«امسال سومین سالی است كه افتخار برگزاری این مراسم را در خانه سفیر استرالیا داریم. دوست دارم از آقای سفیر و همسرشان به خاطر این مهمان‌نوازی تشكر كنم.» این حرف‌ها را دوشنبه‌شب گذشته 9 اردیبهشت آرمین میلادی از پشت تریبون ایراد كرده است. جوانی كه ظاهرا سیر تا پیاز گردهمایی سوژه این گزارش به او باز می‌گردد. آقای سفیر، بان بیگز در آن شب میزبان تعدادی از سینماگران ایرانی بود؛
از سحر دولتشاهی و باران كوثری گرفته تا محمود كلاری و جعفر پناهی و غلامرضا موسوی.
طبق اطلاعاتی كه خود متولیان این مراسم منتشر كرده‌اند، مراسم مورد اشاره نه یك مهمانی به رسم مالوف دیگر مهمانی‌ها كه اختتامیه و اهدای جوایز هشتمین جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا بوده است. مرور حرف‌هایی كه آقای سفیر در این مراسم بر زبان رانده هم خالی از لطف نیست. بان بی گز به فعالیت خودش در تعقیب فیلم‌های ایرانی اشاره كرده كه آنها را دنبال می‌كند. در ادامه هم انگار كه خیلی از حضور این تعداد از عوامل و فعالان سینمایی ایران در منزلش خشنود بوده، گفته كه امشب افراد صاحب‌نظر زیادی در این زمینه اینجا حضور دارند و از نظرات آنها بهره‌مند خواهیم شد. آقای سفیر ضمن اشاره به حضور 50 ساله استرالیا در ایران، از این‌كه بین دو كشور ارتباط سینمایی دارد هم خیلی احساس غرور كرده است.
 12 هزار كیلومتر این طرف‌تر
اجمالا مشخص شده كه مراسم مورد اشاره مهمانی نبوده است. اختتامیه یا به بیان دیگر، مراسم اهدای جوایز یك جشنواره سینمایی بوده كه اصل جشنواره در استرالیا برگزار شده و حالا جوایزش در قالب یك مراسم 12هزار كیلومتر این طرف‌تر در منزل آقای سفیر برگزار شده است. حدود هشت سال است كه هر سال تعدادی از فیلم‌های سینمایی ایرانی انتخاب شده و در تعدادی از شهرهای استرالیا برای ایرانیان ساكن و مقیم این شهرها به نمایش در می‌آید. این رویداد سینمایی سعی كرده برای هر سال تعدادی داور هم انتخاب كند تا به برگزیده‌های هر دوره جایزه بدهند. طبق حرف‌هایی كه جوان ایرانی دو بند قبل گفته ظاهرا این سومین دوره است كه اختتامیه جشنواره به این شكل و در ایران و البته به میزبانی آقای سفیر و همسرش برگزار می‌شود. آرمین میلادی دلیل این كار را دوری و بعد مسافت اعلام كرده است. البته مرد جوان  سوژه گزارش ما دلیل دیگری هم برای برگزاری مراسم اهدای جوایز در ایران دارد: «تاثیر بیشتر!» به اعتقاد او اگر این مراسم در استرالیا برگزار شود، اعلام برندگان تاثیری را كه باید و شاید نخواهد داشت به همین دلیل تصمیم گرفته است مراسم را در ایران برگزار كند.  حالا با این تفاسیر مشخص نشده که مخاطب این جشنواره ایرانیان خارج از کشورند یا هموطنان داخلی؟!
 جعفر پناهی، فرمان‌آرا  و دیگران
اگر طالب این هستید بدانید چه فیلم‌هایی در این دوره شركت داشته‌اند هم باید بگوییم در هشتمین دوره، ۱۲ فیلم سینمایی مارموز، سه رخ، شكستن همزمان بیست استخوان، خوك، امیر، هت‌تریك، هندی و هرمز، داركوب، تنگه ابوقریب، روسری آبی، همچنان كه می‌مردیم و حكایت دریا به نمایش در آمده‌اند. جایزه ویژه تماشاگران هم به فیلم سه رخ به كارگردانی جعفر پناهی اهدا شده است. جالب آن‌كه این فیلم پناهی كه در جشنواره كن هم مورد توجه قرار گرفته بود، در حالی در داخل ایران ساخته شده كه به سبب محكومیت قضایی، حق فیلمسازی و فعالیت سینمایی ندارد. باران كوثری، رویا تیموریان و امیر پوریا، جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا در این دوره را به عنوان داور همراهی كرده‌اند.
