همه افراد بالغ معمولا حداقل یك بار تجربه خونریزی بینی را در طول عمر داشته‌اند. خونریزی بینی بیشتر از این‌كه یك بیماری باشد، می‌تواند علامتی از بیماری زمینه‌ای فرد باشد. عموما بیمارانی كه به علت خونریزی بینی به مراكز اورژانس مراجعه می‌كنند، اقدام معمول را برای درمان در منزل انجام داده و نتیجه‌ای نگرفته‌اند. این اقدامات شامل فشردن قسمت نرم و غیراستخوانی بینی است كه به‌‌رغم ساده و پیش پا افتاده بودن معمولا نتیجه خوبی دارد. این فشار باید به مدت حداقل پنج دقیقه ادامه پیدا كند. حفظ آرامش و وضعیت نشسته در موفقیت این روش مهم و موثر است. اقدام دیگری كه می‌توان در منزل نیز انجام داد، استفاده از كیسه یخ در پشت گردن است كه تحقیقات نشان داده در درمان خونریزی بینی می‌تواند موثر باشد.
بیمارانی كه با خونریزی بینی به اورژانس مراجعه می‌كنند، معمولا بسیار نگران وضعیت بالینی خود هستند و این عدم آرامش می‌تواند در فرآیند درمان آنها اختلال ایجاد كند. علل ایجاد خونریزی بینی را می‌توان در چند دسته طبقه‌بندی كرد: فشار خون بالا، بیماری‌های انعقادی خون، ضربه به ناحیه صورت و بینی، خشكی مخاط بینی و گاهی ضایعات خوش خیم و بدخیم ناحیه بینی و سینوس‌ها.
در اورژانس‌ بیمارستان در صورتی كه خونریزی بینی به اقدامات معمول پاسخ ندهد از تامپون قدامی بینی و در صورت عدم موفقیت از تامپون‌های خلفی بینی استفاده می‌كنند. تامپون‌ها كه به صورت فتیله‌‌ای از گاز هستند در هر دو حفره بینی صرف‌نظر از این‌كه كدام حفره منشأ خونریزی است، قرار داده می‌شود و آن را كاملا پر می‌‌کند. در صورتی كه خونریزی بینی به این درمان پاسخ دهد، بیمار با همین تامپون ترخیص می‌‌شود و توصیه به مراجعه سرپایی طی سه روز آینده به درمانگاه متخصصان گوش و حلق و بینی می‌شود. این تامپون‌ها را نهایتا 72 ساعت می‌توان در محل نگه داشت و بعد از آن ریسك عفونت‌های خطرناك بالا می‌رود.
بیماری كه به علت فشارخون بالا دچار چنین عارضه‌ای شده باشد، كنترل فشار خون می‌تواند در درمان این وضعیت كمك‌كننده باشد. درصورتی كه اقدامات گفته‌شده به كنترل خونریزی منجر نشود، وضعیت انعقادی خون بیمار با یك آزمایش خون بررسی می‌شود. گروهی از بیماران نظیر افراد دیالیزی به علت اختلالات پلاكتی مستعد خونریزی‌ از ‌جمله خونریزی بینی هستند و درمان مشكل‌تری نسبت به سایر اشخاص دارند.