رهایی در اوج
محمد زارع: متولد 78 و از آن آدمهای متفاوت است. او كه در دوران راهنمایی مدرسه و تحصیلات را رها كرده، پا در راه عشق و علاقهاش گذاشته و در رشته ورزشی جذاب و پرخطر حركات آكروباتیك به حرفهایترین سطح رسیده است.
تو میتوانی: این جوان كم حرف و متمایز از هم سنوسالهایش در اجرای نیمه نهایی حسابی خود را نشان داد و از آنجا در دل مخاطبان بیش از پیش جا خوش كرد. اجرای او به كمك دوستش پوریا، اجرایی پرخطر بود كه نیاز به جسارت فراوانی داشت، اما توانست آن را به بهترین شكل به ثمر برساند. در مرحله نهایی نیز او با دستان خالی و به مدد رفقایش سازهای را طراحی و ساخته بود تا به اجرایش رنگ و لعاب تازهای بدهد. زارع همچنین در حین اجرا دكلمهای ضبط شده را پخش كرد كه جملات انگیزشی آن فضای دلچسبی به كار داد.
چرا زارع؟ اجرای فینال این پسر كم حرف با ظاهر و فكری متفاوت، مثل همیشه پرمخاطره، دشوار و جذاب بود. او روی رنجر دوار و با فاصلهای زیاد از سطح زمین راه رفت و كارهای تازهای انجام داد. اجرای پرهیجان او و همچنین تحلیل مثبت داوران از شخصیتش عوامل مهمی است كه میتواند او را به سكوی نخست برساند.
داوران چه گفتند؟ اجرای او با كار ویژه و نمادینی هم همراه بود. زارع در لحظات پایانی كار خود، وقتی روی یكی از دستسازههای خود میان زمین و هوا معلق بود، موهای خودش را كوتاه كرد. كاری كه سیدبشیر حسینی آن را نشانی از رهایی او از تعلقات دنیوی و بریدن از خاك عنوان كرد. دیگر داوران هم او را پسری متفاوت خواندند كه تنها به هدفش چشم دوخته است و دیگر تعلقات برایش حكم حاشیه را دارند.
اگر برنده شدی...؟ او در پاسخ به پرسش علیخانی در مورد برنامهریزیاش برای بردن جایزه پاسخ جالبی داد و گفت به چیزی كه ندارم فكر نمیكنم. این آكروباتیككار شیرازی در لحظههای پایانی برنامه هم برخلاف سایر شركتكنندگان از مردم تقاضای رای نكرد و گفت: به خاطر اینكه این مدت مثل آدم حرف نمیزدم عذرمیخواهم!