سی و دومین دوره نمایشگاه ملی صنایع‌دستی تا 9 شهریور میزبان علاقه مندان به تولیدات وطنی و هنر دستِ هنرمندان ایرانی است
جــــــــادوی دســــــــت‌هــــــــــــــا
موجی نو در راه است. این را از همان ابتدای رسیدن به سی و دومین نمایشگاه ملی صنایع دستی می‌توان احساس كرد؛ موجی از نوآوری و خلاقیت. دیگر همه غرفه‌ها به كالاهای شناخته شده سابق این بازار اختصاص ندارند. آنها كه خلاقیت به خرج داده‌اند، سرشان شلوغ است. تحریم‌ها و گرانی ارز از یك‌سو و نگاه نو تولیدكنندگان صنایع‌دستی از سوی دیگر گرمی خاصی به بازار غرفه‌های نمایشگاه داده است. هنرمندان جوان بیشتر مزه دهان این بازار را شناخته‌اند و نتیجه آن دیدنی است.گیوه‌های رنگین‌كمانی كه دل مشتری را آب می‌كنند. نمایشگاه بین‌المللی تهران تا 9 شهریورماه فرصتی است تا جادوی دست‌های هنرمندان كشورمان را به تماشا نشست.
صنایع‌دستی ایران سال‌هاست طوق دكوری را بر گردنش دارد؛ امروز خانه‌های مدرن قوطی كبریتی، كمتر برای اشیایی كه باید پشت ویترین گذاشته یا به دیوار نمایش داده شوند جای دلبری دارند. اما سرانجام موج تغییر از راه رسیده است. محمد رضوانی با لهجه غلیظ اصفهانی‌اش می‌گوید:« اگر صنایع دستی مدرن و به روز نباشند، در بازار جواب نمی‌گیرند.» این حرف را در حالی می‌گوید كه در روز اول نمایشگاه، سرش شلوغ است. گردسوزهایی با نقش و لعاب ایرانی و لاله‌هایی كه حس قدیم را به ذهنت تزریق می‌كنند، مجهز به لامپ هستند. كاسه و بشقاب‌های سرامیكی‌اش می‌توانند یاد باغچه‌های قدیم را به میان خانه بیاورند. تازه در كاسه‌اش، ماهی‌ها در حوض آب می‌لغزند.
فرناز بخشی یكی از خریداران همین غرفه است. ذوق‌زدگی‌اش عیان بود و می‌گفت: «اینجا جان می‌دهد برای خرید هدیه به‌خصوص برای آن‌ور آبی‌ها.» از قیمت هم راضی بود و خاطرنشان كرد: «همه كارها، خیلی ایرانی است. قیمت هم برای كار دست مناسب است و چرا كه نه؟ حمایت از صنعت دستی كه به این زیبایی است، حس خوبی دارد.»
خانه‌ای ایرانی
میز خاكستری ناهارخوری حس و حال اروپایی دارد، اما بالای این میز چراغی با دیواره مسی آویزان است. روی میز، رانری با نقش قلمكار پهن كرده‌اند. تنگ فیروزه‌ای با گل‌های مریم و دو كلاغ سرامیكی زرد و قرمز زینت‌بخش میز است. بر دیوار غرفه، كپوها نقش بسته‌اند و حال آن را وطنی كرده‌اند. اینها تصاویری ساخته شده از هنر مدرن ایرانی است كه حاصل دست هنرمندان این سرزمین است. گوشه‌ای از غرفه، اسب‌های سرامیكی شاه طهماسبی ساخته دست بهزاد اژدری حال بیننده را خوب می‌كند. تازه اگر بدانی كه همین اسب‌ها در مزون آبجكت پاریس خودی نشان داده است بیشتر هم از بودن و دیدنش لذت می‌برید.
