آدرنالین بالا همراه با مسابقات
یکی از قالب‌های برنامه‌سازی که همیشه با هیجان بالا همراه است و آدرنالین شرکت‌کنندگان و بینندگان را افزایش می‌دهد، مسابقات تلویزیونی است.
این ساختار برنامه‌سازی نه‌تنها در ایران، بلکه در دنیا طرفداران پروپاقرص خودش را دارد. بنابراین برنامه‌سازان تلویزیون به سمت ساخت چنین آثاری می‌روند، چراکه بینندگان زیادی علاقه به تماشای مسابقات دارند. رسانه‌ملی هم با علم به این موضوع از گذشته تا به امروز مسابقات تلویزیونی بسیاری را ساخته و روانه آنتن کرده است.
کافی است به بایگانی ذهن‌مان مراجعه کنیم، بدون تردید یکی از مسابقاتی که به یاد خواهیم آورد، مسابقه هفته است که دهه ۷۰ از شبکه یک سیما پخش می‌شد.
این مسابقه با اجرای زنده‌یاد منوچهر نوذری برای‌مان بسیار تماشایی بود، زیرا این هنرمند با طنازی‌هایش باعث می‌شد که فضای خشک سؤال و جواب از شرکت‌کنندگان حال‌وهوای دیگری به خودش بگیرد.
البته تعداد مسابقات خاطره‌انگیز در تلویزیون کم نیست و این قالب همیشه مورد توجه مدیران و برنامه‌سازان رسانه‌ملی قرار گرفته و هرازگاهی روی آنتن شاهد مسابقات بودیم.
اگر به لحاظ کیفیت بخواهیم این آثار را بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که برخی مسابقات برای مخاطبان مهیج‌تر بودند و بعضی دیگر هیجان‌شان کمتر بوده است اما درمجموع آثار پخش‌شده نمره قبولی دریافت می‌کنند.
اکنون با نگاهی به سیاست‌های رسانه‌ملی به‌ویژه در یک‌سال اخیر متوجه خواهیم شد نه‌تنها به تعداد مسابقات تلویزیون افزوده شده، بلکه تنوع موضوعات مسابقات هم افزایش یافته است.
مسابقات تولیدشده که روانه آنتن شبکه‌های مختلف سیما می‌شوند متناسب با ماموریت‌های هر شبکه طراحی شده است.
برخی مسابقات همچون «هوش‌برتر» با هوش و سرعت‌عمل سر و کار دارد و مسابقه‌ای همچون «آب‌وآتش» با آمادگی جسمانی. برخی مسابقات هم ترکیب این موارد است.
درحال‌حاضر تنوع به گونه‌ای است که حتی مسابقات متنوعی با موضوعات مسائل مذهبی پخش می‌شود که نمونه آن مسابقه محیا است.
درمجموع آنچه مسابقات را متمایز کرده، دکور، سؤالات، ساختار و... در مسابقات تلویزیونی است. بدون تردید اگر سیما با این دست‌فرمان جلو برود، می‌تواند با مسابقات جذاب و مهیج به میزان بینندگان بیفزاید.
همچنین امید می‌رود مسابقات حتی اگر قرار است با الگوگرفتن از مسابقات خارجی تولید شده، ایرانیزه و با فرهنگ بومی تولید شوند تا بیشتر مورد توجه مخاطبان قرار بگیرند.
مهدیه رضایی - روزنامه‌نگار
کافی است به بایگانی ذهن‌مان مراجعه کنیم، بدون تردید یکی از مسابقاتی که به یاد خواهیم آورد، مسابقه هفته است که دهه ۷۰ از شبکه یک سیما پخش می‌شد.
این مسابقه با اجرای زنده‌یاد منوچهر نوذری برای‌مان بسیار تماشایی بود، زیرا این هنرمند با طنازی‌هایش باعث می‌شد که فضای خشک سؤال و جواب از شرکت‌کنندگان حال‌وهوای دیگری به خودش بگیرد.
البته تعداد مسابقات خاطره‌انگیز در تلویزیون کم نیست و این قالب همیشه مورد توجه مدیران و برنامه‌سازان رسانه‌ملی قرار گرفته و هرازگاهی روی آنتن شاهد مسابقات بودیم.
اگر به لحاظ کیفیت بخواهیم این آثار را بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که برخی مسابقات برای مخاطبان مهیج‌تر بودند و بعضی دیگر هیجان‌شان کمتر بوده است اما درمجموع آثار پخش‌شده نمره قبولی دریافت می‌کنند.
اکنون با نگاهی به سیاست‌های رسانه‌ملی به‌ویژه در یک‌سال اخیر متوجه خواهیم شد نه‌تنها به تعداد مسابقات تلویزیون افزوده شده، بلکه تنوع موضوعات مسابقات هم افزایش یافته است.
مسابقات تولیدشده که روانه آنتن شبکه‌های مختلف سیما می‌شوند متناسب با ماموریت‌های هر شبکه طراحی شده است.
برخی مسابقات همچون «هوش‌برتر» با هوش و سرعت‌عمل سر و کار دارد و مسابقه‌ای همچون «آب‌وآتش» با آمادگی جسمانی. برخی مسابقات هم ترکیب این موارد است.
درحال‌حاضر تنوع به گونه‌ای است که حتی مسابقات متنوعی با موضوعات مسائل مذهبی پخش می‌شود که نمونه آن مسابقه محیا است.
درمجموع آنچه مسابقات را متمایز کرده، دکور، سؤالات، ساختار و... در مسابقات تلویزیونی است. بدون تردید اگر سیما با این دست‌فرمان جلو برود، می‌تواند با مسابقات جذاب و مهیج به میزان بینندگان بیفزاید.
همچنین امید می‌رود مسابقات حتی اگر قرار است با الگوگرفتن از مسابقات خارجی تولید شده، ایرانیزه و با فرهنگ بومی تولید شوند تا بیشتر مورد توجه مخاطبان قرار بگیرند.
مهدیه رضایی - روزنامه‌نگار
