در سال‌های اخیر که ماه مبارک رمضان در نیمه‌اول سال واقع شده، لزوم برنامه‌ریزی مناسب برای مدیریت وعده‌های غذایی بسیار مهم است. از آنجا که عادات و روحیات و همین‌طور شغل و نوع فعالیت افراد بسیار متفاوت است، نمی‌توان یک توصیه برای همه داشت.
 بسیاری از افراد به‌واسطه شرایط شغلی اصولا امکان این‌ را که یک‌ساعت زمان صرف خوردن سحری کنند، ندارند و متاسفانه بسیاری از این افراد بدون سحری روزه می‌گیرند. برخی نیز در صورت استفاده از سحری چنان تشنه می‌شوند که امکان روزه‌داری از آنها سلب می‌شود و اصولا افراد شرایط مختلفی را در روزه‌داری تجربه می‌کنند.
افرادی که سحری کامل می‌خورند: این افراد تا 45دقیقه بعد از میل‌کردن آخرین لقمه سحری مطلقا نباید برای ادامه خواب به رختخواب بروند و حتی دراز بکشند. باید ساعت خوردن سحری طوری تنظیم شود که برای خواندن نماز، دعا، نیایش و همکاری در شست‌وشوی ظروف 45دقیقه زمان صرف شود. وعده سحری این افراد باید مخلوطی از غلات سبوسدار مانند قاطی‌پلو، پلوخورش، سبزی‌پلو یا نان دارای مقادیر متوسطی از گوشت همراه با خورش کم‌چرب باشد. خوردن سرخ‌کردنی‌ها برای وعده سحری توصیه نمی‌شود. سالاد و سبزیجات جزولاینفک وعده سحری است و این افراد نباید همراه با وعده غذایی خود میوه مصرف کنند. این نوع سحری برای کسانی که تحمل تشنگی کمی دارند توصیه نمی‌‌شود. برخی افراد جزو دسته اول هستند اما تمایلی به مصرف غذای پختنی برای سحر ندارند. مصرف مقدار قابل‌توجهی نان همراه با پنیر، گردو، گوجه، خیار یا با پنیر و ارده و آبدوغ خیار می‌تواند برای این افراد مناسب باشد. این نوع سحری تشنگی کمتری به‌دنبال دارد.
نسخه برای آنهایی که سحری نمی‌خورند: برخی افراد به یکی از  این دو علت امکان خوردن سحری ندارند؛ یا امکان 45دقیقه بیداری را به‌علت ضیق وقت ندارند یا تحمل تشنگی بسیار کمی دارند. به این افراد توصیه می‌شود شام را یک‌ساعت قبل از خواب به‌طور کامل میل کرده و برای وعده سحر 10دقیقه قبل از اذان بیدار شوند. اول یک لیوان آب همراه با کمی لیمو و خاکشیر میل کنند سپس مقداری میوه میل کرده و بعد از آن دوباره یک لیوان شربت آبلیموی بسیار کم‌شکر همراه خاکشیر میل کنند. بلافاصله پس از نماز بخوابند و برای این مراحل 15تا20دقیقه از زمان شب را صرف کنند.