رادیوگرافی‌ها چشم‌های دندانپزشكان
رادیوگرافی‌ها ابزار مهم تشخیص برای بیماری‌های دهان و دندان است كه دندانپزشكان برای بیماران تجویز می‌كنند. سوالی كه مطرح می‌شود این است كه اولا آیا تهیه این رادیوگرافی‌ها برای بیمار به لحاظ میزان اشعه ایکس آسیب‌زا ست؟ و ثانیا چه نكاتی از كلیشه‌های رادیوگرافی
قابل استنباط توسط دندانپزشكان است؟
در پاسخ سوال اول باید گفت دوز اشعه ایکس در عكس‌های كوچك و عكس‌های بزرگ در دنیای دندانپزشكی كاملا در محدوده امن قرار دارد و با میزان دوز اشعه آسیب‌زا فاصله زیاد دارد، البته دستور تهیه هرنوع رادیوگرافی باید با موارد تجویز مبتنی بر پروتكل‌های استاندارد علمی باشد كه دندانپزشكان معمولا خود را ملزم به آن می‌دانند.
یافتن ردپای پوسیدگی‌های دندانی
موارد زیادی از تصاویر رادیوگرافی قابل استخراج است. به عنوان مثال پوسیدگی‌های بین‌دندانی، عمق پوسیدگی، رسیدن یا نرسیدن پوسیدگی به عصب دندان، میزان تحلیل استخوان اطراف ریشه دندان، تنها بخش كوچكی از فواید رادیوگرافی است .
یافتن دندان‌های غایب
در سنین كودكی و نوجوانی، وجود دندان‌های اضافی یا غایب، مسیر رویش دندان‌های دائمی، موقعیت استخوان‌های فكین، شیب دندان‌های پیشین، موقعیت و بیماری‌های سینوس فك بالا و ده‌ها مورد دیگر را می‌توان از تصاویر رادیوگرافی استنباط كرد .
تشخیص دقیق‌تر
با عكسبرداری سه بعدی
موقعیت سر بیمار در زمان رادیولوژی باید ثابت باشد. تصاویر سه‌بعدی نیز در سال‌های اخیر به دنیای رادیولوژی اضافه شده است كه CBCT نام دارد . تشخیص موقعیت دندان‌های نهفته در سه بعد و میزان استخوان فكین برای قرار دهی صحیح ایمپلنت‌های دندانی از موارد كاربرد تصاویر سه بعدی هستند.همچنین تصاویر سه بعدی كاربرد ویژه‌ای در كاشت دندان دارند. تصویر سه‌بعدی دندان برای تشخیص و برنامه‌ریزی قبل از كاشت ایمپلنت اهمیت زیادی دارد. دندانپزشك از فناوری سه بعدی دندان در كاشت ایمپلنت زمانی استفاده می‌كند كه تصمیم به ایجاد تصاویر سه‌بعدی از دندان، لثه، مسیر عصبی و استخوان در اسكن بگیرید. به‌علاوه این روش نیاز به آمادگی
خاصی ندارد.
