دو هفته گذشته هر دو حزب اصلی انگلستان یعنی احزاب محافظه كار و كارگر شكست سختی را در انتخابات محلی این كشور متحمل شدند. علت اصلی این شكست در واقع نارضایتی آشكار مردم از خط مشی این احزاب سنتی در رابطه با برگزیت و همین‌طور اتخاذ سیاست‌های شدید انقباضی از سوی آنها در سال‌های اخیر است.
گرچه بسیاری از هواداران حزب محافظه كار از صندوق‌های رای قهر كردند اما این مساله به نفع حزب كارگر تمام نشد. این حزب كه به خاطر جنجال برگزیت عملا انتخابات پارلمانی را به تعویق انداخته است به هیچ عنوان آرایی را كه انتظار می‌رفت كسب نكرد و در واقع كنترل خود بر شهرهای شمالی مانند هارتل پول و همین طور اكثریت خود در انجمن‌های شهر از جمله در سویندان و استوك آن ترنت را از دست داد.
طرفداران برگزیت در هر دو حزب آشكارا از این كه دولت ترزا می‌ در سومین سالگرد رفراندوم خروج از اتحادیه اروپا، همچنان آن را عملی نكرده است عصبانی هستند، اما مخالفان برگزیت در دو حزب مذكور آرای خود را به نفع لیبرال دموكرات‌های طرفدار اتحادیه اروپا و حزب سبز به صندوق‌ها ریختند و به این ترتیب دو حزب اخیر حداقل در حوزه‌های محلی به قدرت قابل توجهی دست یافتند. در بخشی از حوزه‌ها نیز یك چهارم آرا به سیاستمداران مستقل تعلق گرفت. البته دو حزب «برگزیت» و «چنج یوكی» نیز كه هر دو از طرفداران اتحادیه اروپا به‌شمار می‌روند، در این انتخابات حضوری نداشتند، اما هر دو حزب در انتخابات پارلمان اروپا كه روز
 23 ماه می برگزار خواهد شد حضور پررنگ خواهند داشت.
پروفسور جان كارتیك، محقق ارشد امور انتخابات در بریتانیا عقیده دارد: «حتی بدون چالش برگزیت نیز قدرت و نفوذ دو حزب محافظه كار و كارگر در پایین‌ترین حد خود پس از جنگ دوم جهانی قرار دارد.» كارتیك همچنین احتمال می‌دهد در انتخابات پارلمان اروپا شاهد بزرگ‌ترین شكاف‌های حزبی از آغاز شكل‌گیری دموكراسی در بریتانیا خواهیم بود.
سیاستمداران حزب كارگر دلیل اصلی نتایج ناامیدكننده حزب خود را «مواضع متناقض» این حزب در رابطه با برگزیت می‌دانند. رهبری این حزب نتوانست در مورد برگزاری یك رفراندوم دوم و راه اندازی كمپینی برای حضور در اتحادیه اروپا، آن‌گونه كه بدنه حزب انتظار داشت، تصمیم بگیرد. با این حال رهبران حزب كارگر امید دارند طی هفته آینده با رهبری حزب محافظه كار در رابطه با اجرای برگزیت به توافق برسند، بدون آن كه این توافق موجب موضعگیری منفی طرفدارانشان شود.
در همین حال محافظه‌كاران بیش از هر چیز اقدامات و مواضع ترزا می،‌ نخست‌وزیر را علت این نتایج بد می‌دانند. برنارد جنكینز، یكی از تندروترین نمایندگان این حزب در مجلس می‌گوید: «رای‌دهندگان می‌دانند این خانم دیگر هیچ برنامه و چشم‌اندازی ندارد. آنها می‌دانند او كنترل خود را بر اوضاع از دست داده است.» همچنین برندان لوییس، دبیركل حزب محافظه‌كار اعتراف می‌كند: «در این مورد نمی‌توان تردید كرد كه نارضایتی در مورد برگزیت برای بیشتر رای‌دهندگان نقشی كلیدی ایفا می‌كند.» البته شخص خانم می‌گفته است: «پیام ساده» رای‌دهندگان این است كه هر دو حزب محافظه‌كار و كارگر باید «بالاخره در مورد برگزیت» تصمیم بگیرند. ترزا می ‌در جریان كنگره حزبی محافظه‌كاران كه در ولز برگزار شد، شاهد خشم هم‌حزبی‌هایی بود كه از او می‌خواستند هر چه زودتر استعفا دهد.
با این حال بسیاری از ناظران سیاسی همچنان بر این باورند كه شكست «بزرگان» در انتخابات اخیر دلایل دیگری نیز دارد كه از جمله آن می‌توان به اتخاذ سیاست‌های انقباضی سخت برای مدت‌های مدید از سوی این دو حزب اشاره كرد. این سیاست‌های لندن بود كه در واقع كاهش وحشتناك منابع در نقاط و بخش‌های مختلف كشور را موجب شد و به همین خاطر در غالب مناطق شهری كه بیشتر در اختیار حزب كارگر است، مردم از این حزب روی گرداندند و سیاستمداران محلی حزب محافظه‌كار نیز به دلیل «گناهان‌شان» در وست مینیستر از سال 2010، از سوی هواداران‌شان تنبیه شده و آرای خود را از دست دادند.
منبع: فرانكفورتر روند شاو