جانسون با برجام چه می‌کند؟

تحلیلی از چشم‌انداز مناسبات ایران و انگلیس در دوره نخست‌وزیر جدید این کشور در گفت‌وگو با کارشناسان

جانسون با برجام چه می‌کند؟

پس از ناكامی ترزا می ‌در اجرایی كردن برگزیت و استعفای وی از نخست‌وزیری انگلیس، بوریس جانسون به‌عنوان رهبر جدید حزب محافظه‌كار و نخست‌وزیر انگلیس انتخاب شد تا كار ناتمام او را در خروج از اتحادیه اروپا به پایان برساند. بر همین اساس كارشناسان معتقدند اولویت جانسون در سیاست خارجی، برگزیت و تبعات احتمالی آن بر مسائل داخلی و خارجی انگلیس خواهد بود اما به‌هر‌حال با توجه به مواضع او در مورد ایران، گمانه‌زنی‌هایی درباره آینده روابط تهران و لندن در دوره جانسون در حال مطرح شدن است. ایران و انگلیس پس از انقلاب اسلامی، هیچ‌گاه روابط گرمی نداشته‌اند و لندن همواره در پیروی از سیاست‌های ضدایرانی آمریكا، پیشتاز بوده و البته در برخی حوزه‌ها خودش طراح سیاست‌های ضدایرانی بوده است. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت نخست‌وزیری جانسون، تغییری در كدورت‌های گذشته در روابط دو كشور ایجاد كند، مگر این‌كه او با مواضعی كه دارد بر این كدورت‌ها بیفزاید. پدر جانسون در گفت‌وگویی با شبكه پرس‌تی‌وی مدعی شده او به‌واسطه دانش تاریخی‌اش علاقه ویژه‌ای به ایران دارد اما مواضع او در گذشته به‌ویژه در سمت وزیر خارجه انگلیس، نشانی از علاقه او به ایران ندارد. استنلی جانسون، پدر بوریس جانسون گفته بود من عاشق ایرانم، بوریس هم دانش تاریخی بالایی دارد و او هم عاشق ایران است. با این حال بوریس جانسون دو هفته قبل از انتخاب به عنوان نخست‌وزیر جدید انگلیس با مخرب خواندن رفتارهای ایران، بر ضرورت مهار این رفتارها تاكید و بر همراهی لندن با اقدامات ضدایرانی واشنگتن تأكید كرد. در روابط ایران و انگلیس، مسائلی كه این روزها در اولویت قرار دارند موضوع توقیف نفتكش‌ها و همچنین بحث برجام است و سیاست خارجی بوریس جانسون می‌تواند معضلات به‌وجود آمده در این دو حوزه را بیشتر یا رفع كند. با چند نفر از كارشناسان درباره چشم‌انداز روابط تهران و لندن در دوره نخست‌وزیری جانسون گفت‌وگو كرده‌ایم:

چالش بیشتر در روابط ایران و انگلیس
جلال ساداتیان / كاردار پیشین ایران در لندن
بوریس جانسون را می‌توان از جمله اعضای جبهه ملی‌گرای حزب محافظه‌كار بریتانیا به‌حساب آورد كه بر لزوم اجرای برگزیت و خارج‌شدن از اتحادیه اروپا به هر قیمتی تاكید می‌كند و البته در صورتی كه چنین اتفاقی رخ دهد قطعا تبعاتی در برخواهد داشت و مشكلاتی در درون این كشور به‌وجود خواهد آمد.در این صورت، گرایش‌های جانسون وقتی به سمت اتحادیه اروپا نباشد به ناچار بیشتر به سمت آمریكا خواهد بود و این گرایش طبیعتا فشار را بر ایران افزایش خواهد داد. جهش انگلیس به سمت آمریكا قطعا به سمت هماهنگی بیشتر این كشور با سیاست آمریكا در خاورمیانه خواهد بود.برخی معتقدند توقیف محموله نفتی ایران در هماهنگی با ترزا می، نخست‌وزیر سابق انگلیس نبوده بلكه با گرایش‌های همین گروه صورت گرفته و به این ترتیب انتظار می‌رود افزایش تنش را در روزهای آتی با انگلیس داشته باشیم. از این جهت روابط پر فراز و نشیب میان دو كشور ممكن است در دوران نخست‌وزیری جانسون بار دیگر دستخوش نشیب‌های دیگری شود. همچنین در آستانه نخست‌وزیری جانسون شاهد شكایت انگلیس به شورای امنیت به دلیل توقیف نفتكش این كشور از سوی ایران بودیم كه این موضوع نشانه خوبی برای روابط ما با انگلیس در دوره نخست‌وزیری جانسون نخواهد بود. نكته دیگر این‌كه بعد از خروج آمریكا از برجام شاهد تحولاتی بودیم و تنش‌هایی در پی این اقدام آمریكا به‌وجود آمد. طی چند ماه اخیر نیز ایران به‌دلیل بدعهدی‌های طرف مقابل اقدام به كاهش تعهدات برجامی خود كرده و اروپا نیز در این زمینه به ایران هشدار داده و خواستار خویشتنداری كشورمان شده است. انگلیس نیز یكی از این كشورها بود بنابراین روند تحولات برجام را در دوران نخست‌وزیری جانسون نمی‌توان جدا از این موضوع دانست.


