کرونا به آتش آسیب‌های اجتماعی دمید؛ این جمله‌ای است که می‌توان در وصف حوزه اجتماعی در سالی که نفس‌هایش به شماره افتاده‌است به کار برد.
 در سالی که معتادان متجاهر پررنگ‌تر از همیشه در معابر شهر، بی‌تدبیری مسؤولان را با دود علامت دادند، در سالی که کارتن‌خواب‌ها بیش از گذشته بین شهرداری و بهزیستی دست به دست شدند، در سالی که وضعیت کودکان کار از خودروهای گیر افتاده پشت چراغ‌های قرمز بیشتر به چشم آمد، در سالی که آمارهای پزشکی‌قانونی سردتر از هر سال بود،در سالی که صدای تنش و خشونت‌های خانوادگی بیشتر در کوچه‌های شهر پیچید، در سالی که راهروهای مراکز مشاوره و روان‌شناسی شلوغ‌تر از هر سال بود و در نهایت در سالی که پلیس از آماری پرده برداشت که آب پاکی را روی دست آنهایی که ادعا می‌کنند برای مدیریت مسائل اجتماعی برنامه‌ریزی می‌کنند ریخت؛ حدود 50درصد سارقان خردی که اوایل سال 99 به دست قانون افتادند، جرم اولی بودند. همین آمار پلیس‌کافی است تا شرایط اجتماعی سالی که نفس‌هایش به شماره افتاده‌است به نمایش گذاشته‌شود.
 سوءمدیریت در حوزه آسیب‌های اجتماعی مخصوص سال 99 نیست، چراکه مدیریت دراین حوزه در سال‌های پیش از کرونا نیز به قول معروف چنگی به دل نمی‌زد، اما تجربه ثابت کرده هرگاه بحرانی در جامعه طولانی شود، آسیب‌های اجتماعی بیشتر و مشهودتر می‌شود، اما مساله این است که دست مسؤولان برای مدیریت چنین اتفاق قابل پیش‌بینی مثل همیشه خالی بود و به نظر می‌رسد در سال آینده نیز در همچنان بر همین پاشنه بچرخد.
 پیش‌بینی این‌که آسیب‌های اجتماعی در سال پیش رو ناگوارتراز امسال باشد کار سختی نیست، چراکه از برنامه‌ای که شرایط اقتصادی جامعه را بهبود ببخشد، خبری نیست یا نشانه‌ای دیده نمی‌شود از این‌که برخی مدیران بخواهند برای بهبود و ارتقای سلامت‌روانی و اجتماعی جامعه قدم بردارند. به همین دلیل باید گفت اگر برای رفع این مسائل چاره‌ای اندیشیده نشود، سال آینده شاهد عریان‌تر شدن آسیب‌های اجتماعی خواهیم‌بود، این درحالی است که با تغییر دولت برای مدتی نیز دستگاه‌های مسؤول در حوزه‌اجتماعی گرفتار تغییر و تحول خواهندشد؛ به همین دلیل باید هشدار داد سال آینده سال وضعیت‌قرمز در حوزه‌اجتماعی است.
بنابراین باید از همه ظرفیت‌ها در عرصه سیاستگذاری و اجرا بهره گرفت تا با فراهم‌کردن شرایط برای ایجاد نشاط اجتماعی و بازسازی سلامت‌روان جامعه تلاش کرد. هرچند رسیدن به این هدف مشکل و زمانبر است اما دست‌کم می‌توان شرایط را به گونه‌ای مدیریت کرد که اوضاع از این ناگوارتر نشود.‌