در غرفه‌ای دیگر از نمایشگاه ملی صنایع دستی غرفه‌ای منحصربه‌فرد جا خوش كرده است؛ غرفه‌ای كه فقط باید ایرانی باشی تا درك درستی از آن داشته باشی. علاالدین و چراغ پیرموس خانه‌های دیروزی رنگ و لعاب نقاشی گرفته‌اند و خودی نشان می‌دهند. والور‌های رنگی و اتو قدیمی به جای گوشه خاك خورده سمساری‌ها با طرحی نو بازگشته‌اند. بانوی هنرمند؛ مینو جهانگیری
فارغ التحصیل هنرهای زیبای تطبیقی - طراحی پارچه از دانشگاه استانبول با نقاشی هایش بر كلكسیونی از آثار قدیمی جانی تازه بخشیده تا هیچ چشمی نتواند از دیدنش طفره برود. او به جام‌جم می‌گوید: «راست می‌گویند كه وقتی از یك هنرمند خرید می‌كنید، بیشتر از یك كالا خریده‌اید. شما در حال خرید صدها ساعت آزمون و خطا هستید؛ شما در حال خرید فقط یك چیز نیستید بلكه درحال خرید یك قطعه كوچك، از زندگی انسان دیگری هستید.» او می‌خواهد هر كدام از اشیای قدیمی دیروز، گوشه نشین یك انباری نباشد بلكه با نقاشی‌هایش همان‌ها را تزئین بخش خانه‌های ایرانی كند.
چشم به فَرَت‌های
فروش رفته
جلوی یكی از غرفه‌ها زنی جوان با لباس محلی تربت جام ایستاده بود. در حالی که در یك دستش نوزادی چند ماهه را در بغل داشت كه هم با مشتری، حرف می‌زد و هم
چشم هایش را لحظه‌ای از دخترك پنج ساله اش كه گوشه‌ای ایستاده و با رقص بجنوردی كودكانه شادمانی می‌كند بر نمی‌داشت. پیراهن چل تریز با جلیقه ترمه و دستمال سربندی بر سرش گواه آن است كه این زن، دغدغه نشان دادن بخشی از فرهنگش را دارد. بانو فَرَت‌های دست بافته زنان تربت جام را نشان می‌دهد و به ما می‌گوید: بافت هر متر فرت یك روز زمان می‌برد اما در شهر ما زن‌های بسیاری
چشم شان به همین دست بافته هاست كه اگر به فروش برسد آنها چرخی از
زندگی شان را می‌چرخانند. سمیه نریمانی این همه راه را از تربت جام با دو دختر خردسالش نفس و مهربان، به نمایشگاه صنایع دستی آمده تا بتواند از فرصت پایتخت و غرفه برای دیدن سرمایه‌گذار و گرفتن مجوز استفاده كند. در این غرفه هنر رنگ دستان زنانی را بر خود دارد كه زمانه ای، ساعت‌ها بر تكه پارچه‌ای سوزن‌دوزی كرده اند تا با نقش گل و پروانه و شتر و باغ، رو تختخوابی درست كنند.
بعضی از كارها به 60 سال قبل تعلق دارد. زمانی كه دختری برای جهیزیه‌اش دست به كار می‌شد و برای آن‌كه رختخواب‌های گوشه اتاق بد نما نباشد، رو تختخوابی را با نقش‌های ناب ذهنش گلدوزی می‌كرد و نقاشی بر خانه‌اش می‌زد. حالا همین پارچه‌های قدمت دار سر از نمایشگاه درآورده‌اند، زنان روستای بافر شهرستان رشتخوار در انتظار خبرهای خوب نمایشگاه هستند.
هنرنمایی كرده‌اند چه جور
شاید بتوان مدعی شد كه نمایشگاه صنایع دستی بازار هنر است. چرم كار و مخراجكار، بافنده و خیاط، طراح و سازنده همه دلشان می‌خواهد مزد هنرشان را بگیرند، اما یك پای این راه می‌لنگد. هنرمند یا دستش به هنر است و فكرش معطوف طرح و رنگ و قالب است یا باید در پی بالا بردن كیفیت باشد، اما بازار كسب و كار صنایع‌دستی ایرانی هنوز دغدغه مند است. كسب و كارهای كوچك هنوز قواره شان از یك غرفه فراتر نرفته و برندسازی برای خیلی‌ها آرزوست. در این میان عده‌ای هم توانسته اند از پیچ سختش بگذرند.
یكی از همین كسب و كارها
در سی و دومین نمایشگاه ملی صنایع دستی خوش درخشیده است. بشقاب‌های سرامیكی كه این‌بار از طرح‌های چینی پیشی گرفته اند و نقشی نو بر آنها افتاده است.
