مهندس معمار بعد از ورشكستگی، نقشه گروگانگیری دوستش را با انگیزه اخاذی كشید. متهم روز گذشته در دادگاه كیفری یك استان تهران محاكمه شد و به اتهام خود اعتراف كرد.
 به گزارش خبرنگار جام‌جم، رسیدگی به پرونده گروگانگیری طراح دكوراسیون داخلی به نام سیامك در سولقان از 15 آذر سال قبل با شكایت خانواده او در دستور كار ماموران پلیس قرار گرفت.
همسر سیامك به ماموران گفت: از دو روز قبل سیامك ناپدید شد و ساعاتی بعد تماس افرادی ناشناس كه تقاضای دریافت ٥٠٠ میلیون تومان در ازای آزادی سیامك داشتند، آغاز شد.
خانواده سیامك با همكاری كارآگاهان پلیس، دو روز بعد از ربوده شدن او آدم‌ربایان را سر قرار كشاندند و طی عملیات تعقیب و گریز اقدام به دستگیری آنها كردند. این در حالی بود كه دو نفر از آدم‌ربایان به دام ماموران افتادند و نفر سوم به نام رامین از مهلكه فرار كرد.  دو هفته بعد از دستگیری دو متهم پرونده، رامین در یك سرقت مسلحانه تحت تعقیب ماموران قرار گرفت و به ضرب گلوله پلیس از پای درآمد.
دو متهم دیگر به اتهام خود اقرار كردند. رسیدگی به پرونده روز گذشته با حضور شاكی و متهمان در شعبه هشتم دادگاه كیفری یك استان تهران به ریاست قاضی رحمانی انجام شد.
در ابتدای جلسه رسیدگی، شاكی در توضیح نحوه آدم‌ربایی گفت: «طراح دكوراسیون داخلی هستم و برای انجام پروژه‌ای به یك ویلا در سولقان رفته بودم. زمانی كه داشتم از آن ویلا خارج می‌شدم ناگهان برق قطع شد و دو نفر ناشناس به من حمله كردند و دست و پایم را بستند و من را در صندوق عقب ماشینم انداختند. دو روز در صندوق ماشین بودم و وضع خیلی بدی داشتم تا این‌كه فهمیدم دوست صمیمی من به نام مجید در این ماجرا دست داشته است. او فوق‌لیسانس مهندسی معماری و استاد دانشگاه است. به خاطر احترامی كه برای خانواده مجید قائل هستم از او گذشت می‌كنم اما از متهم دیگر پرونده شكایت دارم.»
سپس مجید در جایگاه دفاع قرار گرفت و گفت: «اتهامم را قبول دارم. مدتی قبل فردی از من كلاهبرداری كرد و یكی از دوستانم به نام رامین به من گفت حاضر است كلاهبردار را برباید و طلب من را وصول كند. اما شرط گذاشت كه قبل از آن باید یكی دیگر از دوستان پولدارم را به او معرفی كنم تا او را هم برباید و سهم اخاذی از او را به عنوان حق‌الزحمه كاری كه برای من می‌كند، بردارد. من هم در تنگنا بودم و قبول كرده و سیامك را به او معرفی كردم.» در ادامه متهم ردیف دوم اتهام خود را انكار كرد و گفت: «من از رامین طلب داشتم و قرار بود او به جای طلب من از یك مهندس ضایعات بگیرد و به من بدهد. من مهندس را نمی‌شناختم و آن روز برای گرفتن ضایعات سر قرار رفتم، اما دورتر ایستاده بودم و نفهمیدم رامین كجا رفت.»
قضات دادگاه بعد از شنیدن دفاعیات متهمان و وكلای آنها برای صدور رای وارد شور شدند.