کشورهای مختلفی در دنیا هستند که به همین پدیده طبیعی دچارند؛ اما با کمک فناوری توانسته‌اند عوارض و آثار منفی آن را کاهش دهند. مهندسی شورورزی یکی از این فناوری‌ها است که می‌تواند در این مسیر چاره‌ساز باشد. تعریف عام از فناوری شورورزی، استفاده از آب‌های شور و بی‌پایان رودها و دریاهای شمال و جنوب کشور و تبدیل زمین‌های شور به جنگل و مناطق تولیدی چون تولید انبوه گیاهان مفید، خوراکی، دارویی، صنعتی و پرورش انواع دام و طیور است. تلاشی که می‌تواند اشتغال‌زایی خوبی برای بومیان مناطق مختلف کشور با استفاده از گیاهان شورپسند باشد. فناوری شورورزی نوعی کشاورزی است ولی با آب‌شور در زمین شور و مکمل کشاورزی مرسوم ایجاد کند.
این فناوری مفید که به دنبال ایجاد توازن بین حفاظت از محیط‌زیست و رشد اقتصادی است با حمایت ستاد توسعه زیست‌فناوری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری در کشورمان در حال توسعه و به‌کارگیری است. بر همین اساس با کمک شرکت‌های دانش‌بنیان اجرای چهار پروژه را در اولویت قرار داده است.
«کشت علوفه شورپسند»، «پرورش ماهی با زه‌آب»، «زراعت چوب از گیاهان شورپسند» و «پرورش گوسفند» در این مناطق برنامه‌هایی است که می‌تواند ایران را در گذر از روزهای خشکسالی یاری کند. این فناوری به افزایش تعامل صنایع با دانشگاه‌های پیشرو در این زمینه کمک می‌کند.