داستان‌های کهن هر قوم و ملتی در جهان از فرهنگ، تمدن و شیوه زندگی آنها در طول تاریخ نشات گرفته و هیچ‌گاه کهنه و فرسوده نمی‌شود، به‌خصوص داستان‎های کهن ایرانی که با ادبیات و شعر ما آمیخته و در طول تاریخ از زبان حکما و شعرا با جذابیت خاصی بیان شده است.
شب قصه در نظر دارد با استفاده از ظرفیت داستان‎سرایی در ادبیات ایران باهمراهی موسیقی اصیل ایرانی و خوشنویسی در فضایی همراه با معماری اصیل ایرانی شبی به یاد ماندنی را برای بینندگان خود رقم زند. شب قصه ها از امروز 17 خرداد از شبکه جام جم پخش می شود.
قصه گویی همراه با موسیقی زنده
امیر حسین محمودی فر، تهیه کننده و کارگردان هنری برنامه شب قصه درباره این برنامه به جام جم می گوید: داستان‌های کهن هر قوم و ملتی در جهان از فرهنگ و تمدن و شیوه زندگی آنها در طول تاریخ نشات گرفته و هیچ‌گاه کهنه و مندرس نمی شوند، به‌خصوص داستان‌های کهن ایرانی که با ادبیات و شعر ما ممزوج شده و در طول تاریخ از زبان  حکما و شعرا با جذابیت خاصی بیان شده است.
 وی ادامه می دهد: طرح اولیه این برنامه پس از مشورت مدیر گروه فرهنگ، ادب و هنر شبکه جهانی جام‌جم مطرح و پس از جلسات مکرر تصمیم بر این شد که قصه گویی، همراه با موسیقی زنده در هر برنامه روایت شود.
این تهیه کننده عنوان می کند: با توجه به اهمیت زبان فارسی و نگارش آن در شبکه جهانی جام جم در کنار این موضوع یک استاد خوشنویس( علی اشرف صندوق آبادی) که از استادان پیشکسوت و بنام عرصه خوشنویسی هستند ابیاتی از موضوع قصه را به تحریر در می آورند.
قصه هایی با شهرت جهانی
دکتر کوپال، مجری در پاسخ به این پرسش که قصه‏های ایرانی تا چه اندازه دارای قابلیت‏های مطرح شدن در فضای رسانه‏ای هستند، می گوید: ما یکی از هفت سرزمین کهنِ اسطوره‏ساز (در کنار چین، هند، یونان، روم، بین‏النهرین و مصر) در جهان باستان هستیم، بنابراین صاحب کهن‏ترین افسانه‏های جهان بوده‏ایم و نیاکان ما طی قرن‏های طولانی، چه بسا با شنیدن این قصه‏ها به خواب‌می‏رفته‏اند.
بهروز شیری هماهنگ کننده بخش موسیقی برنامه درباره همخوانی موسیقی ایرانی با قصه‌های ادبیات ایرانی می‌گوید: ادبیات ما بسیار غنی بوده و هست که از کهن به یادگار مانده و تمام کسانی که ادیب بودند ودستی در نثر ، شعر و شاعری داشتند، خودشان هم به موسیقی واقف بودند.بعضی از آنان  موسیقیدان بودند مانند حافظ، مولانا و رودکی. خود حافظ نوازنده عود و بسیار برجسته بوده است از‌این رو ادبیاتی که از این استادان برجا مانده، ادبیاتی بسیار غنی و هجاها بر وزن موسیقی و در یک الگوی بسیارمتناسب ادا شده است.  از این رو همیشه باید گفت ادبیات وموسیقی هیچ وقت از هم جدا نبوده و همیشه مکمل هم بودند.