یاری‌گر دیگران باشیم
كمتر كسی است كه در زندگی اجتماعی خود بتواند ادعا كند كه نیاز به دیگران ندارد. چرا كه انسان موجودی اجتماعی است و داشتن ارتباط اجتماعی با دیگران كه جنبه انسانی هم داشته باشد از جمله نیازهای بشر بوده و هست و در چنین شرایطی است كه افراد پشتوانه‌های اجتماعی را در زندگی خود احساس می‌كنند و تنهایی و بی‌تفاوتی كمتر نمود عینی پیدا می‌كند. اعتماد به نفس افراد بالا می‌رود كه خود می‌تواند قابلیت‌های افراد را هم افزایش دهد. به همین دلیل ما انسان‌ها نیاز داریم كه دیگران به ما توجه كنند و عكس آن هم صادق است. برای داشتن روابط انسانی پایدار، نمی‌توانیم نسبت به دیگران بی‌تفاوت باشیم. لذا یكی از وجوه این نوع روابط انسانی در زندگی اجتماعی، این است كه باید به فكر دیگران هم باشیم. برای من و سایر همكاران در حوزه مددكاری اجتماعی اهمیت این موضوع و مشاركت اجتماعی بسیار ملموس است چرا كه معتقدیم در سایه این توجه و مسؤولیت‌پذیری در قبال دیگر همنوعان، جامعه‌ای خواهیم داشت كه در آن مردم دغدغه‌های كمتری خواهند داشت و شرایط به زیستن اجتماعی را بیش از پیش تجربه خواهند كرد. در استان مازندران رسمی وجود داشت به نام «بنواز» كه از نوازش كردن می‌آمد؛ البته شبیه این در سایر اقوام ایرانی هم وجود داشت. یعنی اگر فردی به هر دلیلی دچار مشكل می‌شد مردم بدون این كه كسی از آنها بخواهد خود را نسبت به او مسؤول می‌دانستند و نانوشته و بدون چشم‌داشت به او كمك می‌كردند تا مبادا برای ادامه حیات و... دچار مشكل شود. این نوع رابطه با دیگران درنهایت برای انسان كمك‌كننده هم كاركرد‌هایی دارد. از احساس رضایت از خود گرفته تا این كه اگر به هردلیل او دچار مشكلی شده، پشتوانه مهمی به نام مردم را دارد كه تنهایش نمی‌گذارند.
این ذات زندگی اجتماعی است و چه زیباست كه زندگی خود را این‌گونه مدیریت كنیم تا همه با هم از زندگی لذت ببریم. مهم‌ترین دلیل شاید این باشد كه ما همه به همدیگر نیاز داریم و رفع نیازها و مشكلات بدون توجه افراد به یكدیگر امكان‌پذیر نبوده یا دشوار است. نكته‌ای كه امام علی(ع) در نامه 53 به مالك‌اشتر تاكید می‌كند هم گویای همین نیاز متقابل به یكدیگر است: «ای مالك! بدان مردم از گروه‌های گوناگون می‌باشند كه اصلاح هر یك جز با دیگری امكان ندارد و هیچ یك از گروه‌ها از گروه دیگر بی‌نیاز نیست». فراموش نكنیم كه انسان بدون توجه به دیگران «اجتماعی» نخواهد شد. این كه در فرهنگ عامه گفته می‌شود «دستی كه كمك می‌كند،از دستانی كه برای دعا بالا می‌روند مقدس‌تر است» خود گویای اهمیت یاری‌گری دیگران است. پس بیاییم در این دنیای زودگذر با توجه به نیازها و مشكلات دیگران راه و رسم خوب زیستن را در جامعه نهادینه كنیم.
ضمیمه نوجوانه
