در 6 سال گذشته وزارت آموزش و پرورش از سوی 6 وزیر و سرپرست اداره شده است
وزیران آموزشی
حسن روحانی، محسن حاجیمیرزایی را برای وزارت آموزشوپرورش معرفی كرد تا بهعنوان چهارمین وزیر آموزشوپرورش دولت یازدهم و دوازدهم، 12شهریور، برای گرفتن رأی اعتماد پا به بهارستان بگذارد. البته كه در همین فاصله كوتاه اعلام این گزینه به مجلس بسیاری از پیشینه كاری او برای انتخاب این پست انتقاد كردهاند. آنها معتقدند تنها قرابت كاری او با بحث آموزش برمیگردد به مدیریت نهضت سوادآموزی آن هم در چهار دهه پیش. نگاههای بدبینانهتری هم نسبت به او وجود دارد، مخالفان بدبین این انتخاب بر این باورند كه پیام روشن معرفی حاجی میرزایی- كه البته الان دبیر هیات دولت است- این است كه دولت وزیری میخواهد كه اهل مطالبهگری نباشد و برای دولت هزینه نتراشد! صف مخالفان محدود به خوشبینان و بدبینانش نیست. دسته دیگری از مخالفان این انتخاب را میتوانیم مخالفان تندرو بنامیم،. آنها نهتنها مخالف این گزینه پیشنهادی هستند بلكه معتقدند انتخاب او برای پست وزارت آموزش و پرورش یعنی دهنكجی به اهالی فرهنگ و لجبازی دولت با معلمان. البته كه برخی هم در این میان انتخاب او را برای وزارت آموزش و پرورش مثبت دانستهاند، استدلال این دسته هم اتفاقا دلیلی است كه مخالفان از آن یاد میكنند، یعنی نزدیكی حاجی میرزایی به دولت حسن روحانی. به باور این دسته محسن حاجی میرزایی بهدلیل جایگاهش در هیات دولت اشراف كاملی به مسائل جاری كشور دارد و میتواند فردی تصمیمساز باشد.
دانش آشتیانی این بار محمد بطحایی بهعنوان وزیر بر كرسی این وزارتخانه نشست تا چند ماه پیش كه با استعفای پر سر و صدایش از این وزارتخانه رفت و جایش را به جواد حسینی سرپرست تازه داد. حالا با قبول وزارت محسن حاجیمیرزایی میتوان متوجه شد با گذشت شش سال از ریاست جمهوری حسن روحانی او شش وزیر و سرپرست را به وزارت آموزش و پرورش فرستاده است آنهم با عمر مدیریتی كمتر از یكسال! نگاهی به سابقه كاری گزینه پیشنهادی دولت هم دوباره موافقان و مخالفانش را به صف كرده است. خیلیها معتقدند پیشینه كاری جواد حسینی به عنوان سرپرست این وزارتخانه خیلی مرتبطتر از پیشینه گزینه پیشنهادی دولت است و موافقان از گذشته كاری محسن حاجیمیرزایی با عنوان «انقلاب در نهضت سوادآموزی» یاد میكنند. در این میان برای عدهای این انتخاب آنقدر غیرقابلباور بوده است كه حالا برای توجیه آن بهدنبال دلایلی بیرون از حوزه تواناییهای مدیریتی فرد پیشنهادی میگردند. یكی از اعضای كمیسیون آموزش مجلس در این رابطه به جامجم میگوید، برخی از گزینههای پیشنهادی برای رای نیاوردن معرفی میشوند، به این دلیل كه مجلس برای رای به فرد پیشنهادی بعدی در فشار قرار بگیرد و راحتتر رای بدهد! او حتی از مرسوم بودن این رویه توسط دولتمردان حرف میزند. محمود صادقی، نماینده مردم تهران و دیگر عضو كمیسیون آموزش یكی از دیگر از نمایندگانی است كه این انتخاب را «غیرقابلفهم» خوانده و خواستار پاسخگویی رئیسجمهور برای معرفی این گزینه شده است. او در صفحه شخصیاش در توییتر نوشته: «دیروز در كمیسیون آموزش گفتم جواد حسینی همه شاخصهای مطلوب برای تصدی وزارت آموزش و پرورش را داشت؛ روحانی باید بهصورت شفاف توضیح دهد چرا او را كنار گذاشت؟! عدول روحانی از گزینهای كه عمرش را در آموزش و پرورش طی كرده و دارای ظرفیت و انگیزهای بالا و برنامه عملیاتی برای توسعه آموزش و پرورش بود به گزینهای كه هیچ تجربه قابل اعتنایی در آموزش و پرورش ندارد، غیرقابل فهم و غیرقابل قبول است.» جدا از شبكههای اجتماعی كه اظهارنظرها در آن به صورت صریحتری عنوان میشود در همین فاصله كوتاه رسانههای رسمی كشور هم سعی كردهاند موافقان و مخالفانی از دل مسؤولان برای گزینه پیشنهادی بیابند. در حالی كه بسیاری جواد حسینی، سرپرست فعلی را گزینه بهتری برای تصدی پست وزارت میدانند، خود او اما انتخاب محسن حاجیمیرزایی را برای تصدی وزارت آموزش و پرورش مفید میداند. جواد حسینی در این رابطه گفته است: «هرچند ایشان در شش سال گذشته در وزارت آموزش و پرورش بهصورت مستقیم حضور نداشتند اما تجربه ایشان به عنوان دبیر هیات دولت تجربهای مفید بوده و در این مدت در بطن مشكلات بودهاند. معتقدیم وزیری كه میخواهد در آموزش و پرورش خدمت كند علاوه بر اینكه باید از آموزش و پرورش شناخت كافی داشته باشد باید ظرفیتهای دیگر دولت را نیز بداند و این مزیتی است كه میتواند به ارتقای وضعیت نظام تعلیم و تربیت در كشور كمك كند.» در حالی كه برخی نمایندگان معتقدند حاجیحسینی «بهراحتی رای میآورد» عدهای دیگر معتقدند باید از همین حالا منتظر معرفی گزینه بعدی دولت باشیم، این طیف گسترده از گمانهزنیها نشان میدهد فقط پایان روز كاری
12 شهریور در بهارستان است كه مشخص میكند نام چهارمین وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی محسنحاجی میرزایی است یا نه.