اسم مادرم صدیقه بود و نام طاهره را برایم انتخاب کرد. بزرگ‌تر که شدم پرسیدم چرا طاهره ؟ گفت: تا هر دوتایمان همنام شویم با خانم فاطمه زهرا (س). مادرم ارادت عجیبی به حضرت فاطمه (س) داشت. اسم خواهر بزرگ‌ترم را هم گذاشته بود فاطمه. مادر وقتی بچه بود، مادرش را از دست داده بود. همیشه می‌گفت من مادر ندیدم و همیشه در ادامه می‌گفت: حضرت فاطمه (س) برایم مادری کرده و می‌کند. همه اینها را نوشتم تا به این برسم این که حضرت فاطمه(س) مادر است و مادری می‌کند، از همان بچگی رفت توی ذهنم. تا همین امروز هر وقت کارم خیلی گیر است و روزنه‌ای باز نمی‌شود، یادم می‌آید مادری فراتر از مادر زمینی و فراتر از گره‌گشایی‌های زمینی دارم. بیشتر اوقات مسأله حل می‌شود!
وقتی بزرگ‌تر شدم و درس خواندم و کتاب‌ خواندم و کمی بیشتر فکر کردم، به این نکته فکر کردم که حضرت فاطمه (س) چقدر از زمین و زمان این دنیای خاکی به ستوه آمده بود که به علی (ع) گفت، شبانه مرا دفن کن بدون این که به کسی بگویی و از آن پس حتی هیچ‌کس نمی‌داند حضرت فاطمه(س) در کجای این زمین به خاک سپرده شده. حتی زمان دقیق درگذشتش را هم نمی‌دانیم. برای همین سه دهه را در نظر می‌گیریم.کلا نه در زمین و نه در زمان، اثری از خود به جای نگذاشته و ما به هر سو می‌زنیم تا ردی پیدا کنیم و خود را به آن وصل کنیم.
حالا روایتی می‌گوید فردا، سوم ‌جمادی‌الثانیه (9بهمن) سالروز درگذشت حضرت فاطمه (س) است. با احمد علوی، شاعر آیینی هم‌صحبت شدم تا درباره سبک زندگی دختر پیامبر(ص) و تنها فرزند خاتم‌الانبیا برایمان بگوید. بانویی گرامی که آن‌قدر عزیز است که خداوند سوره‌ای در قرآن را برای او بر قلب حضرت محمد (ص) فرود آورده است، سوره کوثر: انا اعطیناک الکوثَر...
ما تو را چشمه کوثر دادیم...
صاحب مصحف فاطمی
همان ابتدا از علوی می‌پرسم حضرت فاطمه (س) را می‌توان یکی از اولین زنان عالم دنیای اسلام دانست. این‌بار دختری از فضل پدر به صورت کامل بهره برده است...
این شاعر می‌گوید: ایشان خاص هستند. پدر معصوم، همسر معصوم و فرزندان هم معصوم. یعنی از هر جانب که به ایشان نظر کنیم، معصومیت می‌بینیم و ایشان درمرکز این معصومیت قرار دارند. برای همین است که سوره کوثر بر پیامبر (ص) نازل شده و حدیث کساء خلق شده. برای همین است که مصحف فاطمی را داریم که علم حضرت زهرا (س) را در برمی‌گیرد و امانتی است در دست امام زمان (عج) که در زمان ظهورشان این مصحف نیز دیده خواهد شد. برای دامنه علم حضرت فاطمه (ص) همین اشاره کافی است که کنیز ایشان خانم فضه، در کنار حضرت فاطمه (س) آن‌قدر علم آموخت که خودش به عالمی تبدیل شده که همه سوالات را بر اساس آیات قرآن پاسخ می‌داد.
تسبیح خاص فاطمی
از علوی درباره ذکر حضرت فاطمه (س) می‌پرسم و این که به ما آموخته‌اند در گرفتاری‌ها و مشکلات این ذکر را بگوییم تا گره از کارمان باز شود.
