بیا «سلفی» بگیریم! این جمله را همه ما شنیده‌ایم و بیشتر مردم بارها از آن استفاده كرده و خودشان هم سلفی گرفته‌اند. گوشی‌های هوشمند كه مجهز به دوربین سلفی هستند این امكان را به مردم داده‌اند كه هر زمان و در هر كجا بتوانند از خودشان و اطرافیانشان عكس گرفته و در شبكه‌های اجتماعی به‌خصوص اینستاگرام منتشر كنند. سلفی این روزها به پدیده و اتفاقی فراگیر تبدیل شده تا جایی كه حتی برخی جان خود را برای گرفتن یك سلفی مثلا متفاوت از دست داده‌اند. سلفی نه جنسیت می‌شناسد و نه به سطح سواد و طبقه اجتماعی ربطی دارد. یك جور وسوسه فراگیر است كه برخی قدرت دارند آن را كنترل كنند و اندازه نگه‌دارند و برخی ندارند. همین وسوسه باعث شده دیروز بعد از ظهر حدود 400 میلیون سلفی در اینستاگرام به اشتراك گذاشته شود. اگر selfie#  را در اینستاگرام جست‌وجو كنید، می‌بینید این موضوع زیرمجموعه‌هایی هم دارد كه میلیون‌ها نفر در آنها سلفی را به اشتراك گذاشته‌اند. این پدیده كه این روزها به یكی از سرگرمی‌های روزانه و شبانه مردم تبدیل شده آن‌قدر فراگیر است كه روزی را در جهان به نام آن ثبت كرده‌اند. 21 ژوئن (دیروز) روز جهانی سلفی بود.  سلفی آن‌قدر در جهان محبوبیت دارد و از آن استفاده می‌شود كه دانشگاه آكسفورد در سال 2013 آن را به‌عنوان واژه سال معرفی كرد.  CCN  در گزارشی نوشته، واژه سلفی برای نخستین بار در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۲ و در یك چت روم به كار رفته است.  در این سال یك مرد استرالیایی با بارگذاری یك سلفی از خودش، از دیگر كاربران به‌خاطر فوكوس نبودن وب كم و واضح نبودن عكس عذرخواهی كرده و یادآور شد كه این عكس، یك سلفی است. 
با این حال ۹ سال طول كشید تا از این واژه برای نشان‌گذاری عكس‌های سلفی استفاده شود.  در ۱۶ژانویه ۲۰۱۱، كاربری به‌نام جنیفر لی برای نشان‌گذاری یك عكس از این واژه استفاده كرد. 
با میلاد اسلام‌زاده، مجری و تهیه‌كننده برنامه حال خوب شبكه سلامت هم‌صحبت شدیم تا درباره اما و اگرهای سلفی و اپیدمی آن برایمان بگوید و این كه آیا در سلفی گرفتن و انتشار آن در شبكه‌های اجتماعی هم باید مثل همه چیز دیگر اندازه را نگه داشت یا می‌توان بی‌حد و اندازه عمل كرد و اگر چنین شود آیا دچار خودشیفتگی یا عدم اعتماد به نفس هستیم یا...؟

مراقبت از حریم خصوصی 
میلاد اسلام‌زاده كه برنامه حال خوب او هر شب ساعت 9 از شبكه سلامت پخش می‌شود بر این باور است كه سلفی گرفتن و استفاده از شبكه‌های اجتماعی، پدیده‌ای است با چند متغیر كه هم می‌تواند خوب باشد و هم بد. او می‌گوید: الان با دوربین‌های روی گوشی‌ها به سرعت و راحت می‌توان عكس گرفت و منتشر كرد.  