ادعای سخنگوی دولت مبنی بر افزایش تسلط اطلاعاتی در صورت وارد شدن ایران به لیست سیاه، بدون استدلال و پشتوانه حقوقی است و ایشان صرفا ادعایی را مطرح كرده و باید دلیل آن را بیان كند.
این در حالی است كه ما منتقدان اگر ادعا می‌كنیم با پیوستن ایران به این دو كنوانسیون، اشراف اطلاعاتی آنها بیشتر می‌شود مستند به متن كنوانسیون از جمله ضرورت به اشتراك‌گذاری اطلاعات است كه كاملا در داخل این كنوانسیون‌ها بر آن تصریح شده است. براساس متن كنوانسیون در صورت پیوستن به لوایح مربوط به لحاظ حقوقی مجبور به ارائه اطلاعات خواهیم بود كه به تبع آن این موضوع منجر به موثر شدن تحریم‌ها خواهد  شد. در ضمن ادعای ما همچنین مبتنی بر متن توصیه‌های چهل گانه اف.ای.تی.اف نیز هست.
با توجه به این‌كه طی سال‌های 88 تا 95 در داخل لیست مقابله‌ای اف.ای.تی.اف بودیم، می‌بایست این سوال را از سخنگوی دولت پرسید كه آیا در آن سال‌ها دشمن بر روابط اقتصادی ما تسلطی داشت؟ اتفاقا پیوستن  به این نوع كنوانسیون‌ها و استفاده از ابزارهایی از جمله سوئیفت كه غربی‌ها به‌وجود آورده‌اند، باعث افزایش اشراف اطلاعاتی بیگانگان بر روابط مالی ما خواهد شد.