این شاعر می‌گوید: تسبیح به شکل امروزی  که ما از آن استفاده می‌کنیم خاص حضرت فاطمه زهرا (س) است. روایت است ایشان از تربیت مزار حضرت حمزه (ع) تسبیحی به شکل امروزی ساخته بودند و با آن شبانه روز ذکر می‌گفتند. روزی که از سختی کار خانه نزد پیامبر (ص) گلایه کردند، ایشان گفتند: یا فاطمه (س) برایت از جانب خداوند هدیه‌ای دارم، هر گاه در هر جایی خسته شدی 34 مرتبه بگو ا... اکبر، 33 مرتبه الحمدلله و 33 مرتبه سبحان‌ا... همه خستگی‌ها و فرسودگی‌ها می‌رود و جایش را آرامش می‌گیرد و تو از همه دنیا بی‌نیاز می‌شوی.
بعد از شهادت امام حسین (ع)، شیعیان  به احترام و عشق عبدا... الحسین (ع) از تربت مزار ایشان، تسبیح می‌سازند و با آن ذکر می‌گویند که بر هر دردی دواست.
بخشندگی فاطمی
حضرت فاطمه (س) نماد بخشندگی است.هیچ فقیر و نیازمندی از در خانه او ناامید برنگشته.روایت است که لباس عروسی خود را به نیازمند داده و هدیه‌ای را نیز که از جانب پدر گرفته، بخشیده.
علوی در این باره می‌گوید: امام حسن(ع) کریم اهل بیت است.او هر چه را داشته کریمانه بخشیده. این بخشندگی را از چه کسی آموخته؟ از مادر. روایت داریم در سه شب در زمان افطار ، فقیری، اسیری و در راه مانده‌ای در خانه ایشان را زد و هر سه شب مقدار اندک غذای افطاری به آنها داده شد و خانواده فاطمه (س) گرسنه ماندند، اما بانو فاطمه (س) فقیر را دست خالی از در خانه خود برنگرداند.
روایت داریم که ایشان گندم را با دستان مبارک خود آرد می‌کردند و با آنها نان می‌پختند و می‌دادند تا حضرت علی (ع) نان‌‌ها را برای فقرا و کودکان یتیم ببرند.سبک زندگی ایشان و مرامشان معصومانه و والا بود. بخشندگی و کرمی که در طول قرن‌‌ها درباره آن سخن گفته شده تا به امروز رسیده و اکنون همه می‌دانند منش و بزرگواری ایشان چگونه بوده است.
دعای فاطمی
یکی از خصوصیات بارز حضرت فاطمه (س) این است که برای همسایه‌ها و اطرافیان دعا می‌کردند و دعا برای آنها را بر دعا برای خودشان و خانواده ارجح می‌دانستند.
علوی در این باره می‌گوید: ایشان با این روش آموزش مردم‌داری و همسایه‌داری را به فرزندان و به ما آموخته‌اند.ایشان برای همسایه‌ها و اطرافیانی دعا می‌کرد که جز بدی و نامهربانی از آنها چیزی ندیده بود.
اما هر چه بیشتر بی‌محبتی می‌دید بیشتر برای آنها دعا می‌کرد.آنقدر روح والایی داشتند که بدی را با خوبی جواب می‌دادند.وقتی حضرت محمد (ص) رحلت کردند و حضرت زهرا (س) شبانه‌روز گریه می‌کردند، همسایه‌ها آمدند و به جای همدردی و همدلی با ایشان گفتند یا فاطمه (س) یا روز گریه کن یا شب ! گریه‌هایت نمی‌گذارد ما بخوابیم. با همه اینها حضرت فقط در حقشان دعای خیر می‌کرد.
زندگی فاطمی
علوی می‌گوید: در زمانه‌ای که طلاق‌های فراوان بنیان خانواده‌‌های ما را از هم پاشیده و ازدواج‌های ناپایدار روز به روز بیشتر می‌شود، من پیشنهاد می‌کنم قانونی وضع شود تا دختران و پسران جوان قبل از ازدواج در کلاس‌هایی که سبک زندگی حضرت فاطمه (س) و امام علی (ع) را آموزش می‌دهند، شرکت کنند تا بیاموزند زن و شوهر چگونه باید حامی هم باشند.این دو بزرگوار و معصوم بهترین الگو برای زندگانی هستند.
علوی صحبت‌هایش را با این شعر به پایان می‌رساند:
نسیم از سر سجاده اش خبر می خواست / برای رد شدن از عرش بال وپر می خواست
زمانه مادر ما را که یک جهان غم داشت / شکسته بود و از این هم  شکسته تر می خواست