غرفه شان با خط‌های موازی عابر پیاده تزئین شده و چشم كه از كف بردارید مقابل چشمانتان ده‌ها علامت راهنمایی و رانندگی از بوق زدن و سبقت گرفتن تا دور زدن ممنوع، بر سینی و بشقاب نقش بسته است. انگار ظرف‌ها می‌خواهند بیایند وسط زندگی آدم‌ها بنشینند و بگویند در زندگی هم مزاحم كسی نشوید و دیگران را دور نزنید. حسین غزنوی كه سه دوره هنرمند نمونه كشور در حوزه صنایع‌دستی بوده، طراح این ظرف‌های دیدنی است. این مجموعه كه سال‌ها تنها فروشنده ظروف سرامیكی بودند، با سرمایه‌گذاری در حوزه نقاشی زیر لعابی روی سرامیك به یكی از ستاره‌های این دوره از نمایشگاه بدل شده‌اند و حالا خوشحال از این‌كه راه ورود جنس‌های چینی به بازار محدودتر شده است، از جمع قابل توجه مخاطبانشان در نمایشگاه راضی هستند.
وقتی هنر بومی
مدرن می‌شود
همت آمدن به نمایشگاه بین‌المللی تهران با وجود ترافیك، راه طولانی و خستگی وقتی از میان می‌رود كه برای آنها كه آمده‌اند لذت اولین بودن را هم دارد. بسیاری از دست سازه‌های امسال این نمایشگاه برای نخستین بار است كه به نمایش در آمده است. در غرفه هرمزگان، دختران بندر برای اولین بار برقع سنتی را تبدیل به لوازم خاصی كرده‌اند كه نگین كاری شده و بیشتر با دنیای مدرن سازگار است. گلابتون‌دوزی‌های آنها این‌بار به روی زیورآلات آمده و حال و هوای غرفه شان را شبیه پُتِنگی‌های مادربزرگ‌های جنوب كرده است. همان بقچه‌هایی كه درونش همه چیز پیدا می‌شود. آنها هم به همان سمت و سو رفته‌اند.
منحصرها را همین‌جا ببینید
آمدن به نمایشگاه بین‌المللی تهران این فرصت را به مخاطبان می‌دهد تا برای اولین بار در یكی از سالن‌ها شاهد یكی از زیباترین آثار قلمزنی استاد بهرام الیاسی باشند. هنرمند مطرح قلمزنی ایران كه نگارگری و مینیاتور را روی سطح فلز كار كرده؛ اثری ساخته شده از مس با روكش قلع كه
150 كیلوگرم وزن و دو متر و
70 سانتی‌متر ارتفاع دارد و با نام «غنچه انبیا » نقش پیامبران اولوالعزم بر آن نگارگری شده است.
کسب و کار آنلاین
هم به راه بود
سی و دومین دوره نمایشگاه ملی صنایع دستی در محل دائمی نمایشگاه‌های تهران در حالی تا 9 شهریور ماه ادامه دارد كه این بار شركت‌های بزرگ عرصه بازارهای آنلاین هم به میدان آمده‌اند و تلاش برای ایجاد بازاری به وسعت ایران را مدنظر دارند. كارگاه‌هایی با موضوعات بهره‌گیری از فناوری در افزایش فروش، چگونه برای برند صنایع‌دستی تمایز بیافرینیم و نقش فروشگاه‌های آنلاین و معرفی نمونه‌های موفق از گزینه‌هایی است كه پیش‌روی شركت‌كنندگان قرار دارد.
تماشای فرش های
زیبای ایرانی
در این روزها بیست و هشتمین نمایشگاه فرش دستباف ایران نیز در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی در حال برگزاری است تا فرصتی برای تماشای كیفیت، بازاریابی و خرید مناسب باشد.
فرناز بخشی یكی از خریداران همین غرفه است. ذوق‌زدگی‌اش عیان بود و می‌گفت: «اینجا جان می‌دهد برای خرید هدیه به‌خصوص برای آن‌ور آبی‌ها.» از قیمت هم راضی بود و خاطرنشان كرد: «همه كارها، خیلی ایرانی است. قیمت هم برای كار دست مناسب است و چرا كه نه؟ حمایت از صنعت دستی كه به این زیبایی است، حس خوبی دارد.»
خانه‌ای ایرانی
میز خاكستری ناهارخوری حس و حال اروپایی دارد، اما بالای این میز چراغی با دیواره مسی آویزان است. روی میز، رانری با نقش قلمكار پهن كرده‌اند. تنگ فیروزه‌ای با گل‌های مریم و دو كلاغ سرامیكی زرد و قرمز زینت‌بخش میز است. بر دیوار غرفه، كپوها نقش بسته‌اند و حال آن را وطنی كرده‌اند. اینها تصاویری ساخته شده از هنر مدرن ایرانی است كه حاصل دست هنرمندان این سرزمین است. گوشه‌ای از غرفه، اسب‌های سرامیكی شاه طهماسبی ساخته دست بهزاد اژدری حال بیننده را خوب می‌كند. تازه اگر بدانی كه همین اسب‌ها در مزون آبجكت پاریس خودی نشان داده است بیشتر هم از بودن و دیدنش لذت می‌برید.
