‌محمدحسین زاهدی‌فر، داور بازی سپاهان - استقلال در دقایق واپسین مهم‌ترین بازی هفته و در حساس‌ترین مقطع فصل، اشتباهی مرتكب شد كه می‌توانست نام قهرمان فصل را تغییر دهد. البته پاتوسی اجازه نداد كار به دعوا بر سر اشتباهات داوری كشیده شود. در این روزهای تعیین‌كننده فصل، اگر اشتباه زاهدی‌فر با گل پاتوسی جبران نمی‌شد، دقیقا چه كسی پاسخ می‌داد؟ همین حالا آیا كسی هست كه پاسخ تیم‌های متضرر در بحث داوری را بدهد؟ و مربیانی كه به دلیل این اشتباهات بركنار شده یا تحت فشار قرار گرفته‌اند؟
 برانكو در كنفرانس پیش از بازی با سایپا درباره دایی گفت: «او مادرزاد برنده و قهرمان به دنیا آمده و این روحیه را اكنون به شاگردانش منتقل می‌كند». برانكو دقیقا همان رفتار جنتلمنانه معروف را داشت. این جملات وقتی معنای بیشتری پیدا كرد كه امیر قلعه‌نویی در بازی سپاهان - استقلال، با بی‌اعتنایی از كنار فرهاد مجیدی گذشت. مجیدی به احترام مربی سابق بلند شده بود و كاش مربی، درس بزرگی و بزرگواری به شاگردش می‌داد و او را درآغوش می‌كشید نه آن‌كه بی‌اعتنا از كنارش بگذرد. كاش رفتاری جنتلمنانه از سرمربی می‌دیدیم تا درسی شود برای مربی جوان. كاش اجازه ندهیم زنجیر درس‌های اخلاقی كه از بزرگان این فوتبال از دكتر اكرامی گرفته تا دهداری آموزش داده شد، به این راحتی قطع شود.
 روزی در میانه جام ملت‌های آسیا، مهدی تاج گفت، اگر تیم ملی قهرمان نشود، خاك مردگی بر سر فوتبال ایران ریخته می‌شود. كاش رئیس فدراسیون فوتبال كه باید مظهر برنامه‌ریزی و امید در فوتبال ما باشد، چنین مایوسانه حرف نمی‌زد. این روزها در حالی سپری می‌شوند كه هیچ برنامه‌ای برای تیم ملی نداریم. اصلا سرمربی را هم نمی‌شناسیم چه رسد به برنامه‌های تیم برای آینده.