 سایر برگزیدگان
این هیات همچنین جایزه ویژه خود را به دلیل آنچه كه تلاش منحصر به فرد در فیلمنامه‌نویسی، كارگردانی و تهیه‌كنندگی نامیده به فیلم حكایت دریا به خاطر ثبت شرایط و احوال جامعه روشنفكری كنونی ایران به بهمن فرمان‌آرا داده است. طبق آنچه روابط عمومی جشنواره اعلام كرده، سایر برگزیدگان این دوره به این شرح بوده‌اند: جایزه بهترین كارگردانی به مانی حقیقی برای فیلم خوك؛ جایزه ویژه بهترین فیلمنامه برای شكستن همزمان بیست استخوان به جمشید محمودی؛ جایزه بهترین فیلمنامه به عباس امینی برای فیلم هندی و هرمز؛ جایزه بهترین بازیگر زن به سارا بهرامی برای فیلم داركوب. محسن تنابنده و حسن معجونی به‌صورت مشترك جایزه بهترین بازیگر مرد را دریافت كردند. تنابنده برای شكستن همزمان بیست استخوان و حسن معجونی برای خوك. همچنین از سحر دولتشاهی هم برای بازی در امیر تقدیر به عمل آمد.
 پدرخوانده جوان
در بندهای بالاتر اشاره شد كه این جشنواره توسط فردی به نام آرمین میلادی برگزار می‌شود. او علاوه بر اداره جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا، رویداد مشابه دیگری را هم به نام جشنواره فیلم‌های ایرانی نیویورك اداره می‌كند. او همچنین اداره یك مركز و موسسه سینمایی به نام دریچه سینما را به عهده دارد كه طبق اعلام خودش در استرالیا، نیوزیلند و آمریكای شمالی پخش و نمایش فیلم‌های ایرانی را به‌ عهده دارد. هرچند این مركز در آمریكا به ثبت رسیده است با این حال دفتری در ایران هم دارد.
دفتر نمایندگی دریچه سینما در حوالی میدان انقلاب تهران و با یك سایت فارسی‌زبان اقدام به پخش آثار ایرانی و رایزنی برای حضور این آثار در جشنواره‌های بین‌المللی کرد. سایت فارسی این مركز درباره فعالیت خودش نوشته: «اولین پلتفرم آنلاین ثبت نام در جشنواره‌های آسیاست كه به صورت رسمی تا كنون بستر رسمی ثبت نام بیش از هزار جشنواره بین‌المللی بوده.» میلادی كه اولین تحصیلات آكادمیك خودش را در دانشگاه تهران سپری كرده است در دفتر خود در تهران خدمات دیگری هم ارائه می‌کند. از مشاوره ساخت فیلم گرفته تا كمك برای دریافت حمایت‌های مالی و پیدا كردن سرمایه‌گذار و اسپانسر برای ساخت فیلم.
میلادی سه سال متوالی است كه در جشنواره جهانی فجر هم حضور دارد. او اعتقاد دارد ایرانیان آن سوی آب علاقه زیادی به دیدن كمدی‌های ایرانی دارند. او همچنین درباره فیلمی مانند «تنگه ابوقریب» اعتقاد دارد كه نوع متفاوتی از سینمای جنگ است. میلادی در ادامه كار قصد دارد فیلم «عرق سرد» را هم راهی اكران در استرالیا كند. فیلمی كه به ممنوعیت حضور یكی از بانوان فوتبالیست تیم ملی در بازی‌های خارجی می‌پردازد؛ ممنوعیتی كه توسط همسرش و با سوءاستفاده از قانون صورت گرفته است و در جشنواره فیلم فجر دو سال قبل هم حواشی زیادی داشت.  شرکت میلادی حدود 10 سال است که در استرالیا فعالیت می کند و در 5 سال اخیر هم اقدام به نمایش فیلم‌های ایرانی کرده است.  او جمعا در 8 فیلم سابقه نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی دارد.
جشنواره با حمایت چه كسی برگزار می‌شود؟
میلادی در همان مراسمی كه هفته گذشته در منزل سفیر استرالیا برگزار شده، اعلام كرده جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا و به تبع آن مركز دریچه سینما یك نهاد مستقل فرهنگی است و از سوی هیچ نهاد دیگری در داخل یا خارج از ایران حمایت نمی‌شود. با این اوصاف از ظواهر امر چنین بر می‌آید كه این مركز صرفا با سرمایه شخصی میلادی راه‌اندازی شده است.  میلادی هدف از این كار خود را معرفی فرهنگ و سینمای ایران در فضای خارج از ایران معرفی  كرده است.
تلاش جام‌جم برای ارتباط با میلادی و گفت‌و‌گو با او به جایی ختم نشد. در روزهای آینده سعی خواهیم کرد با  او به گفت‌و گو بنشینیم.