در غرفه‌ای دیگر از نمایشگاه ملی صنایع دستی غرفه‌ای منحصربه‌فرد جا خوش كرده است؛ غرفه‌ای كه فقط باید ایرانی باشی تا درك درستی از آن داشته باشی. علاالدین و چراغ پیرموس خانه‌های دیروزی رنگ و لعاب نقاشی گرفته‌اند و خودی نشان می‌دهند. والور‌های رنگی و اتو قدیمی به جای گوشه خاك خورده سمساری‌ها با طرحی نو بازگشته‌اند. بانوی هنرمند؛ مینو جهانگیری
فارغ التحصیل هنرهای زیبای تطبیقی - طراحی پارچه از دانشگاه استانبول با نقاشی هایش بر كلكسیونی از آثار قدیمی جانی تازه بخشیده تا هیچ چشمی نتواند از دیدنش طفره برود. او به جام‌جم می‌گوید: «راست می‌گویند كه وقتی از یك هنرمند خرید می‌كنید، بیشتر از یك كالا خریده‌اید. شما در حال خرید صدها ساعت آزمون و خطا هستید؛ شما در حال خرید فقط یك چیز نیستید بلكه درحال خرید یك قطعه كوچك، از زندگی انسان دیگری هستید.» او می‌خواهد هر كدام از اشیای قدیمی دیروز، گوشه نشین یك انباری نباشد بلكه با نقاشی‌هایش همان‌ها را تزئین بخش خانه‌های ایرانی كند.
چشم به فَرَت‌های
فروش رفته
جلوی یكی از غرفه‌ها زنی جوان با لباس محلی تربت جام ایستاده بود. در حالی که در یك دستش نوزادی چند ماهه را در بغل داشت كه هم با مشتری، حرف می‌زد و هم
چشم هایش را لحظه‌ای از دخترك پنج ساله اش كه گوشه‌ای ایستاده و با رقص بجنوردی كودكانه شادمانی می‌كند بر نمی‌داشت. پیراهن چل تریز با جلیقه ترمه و دستمال سربندی بر سرش گواه آن است كه این زن، دغدغه نشان دادن بخشی از فرهنگش را دارد. بانو فَرَت‌های دست بافته زنان تربت جام را نشان می‌دهد و به ما می‌گوید: بافت هر متر فرت یك روز زمان می‌برد اما در شهر ما زن‌های بسیاری
چشم شان به همین دست بافته هاست كه اگر به فروش برسد آنها چرخی از
زندگی شان را می‌چرخانند. سمیه نریمانی این همه راه را از تربت جام با دو دختر خردسالش نفس و مهربان، به نمایشگاه صنایع دستی آمده تا بتواند از فرصت پایتخت و غرفه برای دیدن سرمایه‌گذار و گرفتن مجوز استفاده كند. در این غرفه هنر رنگ دستان زنانی را بر خود دارد كه زمانه ای، ساعت‌ها بر تكه پارچه‌ای سوزن‌دوزی كرده اند تا با نقش گل و پروانه و شتر و باغ، رو تختخوابی درست كنند.
بعضی از كارها به 60 سال قبل تعلق دارد. زمانی كه دختری برای جهیزیه‌اش دست به كار می‌شد و برای آن‌كه رختخواب‌های گوشه اتاق بد نما نباشد، رو تختخوابی را با نقش‌های ناب ذهنش گلدوزی می‌كرد و نقاشی بر خانه‌اش می‌زد. حالا همین پارچه‌های قدمت دار سر از نمایشگاه درآورده‌اند، زنان روستای بافر شهرستان رشتخوار در انتظار خبرهای خوب نمایشگاه هستند.
