گل‌گاو‌زبان گیاهی معرق است كه برای درمان تب‌های مختلف و امراض سرخك و آبله، مخملك و تبخال، تب كهر و روماتیسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. گل‌گاو‌زبان باعث تقویت عملكرد كلیه، كنترل بی‌اختیاری ادرار، رفع احتقان و تورم كلیه می‌شود. مصرف حداقل پنج تا هفت روز از دمكرده 70 گرم گل گاوزبان در نیم لیتر آب به میزان دو تا سه فنجان در صبح و عصر اثرات درمانی نام برده را اعمال می‌كند. این اثرات مربوط به وجود اسیدهای چرب غیراشباع در گیاه است. اسید گاما لینولئیك موجود در گل گاوزبان اثرات فیزیولوژیك زیادی مانند حفظ غشای سلول و تنظیم متابولیسم كلسترول، كاهش LDL سرم خون، بهبود زخم و التهاب و بهبود بیماری‌های پوستی دارد. تاثیر خوراكی این گیاه نیز در صورت مصرف مداوم بعد از پنج تا هفت روز ظاهر می‌شود. از نظر طب سنتی گل و برگ این گیاه با طبیعت گرم نشاط آور، مقوی عمومی و شاداب كننده رخسار است. از قسمت گل این گیاه در ساخت شربت سرماخوردگی استفاده می‌شود و همچنین برگ پخته آن به صورت اسفناج مصرف می‌شود./ سیناپرس