تداوم سیاست «فشار در برابر فشار» منطقی است
روند و سیاست جدیدی که جمهوری اسلامی ایران بویژه در حوزه کاهش تعهدات برجامی از خود بروز داده است نشان میدهد سیاست فشار در برابر اروپاییان قطعا جواب میدهد و اگر ایران گامهای جدیدی برای کاهش همکاری در حوزه فعالیتهای هستهای انجام نمیداد به طور قطع و یقین همین توافقات محدود هم بهدست نمیآمد. اما طبعا هر چه تاکنون از سوی اروپاییان انجام شده یا وعده انجام آن را دادند قطعا کافی نیست و بدون تردید فاصلههای زیادی با خواستهها و مطالبات جمهوری اسلامی ایران و حتی تعهدات اروپاییان در قضیه برجام دارد. در مذاکرات جدید میان ایران و اروپا اگر موضوع فروش نفت مورد توجه قرار نگیرد اساسا فایده و ثمری برای ایران در بر نخواهد
داشت.
همچنین خطی نیز از سوی اروپاییان دنبال میشود که انجام هرگونه توافق و تعهدات و سازوکار مالی با ایران را منوط به موضوع پذیرش افایتیاف کنند.
در حالی که اساسا این مباحث نباید مطرح شود و تا اروپاییان به تعهدات خود عمل نکنند موضوع ربط دادن انجام تعهدات به ماجرای پیوستن ایران به افایتیاف به هیچ وجه قابل طرح نیست. اگر اروپاییان عزم جدی در انجام تعهدات برجامی خود به صورت عملی نشان دهند آن وقت میشود راجع به مسائل دیگر بحث کرد.
بنابراین معتقدم ایران همچنان مثل سابق باید سیاست فشار در برابر فشار را تداوم بخشد.