هنرنمایی كرده‌اند چه جور
شاید بتوان مدعی شد كه نمایشگاه صنایع دستی بازار هنر است. چرم كار و مخراجكار، بافنده و خیاط، طراح و سازنده همه دلشان می‌خواهد مزد هنرشان را بگیرند، اما یك پای این راه می‌لنگد. هنرمند یا دستش به هنر است و فكرش معطوف طرح و رنگ و قالب است یا باید در پی بالا بردن كیفیت باشد، اما بازار كسب و كار صنایع‌دستی ایرانی هنوز دغدغه مند است. كسب و كارهای كوچك هنوز قواره شان از یك غرفه فراتر نرفته و برندسازی برای خیلی‌ها آرزوست. در این میان عده‌ای هم توانسته اند از پیچ سختش بگذرند.
یكی از همین كسب و كارها
در سی و دومین نمایشگاه ملی صنایع دستی خوش درخشیده است. بشقاب‌های سرامیكی كه این‌بار از طرح‌های چینی پیشی گرفته اند و نقشی نو بر آنها افتاده است.
غرفه شان با خط‌های موازی عابر پیاده تزئین شده و چشم كه از كف بردارید مقابل چشمانتان ده‌ها علامت راهنمایی و رانندگی از بوق زدن و سبقت گرفتن تا دور زدن ممنوع، بر سینی و بشقاب نقش بسته است. انگار ظرف‌ها می‌خواهند بیایند وسط زندگی آدم‌ها بنشینند و بگویند در زندگی هم مزاحم كسی نشوید و دیگران را دور نزنید. حسین غزنوی كه سه دوره هنرمند نمونه كشور در حوزه صنایع‌دستی بوده، طراح این ظرف‌های دیدنی است. این مجموعه كه سال‌ها تنها فروشنده ظروف سرامیكی بودند، با سرمایه‌گذاری در حوزه نقاشی زیر لعابی روی سرامیك به یكی از ستاره‌های این دوره از نمایشگاه بدل شده‌اند و حالا خوشحال از این‌كه راه ورود جنس‌های چینی به بازار محدودتر شده است، از جمع قابل توجه مخاطبانشان در نمایشگاه راضی هستند.
وقتی هنر بومی
مدرن می‌شود
همت آمدن به نمایشگاه بین‌المللی تهران با وجود ترافیك، راه طولانی و خستگی وقتی از میان می‌رود كه برای آنها كه آمده‌اند لذت اولین بودن را هم دارد. بسیاری از دست سازه‌های امسال این نمایشگاه برای نخستین بار است كه به نمایش در آمده است. در غرفه هرمزگان، دختران بندر برای اولین بار برقع سنتی را تبدیل به لوازم خاصی كرده‌اند كه نگین كاری شده و بیشتر با دنیای مدرن سازگار است. گلابتون‌دوزی‌های آنها این‌بار به روی زیورآلات آمده و حال و هوای غرفه شان را شبیه پُتِنگی‌های مادربزرگ‌های جنوب كرده است. همان بقچه‌هایی كه درونش همه چیز پیدا می‌شود. آنها هم به همان سمت و سو رفته‌اند.
منحصرها را همین‌جا ببینید
آمدن به نمایشگاه بین‌المللی تهران این فرصت را به مخاطبان می‌دهد تا برای اولین بار در یكی از سالن‌ها شاهد یكی از زیباترین آثار قلمزنی استاد بهرام الیاسی باشند. هنرمند مطرح قلمزنی ایران كه نگارگری و مینیاتور را روی سطح فلز كار كرده؛ اثری ساخته شده از مس با روكش قلع كه
150 كیلوگرم وزن و دو متر و
70 سانتی‌متر ارتفاع دارد و با نام «غنچه انبیا » نقش پیامبران اولوالعزم بر آن نگارگری شده است.
کسب و کار آنلاین
هم به راه بود
سی و دومین دوره نمایشگاه ملی صنایع دستی در محل دائمی نمایشگاه‌های تهران در حالی تا 9 شهریور ماه ادامه دارد كه این بار شركت‌های بزرگ عرصه بازارهای آنلاین هم به میدان آمده‌اند و تلاش برای ایجاد بازاری به وسعت ایران را مدنظر دارند. كارگاه‌هایی با موضوعات بهره‌گیری از فناوری در افزایش فروش، چگونه برای برند صنایع‌دستی تمایز بیافرینیم و نقش فروشگاه‌های آنلاین و معرفی نمونه‌های موفق از گزینه‌هایی است كه پیش‌روی شركت‌كنندگان قرار دارد.
تماشای فرش های
زیبای ایرانی
در این روزها بیست و هشتمین نمایشگاه فرش دستباف ایران نیز در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی در حال برگزاری است تا فرصتی برای تماشای كیفیت، بازاریابی و خرید مناسب باشد.
