موفق‌ترین محتواها را باید در اوج تمام کرد و نباید این‌طور باشد که آن‌قدر یک برنامه را ادامه دهند که بیننده یا شنونده، زده شود.
چه سریال موفق و چه برنامه موفق حتی اگر بناست ادامه پیدا کند بهتر است چند ماه و حتی چند سال بین فصول آن وقفه بیفتد و سپس با داشتن متن مناسب و داستان‌های جدید کار را کلید زد.
این‌که یک برنامه سابقا موفق را آنقدر ادامه می‌دهند که قسمت‌های آخرش در حد یکی دو صفحه از مجلات زرد می‌شود واقعا در استانداردهای تولیدمحتوا نیست.
چه سریال تولید می‌کنیم و چه برنامه گفت‌وگومحور و چه مسابقات رقابتی، حواسمان به این باشد که هر روز به سمت نوآوری حرکت کنیم یعنی به خیال این نباشیم که چون فصل قبل، خوب بوده و بیننده داشته حالا می‌توان فصل جدیدش را هم ساخت.
دیگر دوره تک‌محوری رسانه‌‌‌ای تمام شده و اگر بیننده را درست جذب نکنیم قید برنامه را می‌زند و به سمت و سوی دیگر می‌رود. قدیم‌ترها جز ویدئو و تلویزیون چیزی نبود ولی حالا همین گوشی‌های تلفن همراه پر است از انواع و اقسام محصولات سمعی-بصری.
خوش‌خیالی است اگر فکر کنیم مثل سه یا چهار دهه قبل هر سریال یا برنامه‌ای از تلویزیون پخش شود، مخاطب کافی دارد. الان دیگر مخاطب یک قسمت یا بخشی از قسمت را می‌بیند و اگر نظرش جلب نشد ادامه نمی‌دهد.
برنامه‌های غنی بسازیم و عجله هم نداشته باشیم برای تولید تا بیننده پای تلویزیون بنشیند. اگر بیننده را با یک برنامه خاص جلب کنیم حسن اعتمادی شکل می‌گیرد که کلی ارزش دارد و در سایه همین حسن اعتماد است که می‌شود رسانه را واقعا ملی نگه‌داشت.