مدیریت هیجانات را به نوجوانان بیاموزیم
فرزندپروری اگر نگوییم مهمترین ماموریت پدر و مادرها که حتما یکی از حساسترین وظایف آنهاست.
فرزندان هر چقدر که بزرگتر میشوند مسائلشان نیز بزرگتر و پیچیدهتر میشود و در نتیجه نیاز به کسب مهارتهای مختلف توسط آنها اهمیت مییابد. والدینی که در خانه یک یا چند نوجوان دارند نقش این مهارتها را بهخوبی درک میکنند چون به تجربه دریافتهاند که نوجوانی دوران سرکشی و چشیدن مزه دلسردی، پریشانی، غم، خشم و سایر هیجانات و احساسات منفی از این جنس است. هیجانات البته در وجود همه افراد به ودیعه گذاشته شده چرا که هرکدام از آنها ابزارهایی برای حفظ بقا هستند. اما هیجانات آن دم که از کنترل خارج شوند و سر به طغیان بگذارند و باعث تولید احساسات ناسالم شوند حتما باید کنترل و مدیریت شوند چون پیامدهای بلندمدت مضری به دنبال دارند. برای یک نوجوان اما نباید مدام نطق کرد بلکه باید برای او یک دوست و مشاور خوب بود. مثلا اگر او بهواسطه یک اتفاق ناخوشایند، احساس درماندگی و دلزدگی دارد ما بهعنوان پدرومادر باید در قالبی کاملا دوستانه گزینههای پیشرو را برای او تشریح کنیم و بهطور مثال بگوییم؛ «میتوانی برای خلاصی از احساسات بد، توپ و تشر بزنی، پرخوری کنی، دیگران را مقصر بدانی یا به دامن طبیعت بروی، راجع به احساساتت حرف بزنی یا از هر کسی که به او علاقه و اطمینان داری، مشورت بگیری».