعث شده تا بسیاری آن را رمان بنامند؛ حال آن‌كه این كتاب سراسر مبتنی بر رویدادهای واقعی و خاطرات حقیقی سیده زهرا از آن روزهاست. مرتضی سرهنگی می‌گوید: «سربازی كه خاطرات زمان جنگش را نمی‌نویسد، جنگش را ناقص و ناتمام رها می‌كند و سربازی كه خاطرات زمان جنگش را می‌نویسد، برای ابد، 20 ساله باقی می‌ماند. حرف این آدم
 20 ‌ساله را، همه 20‌ساله‌ها می‌فهمند.»
كتاب دا، مصداق عینی این كلام قصار است، زیرا راوی با نگارش و نشر خاطراتش توانسته فضای عمومی خرمشهر در آغازین روزهای تهاجم دشمن بعثی به خرمشهر را زنده ساخته و آن را جاودانه سازد.