ثبت لحظات چیز بدی نیست اما مشكل زمانی شروع می‌شود كه برخی معمولا قبل از شكل‌گیری خاطره شروع به انتشار آن می‌كنند. مثلا قرار است به یك مهمانی بروند كه می‌تواند به خاطره‌ای خوب و به یادماندنی تبدیل شود اما از همان لحظه اولیه آماده شدن تا پایان آن مهمانی همه چیز را منتشر می‌كنند! آیا این حجم از خودافشایی واقعا لازم است؟ و سوال دوم این كه چرا دیگران كه بیشتر آنها را نمی‌شناسیم و فقط دنبال‌كننده‌های ما در فضای مجازی هستند باید از همه زندگی ما خبردار شوند؟ آیا خودافشایی باعث برهم ریختن حریم خصوصی ما نمی‌شود؟ اگر شد آیا ما ناراحت نشده و می‌پذیریم كه تقصیر خودمان بود كه بدون در نظر گرفتن حریم شخصی و خصوصی زندگی‌مان را در معرض دید و قضاوت دیگران قرار دادیم؟

رعایت آداب سلفی گرفتن
اسلام‌زاده معتقد است در دنیای امروزی استفاده از شبكه‌های اجتماعی مرسوم است و اگر حضور در این شبكه‌ها درست باشد، بد نیست. سلفی‌گرفتن هم بد نیست اما آدابی دارد. به‌خصوص اگر در قابی كه می‌بندیم افراد دیگری هم حضور دارند. درستش این است كه از آنها اجازه بگیریم و به آنها اطلاع دهیم كه قرار است این عكس در شبكه‌های اجتماعی به اشتراك گذاشته شود. شاید یك نفر علاقه‌ای به این كار نداشته باشد یا بداند كه آن عكس در موقعیتی كه قرار دارد برایش در محل كار، روابط و... مشكل‌آفرین شود. به این نكته دقت كنیم همه كسانی كه ما را در شبكه‌های اجتماعی دنبال می‌كنند روان سالمی ندارند و امكان دارد برای ما یا اطرافیانمان با یك عكس مشكلاتی را به وجود بیاورند. حتی اگر قرار است از خانه یا محل كار كسی عكس بگیریم و منتشر كنیم باید از او اجازه بگیریم. این حق اوست كه بداند و به ما مجوز بدهد یا ندهد. 
اسلامی این نكته را هم یادآوری می‌كند ما در جامعه‌ای زندگی می‌كنیم كه عرف و فرهنگ خاص خود را دارد و باید آنها را رعایت كنیم. نمی‌توان هنجارشكنی كرد و فرهنگ عمومی را نادیده گرفت و در شبكه‌های اجتماعی آن را بازتاب داد و انتظار داشت هیچ انتقادی از تو نشود ! و زمانی كه انتقاد شد به جای این كه اشتباه را بپذیریم با فرهنگ عمومی ستیز كرده و با آن بجنگیم. 

شناسایی نیازها 
به میلاد اسلام زاده می‌گویم: دیروز روز جهانی هدف هم بود آیا گشت و گذار زیاد در شبكه‌های اجتماعی با هدف‌گذاری مغایر نیست و باعث اتلاف وقت نمی‌شود؟
مجری برنامه حال خوب می‌گوید: شبكه‌های اجتماعی آن‌قدر وسیع شده‌اند كه برای برخی به‌محل كسب و كار تبدیل شده‌اند كه خوب هم هست. در این شبكه‌ها مطالب مفیدی هم منتشر می‌شود كه ما مثلا تا دو دهه قبل تشنه اطلاع یافتن از آنها بودیم. به نظرم سواد رسانه‌ای مردم آن‌قدر بالا رفته كه بدانند باید هدفمند و زمان‌بندی شده از شبكه‌های اجتماعی استفاده كنند. واقعیت این است كه این روزها همه دنبال گرفتن لایك بیشتر هستند؛ از یك جراح بگیر تا چهره‌‌های معروف. بیشتر مردم به شبكه‌های اجتماعی وابستگی پیدا كرده‌اند و همه هم نسبت به آن هشدار می‌دهند. اما واقعیت این است كه اگر كسی بیش از اندازه و در همه جا به گوشی و شبكه‌های اجتماعی چسبیده است باید علت را در جای دیگر جست‌وجو كرد؛ چه نیاز برآورده نشده‌ای در شخص وجود دارد كه آن را در خانواده و جمع‌های فامیلی و دوستانه پیدا نمی‌كند كه در شبكه‌های اجتماعی دنبال آن است؟ وارد یك مهمانی می‌شوی همه كنار هم نشسته‌اند اما سرشان در گوشی‌هایشان است ! این یعنی نیازی كه دارند در آن جمع برآورده نمی‌شود. باید این را درمان كرد وگرنه سال‌هاست درباره وابستگی به شبكه‌های اجتماعی و عواقب آن صحبت می‌شود اما هیچ اثری نداشته است. بیا «سلفی» بگیریم! این جمله را همه ما شنیده‌ایم و بیشتر مردم بارها از آن استفاده كرده و خودشان هم سلفی گرفته‌اند. گوشی‌های هوشمند كه مجهز به دوربین سلفی هستند این امكان را به مردم داده‌اند كه هر زمان و در هر كجا بتوانند از خودشان و اطرافیانشان عكس گرفته و در شبكه‌های اجتماعی به‌خصوص اینستاگرام منتشر كنند. سلفی این روزها به پدیده و اتفاقی فراگیر تبدیل شده تا جایی كه حتی برخی جان خود را برای گرفتن یك سلفی مثلا متفاوت از دست داده‌اند. سلفی نه جنسیت می‌شناسد و نه به سطح سواد و طبقه اجتماعی ربطی دارد. یك جور وسوسه فراگیر است كه برخی قدرت دارند آن را كنترل كنند و اندازه نگه‌دارند و برخی ندارند. همین وسوسه باعث شده دیروز بعد از ظهر حدود 400 میلیون سلفی در اینستاگرام به اشتراك گذاشته شود. اگر selfie#  را در اینستاگرام جست‌وجو كنید، می‌بینید این موضوع زیرمجموعه‌هایی هم دارد كه میلیون‌ها نفر در آنها سلفی را به اشتراك گذاشته‌اند. این پدیده كه این روزها به یكی از سرگرمی‌های روزانه و شبانه مردم تبدیل شده آن‌قدر فراگیر است كه روزی را در جهان به نام آن ثبت كرده‌اند. 21 ژوئن (دیروز) روز جهانی سلفی بود.  سلفی آن‌قدر در جهان محبوبیت دارد و از آن استفاده می‌شود كه دانشگاه آكسفورد در سال 2013 آن را به‌عنوان واژه سال معرفی كرد.  CCN  در گزارشی نوشته، واژه سلفی برای نخستین بار در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۲ و در یك چت روم به كار رفته است.  در این سال یك مرد استرالیایی با بارگذاری یك سلفی از خودش، از دیگر كاربران به‌خاطر فوكوس نبودن وب كم و واضح نبودن عكس عذرخواهی كرده و یادآور شد كه این عكس، یك سلفی است. 
با این حال ۹ سال طول كشید تا از این واژه برای نشان‌گذاری عكس‌های سلفی استفاده شود.  در ۱۶ژانویه ۲۰۱۱، كاربری به‌نام جنیفر لی برای نشان‌گذاری یك عكس از این واژه استفاده كرد. 
با میلاد اسلام‌زاده، مجری و تهیه‌كننده برنامه حال خوب شبكه سلامت هم‌صحبت شدیم تا درباره اما و اگرهای سلفی و اپیدمی آن برایمان بگوید و این كه آیا در سلفی گرفتن و انتشار آن در شبكه‌های اجتماعی هم باید مثل همه چیز دیگر اندازه را نگه داشت یا می‌توان بی‌حد و اندازه عمل كرد و اگر چنین شود آیا دچار خودشیفتگی یا عدم اعتماد به نفس هستیم یا...؟

.