سیاست جانسون درباره برجام وابسته به برگزیت است
سید محمد مرندی/ استاد دانشگاه
امروز انگلیس با بحران داخلی مواجه است و دو دستگی عمیقی در مورد خروج این کشور از اتحادیه اروپا در میان مردم این کشور وجود دارد. شرایط کنونی در این کشور متغیر است به همین دلیل نمی‌توان پیش‌بینی دقیقی از سیاست خارجی این کشور در رابطه با ایران و موضوع برجام داشت. چرا که جانسون در شرایط فعلی مشکلات بسیار و اولویت‌های دیگری از جمله تعیین تکلیف برگزیت دارد و نه برجام.
اگر انگلیس در تاریخ مشخص شده از اتحادیه اروپا خارج شود، در نتیجه به آمریکا نزدیک تر شده و تحت تاثیر بیشتری نسبت به این کشور قرار خواهد گرفت اما در صورتی که در این تاریخ از اتحادیه اروپا خارج نشود به‌طور طبیعی به اروپا نزدیک تر شده و در نتیجه به نظر می‌رسد مواضعش نسبت به برجام، ادامه مواضع فعلی باشد. البته نکته مهم این است که در طول این مدت ایران راهی جز ادامه روند کاهش تعهدات برجامی ندارد و در ضمن احتمال دارد در طول این مدت نیز مواضع اتحادیه اروپا نسبت به برجام تغییر یابد هر چند که برجام نیز برای ایران مانند سابق دارای اهمیت نیست.
همچنین در مورد ماجرای کشتی های توقیف شده ایرانی و انگلیسی نیز باید گفت بعید به نظر می رسد که با توجه به شرایط کنونی انگلیس، این کشور در چند هفته آینده به‌دنبال بحران جدیدی باشد.
در مجموع باید تاکید کرد که با توجه به بحران های موجود، آینده انگلیس چندان مشخص نیست به همین دلیل نمی توان در مورد سیاست خارجی اش نیز نظر قاطع و مشخصی ارائه داد.



احتمال در پیش گرفتن روند تعادلی از سوی جانسون
نوذر شفیعی/ استاد دانشگاه
بوریس جانسون در شرایط زمانی نامناسبی نخست‌وزیر انگلیس شده كه اگر بتواند بحران‌های موجود در مقابل سیاست خارجی این كشور را حل كند می‌توان وی را سیاستمدار حرفه‌ای و توانمند قلمداد كرد.
اولویت اصلی جانسون برگزیت است به همین دلیل سایر مسائل سیاست خارجی در اولویت قرار نمی‌گیرد یا اگر مطرح باشد درباره آنها خط مشی چالش برانگیزی در پیش نمی‌گیرد. به هر حال جانسون تصمیم دارد برگزیت را با توافق یا بدون توافق انجام دهد و در هر دو حالت، این مهم نیازمند وقت زیاد و تجمیع انرژی‌ها و داشتن یك ذهن آرام است.
بنابراین این موضوع بر موضوعات دیگر از جمله روابط با ایران كه به روابطی توام با فرصت و تهدید تبدیل شده سایه می‌اندازد.
بنابراین نخست وزیر انگلیس سعی خواهد كرد بین سه موضوع برجام كه در حال حاضر نگاهی مثبت از سوی اروپا از جمله انگلیس به آن وجود دارد، همچنین حوادثی كه در ارتباط با نفتكش‌ها شكل گرفته و البته موضوع نازنین زاغری نوعی تعادل در پیش گیرد.
احتمالا در حوزه برجام همچنان در سخن و بیان از اجرایی شدن آن حمایت خواهد كرد. همچنین به نظر می‌رسد در نهایت به‌دلیل این‌كه اسكورت كشتی‌هایشان هزینه‌بر باشد موضوع كشتی‌ها را از طریق بده بستان حل و فصل كنند.
در مورد نازنین زاغری نیز باید گفت كه این موضوع به‌عنوان ماجرای چالش‌برانگیز در روابط دو كشور باقی خواهد ماند ولی جانسون نشان داده كه این موضوع فی‌نفسه چندان برایش اهمیت ندارد مگر این‌كه در واكنش به افكار عمومی درصدد پیگیری آن باشد.
در نهایت به نظر می‌آید متغیر آمریكا و تاثیرش بر روابط دو كشور ایران و انگلیس هم در سیاست خارجی جانسون اهمیت داشته باشد. البته واقعیت این است كه شرایط داخلی آمریكا به‌خصوص انتخابات ریاست‌جمهوری به ترامپ اجازه نمی‌دهد كه قدرت مانور زیادی در مورد موضوعاتی كه به درگیری نظامی احتمالی منجر شود داشته باشد. با این‌كه گفته می‌شود سیاست خارجی جانسون و ترامپ به هم نزدیك است اما حتی اگر چنین نزدیكی‌ای وجود داشته باشد در عرصه عمل برای همكاری با هم موانع جدی دارند كه مانع از این می‌شود آنها به سمت یك رفتار چالش‌برانگیز با ایران حركت كنند.