شناسایی نیروهای متعهد ،خلاق و کاربلد که شیفته روحیات جامعه ایران اسلامی برای تولید آثار جذاب هستند با توجه به گستردگی رسانه‌ها و رقبای جدی  جهانی  از وظایف برنامه ریزان عرصه فرهنگ و هنر است . برنامه «هدهد» چند سالی است که از شبکه شما پخش می‌شود، ولی فقط در مقطعی که جشنواره استانی صدا و سیما برگزارمی شد! این بار اما تصمیم گرفته شد به‌طور هفتگی، هد هد برنامه داشته باشد. بر این اساس که به معرفی نیروهای فاخر و مستعد در مراکز استان‌های صدا و سیما و معرفی تولیدات آنان بپردازد تا بیشتر مورد توجه قرار گیرند .
صدا و سیمای ایران به دلیل گستردگی شبکه های صوتی و تصویری یک استثناست. کمتر سراغ داریم که نزدیک به 60 شبکه تلویزیونی و یکصد شبکه صوتی -به‌طور هماهنگ در سیاست‌های کلان- به تولید برنامه بپردازد و هریک مستقل، آداب و رسوم و فرهنگ یک قوم از ایران بزرگ را عرضه کند. در واقع به شکل بالقوه ما با یک شبکه فرهنگی مستعد و تحصیلکرده در شهرستان‌ها روبه‌رو هستیم که واقع بینانه از آنان غافل بودیم و با کشف برترین‌ها می‌توانیم بهره‌برداری درست از آنان به جامعه ارائه دهیم. البته امثال جشنواره تولیدات مراکز استان‌ها در موقعیت‌های خاص به ارزیابی و کشف این افراد و آثار فاخرشان می‌پردازد، اما معتقدم در یک برنامه منظم باید به معرفی آنان بپردازیم تا با اطلاع همگان ، ایجاد فضای شناسایی ، همدلی و همیاری همه هنرمندان درون صدا و سیما و حتی خارج از آن و به‌خصوص مسوولان و متولیان بتوانند به افزایش تولیدات فاخر همت گمارند. درگذشته به‌خاطر کمبود امکانات رسانه‌ای ، معرفی آنان و آثارشان به سختی انجام می‌شد، اما با گسترش ارتباطات و رسانه‌ها همه نیروهای مستعد یک کشور می‌توانند  از تخصص های یکدیگرآگاه شده و به  بهره‌برداری مطلوب تر بپردازند. ضمن آن‌که ارائه این برنامه‌ها که به معرفی هنرمندان درون سازمانی می‌پردازد، انگیزه را برای مدیران و برنامه ریزان مهیا می‌سازد تا با حمایت و پشتیبانی و با تشکیل کارگروه‌ها نسبت به فراهم آوردن امکانات همت گمارند، البته با  توزیع عادلانه. تا آنجا که خبر دارم معاونت امور استان‌ها گام‌های موثری برداشته که قابل قدردانی است، اما توجه و همت و همیاری همه مدیران صداوسیما را می‌طلبد و دیگر نمی‌توان جزیره‌ای عمل کرد،
زیرا در شرایط حاضر کل ایران یک جزیره است.
آمار ، اطلاعات، تحقیق و تفسیر ثابت کرده رمز موفقیت یک شبکه تلویزیونی به ارائه برنامه‌های متنوع و متناسب با هویت و فرهنگ آن سرزمین است، وگرنه بسیارند برنامه‌های متنوع ،اما بدون هویت که مخاطبان‌شان روزبه‌روز کاهش‌می‌یابند.